منوچهر اکبرلو منتقد سینمای کشور در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس درباره «آسمان زرد کم‌عمق» گفت: این فیلم  به سینمایی تعلق دارد که می کوشد راه خود را از سینمای معروف به سینمای بدنه جدا سازد.

وی ادامه داد:بخشی از سینما که بیشتر سینماگران جوان به آن تمایل دارند. اما آسیب از آن جایی شروع می شود که اصطلاح سینمای بدنه سینمای رایج و یا با هر اسم دیگری معادل سینمای جذاب برای مردم تلقی می شود و بر این اساس سینماگرانی که می کوشند راه دیگری بروند در عمل فیلم های می سازند که گر چه بخشی از فیلم بین های حرفه ای از آن استقبال می کنند اما هیچگاه مورد استقبال عمومی قرار نمی گیرد.

 اکبرلو گفت:مشکل «آسمان زرد کم عمق» از جایی آغاز می شود که این نوع فیلم سازان از فیلم های خاص و موردی سینمای جهان تاثیر می گیرند و در نتیجه از توجه به مخاطب عمومی غافل می شوند. منظور تاثیرگیری از فیلم های است که ساختار قصه گو ندارند و بیشتر به شخصیت های درونگرا و متمرکز بر نریشن و قصه کم رنگ پیش می روند.طبیعی است که این رویکرد هیچگاه در دنیا برای مخاطب عمومی جذاب نبوده است.

 وی تصریح کرد:«آسمان زرد کم عمق» به  این شکل  که در بیان قصه و  شکل روایی ناقص می نماید جز سلیقه های محدود، پسند حتی فیلم بین های حرفه ای را نیز برآورده نمی سازد.با چنین رویکردی حتی انتخاب درست بازیگر و کوشش آنها به جایی نمی رسد.