این کارگردان اظهار داشت: همه می دانیم که جشنواره فیلم فجر مختص فیلم های داستانی بلند است اما دلیل نمیشود که این جشنواره بخواهد با محدودیت نمایش در سالن های کوچک برج میلاد شأن فیلم مستند را حفظ نکند.
کریم الدینی افزود: در بی اهمیت بودن فیلم مستند برای مسئولین می توان به عنوان مثال به برنامه «هفت» اشاره کرد که در ده روز جشنواره فیلم فجر هر شب از شبکه سه نمایش داده می شود اما حتی ده درصد آن نیز به فیلم های مستند نمی پردازد. علاوه بر این فیلم های مستند هیچ جایی در بولتن جشنواره و جلسات نقد و بررسی نیز ندارد.
کریم الدینی در ادامه فیلم مستند «آتلان» را معرفی کرد و درباره موضوع و مضمون این فیلم اظهار داشت: «آتلان» درباره یک مربی اسب ترکمن است که ما در این فیلم به رابطه ای که یک اسب با صاحبش دارد پرداخته ایم و تلاش این دو را برای بقا و ماندنشان در کوه و شرایط اقلیمی که زندگی می کنند دنبال می کنیم.
این کارگردان در ادامه اظهار داشت: چالش ها و حاشیه هایی که در زندگی این شخص و اسبش می تواند به وجود آید را مبتنی بر رابطه انسان و حیوان دنبال کرده ایم.
کارگردان فیلم مستند «وقتی ابرها پایین می آیند» در ادامه با اشاره به اکران فیلم های مستند در جشنواره فیلم فجر افزود: بعید می دانم با توجه به حرف هایی که دیروز در نشست خبری دبیر جشنواره فیلم فجر زده شد اتفاق خوبی برای اکران فیلم های مستند در این جشنواره رخ دهد.
وی با اشاره به بخش های مختلف در این جشنواره اظهار داشت: این جشنواره دارای بخش های سودای سیمرغ، نگاه نو و سینمای حقیقت است اما باید بدانیم که این بخش ها چه ارزشی در جشنواره دارند. اگر مسئولان بخشی به عنوان سینمای حقیقت را در جشنواره پذیرفته اند باید بدانند که ۱۱ اثر در این بخش حضور دارد و باید در شرایط مناسبی نمایش داده شوند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: سینمای مستند جزو این رویداد است و امیدوارم در شرایط مناسب تری شاهد اکران این فیلمها باشیم و فیلم ها را در سالن اصلی کاخ جشنواره ببینیم.
وی با اشاره به وضعیت سینمای مستند در جهان اظهار داشت: در همه جای دنیا سینمای مستند متفاوت و در حد کمتری نسبت به سینمای داستانی اکران می شود اما با این وجود با استقبال خوبی روبرو شده و از لحاظ اقتصادی همانند سینمای داستانی مبتنی بر پول و گردش اقتصادی است.
کریم الدینی در ادامه افزود: اکران در ایران دو وجه دارد. وجه اصلی این مسأله، فیلم و محصول خوب است که حداقل بتواند مخاطب را متقاعد به خرید بلیط کند که این می تواند نقطه عطف سینمای مستند ایران باشد. ما یک سال با اکران فیلم «تهران انار ندارد» شاهد فروش خوبی در سینماها بودیم اما متأسفانه اکران فیلم های مستند پس از این فیلم فراموش شد.
وی تصریح کرد: فیلم های مستند در جشنواره های خارجی به قدری دارای اهمیت هستند که در برخی مواقع مثل جشنواره کن جایزه اصلی را نیز دریافت می کنند. من مطمئنم اگر فیلم های مستند ایران در چرخه اقتصادی قرار گیرند اتفاق به یاد ماندنی و خوبی خواهد افتاد.
وی در پایان اظهار داشت: مستند سینمای فرهیخته ای است و اگر به آن بها دهند می تواند وارد چرخه اقتصادی شود. سینمای مستند در بخش فرهنگی حتی تأثیری بیشتر از سینمای داستانی می تواند داشته باشد و تا زمانی که اسیر قوانین زرد ژورنالیستی باشیم و ملاک و معیار فیلم ها را زرق و برق آنها بدانیم نمی توانیم این مسأله را درک کنیم.
ارسال نظر