بر اساس این گزارش ایرانمنش همزمان با بیست و چهارم خرداد سالروز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم در ادامه صحبت های خود گفت: «در دولت احمدی نژاد بر این عقیده بودم که او به هیچ عنوان به هنر و هنرمند اهمیت نمی دهد اما راه گفتن این موضوع به رییس جمهور و زیردستان او برای همه ما باز بود چه بسا خود من بارها این موضوع را به او گفتم و درد دل کردم و او حداقل کاری که می کرد گوش دادن حرف های ما بود اما متاسفانه آقای روحانی از زمانی که آمده همین حداقل کار را هم برای ما انجام نداده است.»

وی با اشاره به این که آدم سیاسی نیست بیان کرد: «از ابتدا هم دوست نداشتم وارد گروه های سیاسی راستی و چپی شوم و به همین خاطر هم آدم های سیاسی را نمی شناسم و نمی دانم که کدام یک راستی و کدام یک چپی هستند و خود را درگیر این ماجراها نکرده ام لذا همیشه سعی داشته ام که حرفم را بگویم و از کسی هم بیمی نداشته باشم و امروز می خواهم فریاد بزنم و به مسئولان بگویم انصاف و معرفت‌تان کجا رفته است؟ شما با هنر می توانید به خیلی از خواسته های خود دست پیدا کنید. می توانید از طریق هنر و هنرمند کمی هم به درد جامعه برسید حتی می توانید از طریق هنر حجاب و فضای مجازی و اینترنتی که این روزها غصه آن را می خورید را درست کنید.»

کسانی که در صدر امور کشور قرار گرفته‌اند آگاهی و تخصص لازم را ندارند

این بازیگر با اشاره به این امر که کشور ما تا حدی ثروتمند است که اگر تحریم ها تا سالهای دیگر هم ادامه داشته باشد می توانیم با ثروتمان در مقابل آن ها مقاومت کنیم گفت: «متاسفانه بی عدالتی زیاد است. برخی از کسانی در صدر امور قرار گرفته اند و تصمیم گیری می کنند، هیچ آگاهی از درد های جامعه و هیچ تخصصی در رفع مشکلات آنها ندارند و دردهای مردم را درک و حس نمی کنند. چه بسا در امر هنر نیز برخی متولیان درکی از هنر و هنرمند ندارند زیرا متعهد و متخصص به کار خود نیستند.»

هیچوقت رای خود را اعلام نکردم اما متاسفانه رای من روحانی بود

بازیگر سریال «داستان یک شهر» با اعلام رای خود در انتخابات ریاست جمهوری گفت: «احمدی نژادی که امروز همه ادعا می کنند در دولت او فساد اقتصادی بوده است حداقل من به عنوان یک هنرمند در چهار سالی که بیکار بودم می توانستم پیش او بروم و با زدن حرف دلم خالی شوم و او هم گوش می داد اما آقای روحانی! از لحظه ای که آمدید یک لحظه هم خزانه دولتت خالی نبوده است، از لحظه ای که آمدید همه چیز را از اقتصاد تا اعتبار کشور زیر سوال بردید، امشب یک حرف می زنی و فردا حرفی دیگر! اگر تعامل نداری تعادل داشته باش! آقای روحانی، برادر بزرگوار من! در این یک سال راه را کج رفته ای اما اگر در این فکر هستی که در سه سال باقی مانده از حکومت خود همین راه را ادامه بدهی مملکت را پیش از این از بین خواهی برد.»

آقای روحانی گفته بودی بدنه دولت را تغییر نمی‌دهی اما وعده ات چیز دیگری را نشان می دهد

رضا ایرانمنش خطاب به رییس جمهور بیان کرد: «زمانی که ایشان آمدند ادعا کردند به بدنه دولت دست نخواهند زد و تنها یک تعدادی را تغییر می دهند اما بر خلاف حرف خود، دون‌پایه ترین آدم ها را نیز تغییر دادند و وعده ات چیز دیگری را نشان می دهد در صورتیکه که احمدی نژاد تنها وزرا و معاون ها را عوض کرد نه تمام آدم های داخل اداره ها، چرا باید وقتی کسی ۴ سال در سمت خود کار کشته شده است و چم و خم کار را یاد گرفته تغییر کند و باز روز از نو و روزی از نو؟!»

آقای رییس جمهور و مسئولان عزیز بی‌ریایی را از بچه‌های جنگ یاد بگیرید

این جانباز هشت سال دفاع مقدس در بخش دیگری از صحبت های خود یادآور شد: «خدارا شکر می کنم که مردم ما فهیم و قدرشناس هستند و خون بچه هایی که در جبهه ها شهید شده اند را پایمال نمی کنند و قدردان خانواده های آنان هستند و اصلا به این سیاست بازی ها کاری ندارند. مردم می دانند اگر امروز آرامشی هست از برکت وجود فداکاری آن ها و خانواده های آن هاست، این را می دانند و ارادت خود را اعلام می کنند؛ اما دریغ از برخی مسئولین نظام!»

وی افزود: «همیشه می گویند برای جانبازان فلان کار را کرده ایم در حالی که خودشان جانبازان را متوقع کرده اند روزی که بچه ها به جنگ رفتند بنیاد شهیدی وجود نداشت و قرار نبود بنیاد شهید و بنیاد جانبازان تشکیل شود و همه بر حسب وظیفه خودشان به جنگ رفتند و هیچ کس هم هیچ ادعایی نداشت. اگر توقعی ایجاد شد شما خودتان توقع ایجاد کردید شما بنیاد جانبازان را راه انداختید، بنیاد جانبازانی که میلیاردها تومان بودجه و مایملک چه داخل کشور چه در خارج از کشور دارد. در صورتی که همین بودجه را می توانید برای کسانی که گوشه خانه افتاده اند، نان شب و پول دارو ندارند خرج کنید. حداقل به حانبازهایی که خودتان آن ها را متوقع کرده اید رسیدگی کنید.»

ایرانمنش در همین زمینه گفت: «آقای رییس جمهور نیازی نیست که چهار شب به یک مناسبت به چهار خانواده جانباز سر بزنید و تلویزیون هم پخش کند. جانبازها را ابزار سیاست های خود نکنید. اگر راست می گویید مانند فرمانده لشکر محمد رسول الله هر هفته به یکی از این خانواده ها سر بزنید تا میلیون ها جانباز دیگر با دیدن شما در تلویزیون حسرت نخورند که چرا به آن ها سر نمی زنید.»

وی اضافه کرد: «۹۹ درصد کسانی که امروز شهید گمنام هستند به خاطر اینکه بعد از شهادت خود ریا نکرده باشند پلاک های خود را گم و گور می کردند و با خود عهد می بستند که پیدا نشوند تا شهادتشان خالصانه باشد و می گفتند راضی نیستیم حتی سنگ قبری به نام ما وجود داشته باشد. آقای رییس جمهور، آقای معاون رییس جمهور، آقای وزیر و رییس بنیاد جانبازان به همه شما می گویم بی‌ریایی را از بچه‌های جنگ یاد بگیرید.»

چرا باید اساتید هنر کشور ما این روزها به سختی زندگی کنند؟!

ایرانمنش گفت: «سخت زندگی کردن و مشکلات هنرمندان باعث آبرو ریزی کشور است. چرا باید عاقبت ما این باشد؟ چرا از حرف فلان شخصی که از ایران رفته ناراحت می شوید؟ شما خودتان آن ها را به این جا رسانده اید. اگر ایمان می آوردید که همان شخصیت یک فردی است که در هر دوره ای و با هر حکومت، دولت و سیاستی نگرش خدمتگزارانه خود را دارد و از فکر و هنر او بهره می بردید امروز همان شخص از فلان شبکه تلویزیونی خارج سر در نمی آورد.»

من در عرصه هنر از مغضوبین شده‌ام

بازیگر سریال «ستایش» در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: «من از مغضوبین شده ام و فعلا فعالیت هنری ندارم و کسی سراغ من را نمی گیرد. من جزو آن افراد خاص که کار می کنند نیستم.»

وی افزود: «مردم به من لطف دارند و من کوچک همه آن ها هستم اما مردم فکر می کنند من خودم نمی خواهم کار کنم. از هموطنان خود می خواهم کم کاری من را به حساب نخواستن خودم نگذارند بلکه به حساب نادیده گرفتن شدن من در عرصه بازیگری بگذارند. متاسافانه هیچ کس سراغ من و امثال من را نمی گیرد این در حالیست که هیچ وقت در این چند سال اخیر این حس به من دست نداده بود که چرا  دانشگاه رفتم، چرا هنر را انتخاب کردم و چرا به عنوان یک هنرمند وارد این عرصه شدم.»

وقتی نمی‌توانم کاری برای مردم جامعه‌ خود انجام دهم دق می‌کنم

ایرانمنش با اشاره به گفته شهید باکری مبنی بر تقسیم شدن بچه های جنگ به ۴ دسته گفت: «شهید باکری می گفت بچه های جنگ به  ۴ دسته تقسیم می شوند دسته ای در جنگ به شهادت می رسند، دسته دوم بعد از جنگ از گذشته و کرده خودشان پشیمان می شوند، دسته ای غرق دنیا می شوند و به دنیا می چسبند و گذشته خود را فراموش می کنند و دسته ای دیگر رفتار دسته اول، دوم و سوم را می بینند و دق می کنند و به شهدا می پیوندند. خدا کند من هم از دسته چهارم باشم. جامعه خود را می بینم اما نمی توانم ساکت بنشینم و دنبال یک روزنه می گردم که حرفم را به گوش مسئولین برسانم.»