بنابراین گزارش، این کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به اینکه سرانجام پس از دریافت پروانه نمایش فیلم سینمایی «۱۲ صندلی» فرصت زیادی را برای اکران از دست داده است اظهار داشت: نقطه اوج این شرایط نابرابر را در اکران نوروزی می توانید مشاهده کنید. فیلم هایی که در نوروز این چند ساله به نمایش درآمده اند، مصداق بارز این بحث هستند و اینکه گفته می‌شود

این کارگردان ادامه داد: ما بارها برای اکران این فیلم اقدام کردیم و حتی حاضر بودیم در فصل های مرده هم این فیلم را نمایش دهیم اما مشکل اینجاست که باید یا جزو رانت‌داران باشید یا لمپن‌... تا بتوانید فیلمی را اکران کنید!

وی افزود: فیلم سینمایی «۱۲ صندلی» که پس از گذشت چند سال از توقیف و سپس رفع توقیف شد، هنوز موفق به اکران نشده، جالب است که ما پخش کننده هم داریم اما برای طی کردن مسیر عادی اکران فیلم، گویی راهی وجود ندارد.

براری تصریح کرد: از روزی که مجوز نمایش فیلم سینمایی «۱۲ صندلی» را گرفته‌ام به دنبال اولین فرصت بودم تا آن را نمایش دهم هنوز هم در حال رایزنی برای اکران این کار هستیم اما متاسفانه هنوز شرایط اکران کار فراهم نشده است و باید این واقعیت را پذیریم که در شرایط حاضر هیچ فیلمی به طور عادی نمی‌تواند روی پای خود بایستد.

این کارگردان سینما با بیان اینکه فیلم های «کویر مرگ» و «۱۲ صندلی» هر دو با هم پس از مدتی طولانی مجوز نمایش دریافت کرده اند توضیح داد: هر کدام از این فیلم‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند، مخصوصاً فیلم سینمایی «۱۲ صندلی» که فضایی مفرح و فانتزی دارد و قاعدتا طبق عرف رایج مخاطب خود را به سهولت می‌تواند پیدا کند و نیز فیلم سینمایی «کویر مرگ» با ماجرای تصویب فیلمنامه اش به دست شهید آوینی و جلوگیری آدم های وقت حوزه از ساخت آن و ده ها حضور بین المللی و اقتباس آن توسط یک فیلمساز سوئیسی و... با این حال امیدوارم شرایط نمایش این دو فیلم فراهم شود.

این کارگردان سینما تصریح کرد: به دلیل اینکه تاکنون سه فیلم سینمایی دارم که هنوز به پرده نرسیده‌اند، ساخت فیلم «رئال مادرید» را متوقف کردم چون اگر قرار است سینما فقط برای یکسری تهیه‌کننده خاص باشد و فیلم‌های دیگر به خصوص فیلم‌هایی مستقل حضور نداشته باشند، چرا سرمایه‌ها و امیدهای سینما را هزینه کنم؟

براری یادآور شد: برای اینکه بتوانید گره کور سینما را باز کنید، چاره ای ندارید جز آنکه هر دو روی سینما را با هم ببینید. در واقع چهره سینما به دو بخش تقسیم می شود: تولید و پخش، مثل ویترین و پستو.  چهره تولید را که همه می دانند چگونه است و چه کسانی در آن جولان می دهند و هر از چندگاهی پرده می افتد و بسیاری از اسرار برملا می شود، اما معلوم نیست آن روی دیگر سکه سینما چه خبر است و چه کسانی دارند خط و مش های پخش شدن یا نشدن فیلم ها را تعیین می کنند. از شما می پرسم: آیا شما از چهره هایی که آن روی سکه سینما را تشکیل می دهند، کسی را می شناسید؟

وی گفت: به نظرم من خیلی حالت بدی است که اکران سینماها در انحصار چهار فیلم باشد و سه ماه همین فیلم ها تمام ظرفیت نمایشی کشور را در انحصار خود نگه داشته و خیلی دیگر از آثار پشت خط اکران می مانند. توجه کنید که ماه رمضان در پیش است و در محرم و دهه فجر و در اسفند ماه هم سینما رونقی ندارد. پس می ماند شش ماه باقی مانده و بالغ بر پنجاه فیلم منتظر و یک محاسبه ریاضی ساده، تا دریابیم که بدین ترتیب بسیاری از فیلم ها هرگز فرصتی برای نمایش پیدا نخواهند کرد.

وی ادامه داد: در این حالت است که باید فیلم های سخیف و به قول خود پخشی ها، «علاف کش» ساخت تا مردم در فصل تابستان بروند و این فیلم ها را در سالن های سینما تماشا کنند. ساخت این فیلم های سخیف که صرفا آدم های علاف را به سالن ها می کشاند، آسان ترین راه برای سینمای ایران است. شاید برای همین است که با فروش های میلیاردی سال های اخیر، هنوز رکورد فروش فیلم سینمایی «گنج قارون» نشکسته است! چون بواسطه تورم، رقم فروش چشمگیر به نظر می رسد ولی تعداد تماشاگران و تعداد صندلی های اشغال شده آن ها همچنان نازل است.

براری در ادامه افزود: متاسفانه وضعیت بسیار خراب است. ما برای فیلم هایمان پخش کننده هم داریم اما نمی توانیم کار خود را اکران کنیم. ظاهرا چاره ای نیست، باید انحصارگریانه، هر تهیه کننده ای چند سالن هم در تیول خود داشته باشد تا بتواند از فیلمش پول در بیاورد. فاجعه بارتر از این مسئله این است که یک انسانی در سینما رشد پیدا می کند و از موانع مختلف عبور می کند و حالا که فصل کار و بلوغ فکریش فرا رسیده جلوی کارش گرفته می شود و نمی تواند فعالیت کند، چون فیلم هایش پشت خط اکران مانده اند.

وی گفت: امروزه سینمای ایران در انحصار یکسری افراد خاص و بی هنر است که صرفا منابع و امکانات را از دسترس بقیه خارج ساخته اند، همین. ضریب هوشی بالاتری در کار نیست!

بنابراین گزارش،  فیلم «۱۲ صندلی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی اسماعیل براری و بازی احمد نجفی، داریوش اسدزاده، افسر اسدی، ارژنگ امیرفضلی، رامتین خداپناهی، علیرضا اوسیوند، رضا توکلی و مهران رجبی پس از اصلاحیه‌های متعدد که به کم شدن ۱۰ دقیقه از فیلم منجر شد، سرانجام خردادماه سال گذشته پروانه نمایش گرفت.

 در این فیلم صندلی‌های اتومبیل پیکان «هویدا» - نخست‌وزیر دوران پهلوی - سوژه‌ داستان قرار گرفته است و اسماعیل براری حدود یک سال قبل، پس از دو سال انتظار و انجام اصلاحیه‌های متعدد موفق به دریافت پروانه نمایش این فیلم شد.