«جبار آذین» منتقد و مدرس سینما در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» دومین ساخته بلند سیاوس اسعدی، اظهار داشت: در سینمای ایران طیفی در حال شکل گیری است که نیاز دارد به سبک و سیاق سینمای جوان‌پسند دهه 50 و متاثر از سینمایی «مسعود کیمیایی» که با ایجاد نوعی موج نو در سینمای غیر متعارف فیلم بسازد و حرف های غیرمتعارف بزند.

وی در ادامه افزود: چهره های شاخص این طیف را «حمید و سعید نعمت الله»، «مهرشاد کارخانی»، «هادی مقدم دوست»، «سیاوش اسعدی» و فیلمسازان جوان دیگری هستند که گرچه در این گروه قرار می گیرند ولی نوع نگاه و تلاش برای ایجاد تغییراتی در زبان سینما آنها را اندکی از بقیه فاصله دار میکند.

این منتقد و روزنامه نگار در ادامه افزود: فیلم سینمایی «حوالی اتوبان» نخستین ساخته بلند سیاوش اسعدی از ظهور فیلمسازی با قریحه خبر داد گرچه این فیلم در حد قابلیت هایش به نمایش در نیامد ولی آنها که فیلم را دیده اند، تولد یک کارگردان خوب و آینده دار را در پس آن مشاهده کرده اند.

آذین تصریح کرد: «جیب بر خیابان جنوبی» دومین ساخته بلند سیاوش اسعدی یک اثر دیدنی از سینمای اجتماعی با رویکرد جوانانه است. با آنکه این فیلم نمایشگر تلخی های اجتماعی و تصویرگر شکست ها و به بن بست رسیدن های آدم های واخورده و راه گم کرده در قالب شخصیت هایی چون «کاوه» است اما با این حال به عنوان یک فیلم سینمایی خوش ساخت قابل توجه است.

وی در ادامه افزود:  بازی های خوب، کارگردانی حساب شده، موسیقی شنیدنی، تدوین مناسب، ضربآهنگ درست، فیلمبرداری خوب و چشم نواز از امتیازهای اصلی فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» است و مسیر فیلمسازی سیاووش اسعدی را رو به رشد می نمایاند.

این منتقد در ادامه افزود: نکته حائز اهمیت اینکه فیلمساز در این اثر صرفاً راوی قصه تلخی ها و شکست های فردی «کاوه» نیست و نمایش تصاویری از او از پشت شیشه ها و میله های عمودی این شخصیت را که از زندانی کوچک بیرون آمده اسیر زندان بزرگتری نشان می دهد.

«جبار آذین» در پایان این گفت وگو، خاطرنشان کرد: گر چه نوع نگاه و روایت فیلمساز قابل احترام است اما تلخی ها و سیاه نمایی ها تنها در کنار نمایش شیرینی ها و سپیدی ها می تواند معنا یابد و راهگشا باشد. در هر حال همه چیز خوب در یک فیلم اجتماعی جمع شده تا یادآور روزگاری تلخ و غم بار نسل جوان دهه 50 و فیلم‌های جوانگرایانه آن دوره باشد که البته این دوران با زمانه کنونی هیچ ارتباط تاریخی، شکلی، معنایی و محتوایی ندارد و تنها ادای دین به سینمای جوانان آن دوران و استادان فعلی سینما است. از این رو جایگاه کمرنگ توصیف مناسبات اجتماعی و شخصیتهای روز فارغ از الگوگیری از سینما دهه 50 در فیلم سینمایی «جیب بر خیابان جنوبی» نمودی بارز دارد.