در عصر ارتباطات که رسانه و تلویزیون بعد از خانواده به عنوان موثرین و سازنده ترین عنصر در تربیت انسان های یک جامعه به شمار می رود، رسانه ملی در ایام عزاداری اربعین حسینی به شهادت بسیاری از برنامه های متنوع خود، روند متفاوت تر و البته فرهنگی-مذهبی تری نسبت به سال های قبل را پیش روگرفت.

بدیهی است که شبکه های تلویزیونی ایران اسلامی بر اساس نیاز جامعه و خانواده ها می بایست متناسب با مناسبت های مذهبی برنامه های ویژه تولید و پخش کند، اما این نکته انکارناپذیر است که پخش برخی فیلم های سینمایی حتی آرشیوی نیز در جایگاه خود به تأثیر گذاری فضای مناسبت های مذکور بر روحیات و درونیات هر مخاطبی سرعت قابل ملموسی بخشد.

در روزهای پایانی ماه صفر، تلویزیون به زیباترین شکل ممکن مردم را خیره به خود نگه داشت؛ چرا که در ادامه پخش سخنرانی های مناسب با حال و هوای ماه صفر و نمایش راهپیمایی پر شور مردم در اربعین حسینی، با پخش فیلم هایی  ملودرام و همگون با حال وهوای ماه صفر مردم را متاثر از فضای حسینی کشور اسلامی کرد. طبیعی است که با این شرایط مطلوب، مردم فارغ از اختصاص زمانی برای شرکت در مراسم سوگواری، در اوقات فراغت خویش جنان محو آثار سینمایی شبکه های داخلی و وطنی می شوند که دیگر مجالی نخواهند یافت که بخواهند دکمه کنترل هیولای فرهنگی چون ماهواره را بفشارند تا شاهد سریال های سخیف و بی سر و ته فارسی زبان باشند، ضمن اینکه به عنوان یک فرد ایرانی به شدت از بردن نام سریال های «فارسی زبان» متاسف هستم به دلیل اینکه نباید زبان فرهنگی و غنی «فارسی» دیالوگ های سخیف و بی ریشه سریال های ترکیه ای را ترجمه کند.

در این ایام تلویزیون به عنوان یکی از اعضای ثابت خانواده ها و به دلیل گستره فرهنگی که دارد و برنامه ریزی اصولی در نمایش آثار تصویری از خود ارائه داده، حالش خوب است و خانواده ها باید در این ایام اعتماد بیشتری به رسانه ملی خود کنند تا فرهنگ کم رنگ شده خود را بازیابند ، یادآوری این نکته ضروریست که حال بد و نه چندان رضایت بخش تلویزیون است که مردم و خانواده ها را به سمت ماهواره و سریال های بی محتوای آن می‎کشاند حال اینکه امروز می توانیم با افتخار به دیدن فیلم ها و سریال های مناسبتی خود بنشینیم و از مفاهیم فرهنگی-مذهبی آن بهترین بهره را بگیریم.

تلویزیون این روزها با پخش برخی از فیلم های سینمایی که درون مایه ای مناسب با شور حسینی و ملودرام دارند، مردم ایران را متاثر از سال های قبل کرد چرا که مردم برای رشد فرهنگی-مذهبی علاوه بر سخنرانی و مداحی به دیدن فیلم و سریال ها نیز نیاز دارند تا با تماشای فیلم های ملودرام یا مناسبتی بتوانند ذهنیت خود را پیرامون مذهب ثابت نگه دارند، بی شک هنگامی که ذهنیت و شخصیت مردم به لحاظ مذهبی شکل بگیرد و ثبات پیدا کند، هیچ غولی قادر به شکستن آن نخواهد بود و آن هنگام است که دیگر از ماهواره نخواهیم هراسید؛ چون مردم برای رسیدن به تعالی، با افتخار و رغبت میان دو گزینه تلویزیون و ماهواره، تلویزیون وطنی را برای رشد و بقای فرهنگی خود انتخاب می کنند.