کارگردان فیلم سینمایی «دوران عاشقی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینماگران می بایست در بازتاب مشکلات عمومی جامعه صداقت کامل داشته باشند تا فیلم هایشان بتواند برای مخاطبان باورپذیر و جذاب باشد اما متأسفانه برخی سینماگران به هر کاری تن می دهند و این باعث شده تا ما از موجودیت سینما به کلی فاصله بگیریم.

وی با تأکید بر اینکه تکرار مکررات مشکلات عدیده اجتماعی در آثار برخی فیلمسازان نه تنها باعث عدم همذات پنداری مخاطبان با آثارشان می شود بلکه می تواند به کلیت سینمای ایران ضربات جبران ناپذیری را وارد سازد، اظهار داشت: یک فیلمساز می تواند برای ساخت فیلمش به مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... ورود پیدا کند اما باید پیش از آنکه به مضمون کارش اهمیت دهد به ماحصل و خروجی کارش اهمیت دهد و به مخاطبان فیلمش بیندیشد.

این کارگردان سینما در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به اینکه شبکه نمایش خانگی در ابتدای امر عملکرد خوبی داشت و به منظور کمک و حفظ و تقویت سینمای ایران به وجود آمد اما بعد از سال ها جهت گیری عجیبی علیه سینما پیدا کرد، خاطرنشان نمود: چند دهه قبل محصولات ویدیویی به صورت گسترده و برای جذب حداکثری مخاطبان وارد بازار ایران شدند و قوانین بسیار خوبی نیز در جهت اعتلای سینمای ایران برای دست اندرکاران این شبکه تدوین شد؛  به نحوی که مدیران شرکت های تابعه می بایست در ازای خرید فیلم های خارجی چند فیلم ایرانی را نیز می خریدند تا از این رهگذر عایدی خوبی نصیب تهیه کنندگان سینما شود.

رئیسیان ادامه داد: مجوزهای شرکت های «ویدیو رسانه» طی آن دوران در صورتی تأیید می شد که فیلم های ایرانی در سبد توزیع موسسه ها وجود داشت اما به مرور زمان و با گسترش شبکه نمایش خانگی فلسفه حمایت شبکه نمایش خانگی از سینما به کلی از بین رفت و مدیران این موسسات در حال حاضر تنها به فکر منافع خودشان هستند.

کارگردان فیلم سینمایی «چهل سالگی» تصریح کرد: من معتقدم برای آنکه شبکه نمایش خانگی نتواند ضربات بیشتری را به سینمای ایران وارد سازد، اولین قدم ارتقای قیمت رایت ویدیویی محصولات سینمایی در شبکه نمایش خانگی است. همچنین فاصله اکران فیلم های سینمایی در سینماها و توزیع آن ها در شبکه نمایش خانگی باید حداقل بین ۳ تا ۶ ماه باشد نه کمتر؛ تا مخاطبان با این حساب که بلافاصله پس از اکران یک فیلم می توانند آن را از شبکه نمایش خانگی خریداری کنند، از سینما رفتن دریغ نکنند.

وی سپس اظهار داشت: در حال حاضر بهای نسخه های ویدئویی در مراکز توزیع به نسبت هزینه تولید یک فیلم سینمایی بسیار پایین است و مردم برای همین خرید این نسخه ها در برابر سینما رفتن ترجیح می دهند در حالیکه قیمت محصولات سینمایی که به شبکه نمایش خانگی راه پیدا می کنند می بایست نسبت به محصولات ویدیویی اعم از فیلم ها و سریال هایی که به سفارش موسسات ویدیویی تولید می شوند افزایش پیدا کند. چرا که قطعاً بودجه تولید یک فیلم سینمایی چند برابر تولید یک تله فیلم در شبکه نمایش خانگی است.

کارگردان فیلم سینمایی «ایستگاه متروک» افزود: همچنین دولت و به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید حمایت ویژه ای از آثار تولید شده و دارای مجوز سازمان سینمایی، داشته باشد تا اماکنی مانند شهرداری و یا حوزه هنری که با تحریم برخی از فیلم ها گهگاه به سینما فشار می آورند نتوانند بیش از این به سینما ضربه بزنند. این روزها سینمای کشور تحت فشار است و حمایت خاصی از آن صورت نمی گیرد که این روش بسیار غلط است.

وی در همین راستا ادامه داد: اگر نیم نگاهی به آمار مراکز استراتژیک کشور داشته باشیم متوجه می شویم که هیچ هنر و گروهی به اندازه سینما نمی تواند روی مردم تأثیر داشته باشد و از این رو بایستی تمامی مسئولان و مدیران فرهنگی کشور به این هنر بها دهند و از سمت دیگر سینماگران نیز با تولید فیلم هایی با ساختار، مضمون و موضوع قوی سعی در جذب مخاطبان داشته باشند.

این کارگردان سینما در خاتمه این گفتگو گفت: متأسفانه دو حوزه اجتماعی مهم سینما و فوتبال در کشور ما به دلیل غفلت مدیران همواره نادیده انگاشته شده و پرداختن به آن ها در آخرین اولویت های همه دولت ها بوده است که این باعث شده به صورت تدریجی توجهات عمومی نسبت به این دو مقوله کمرنگ تر شود و این دو عرصه نتوانند مانند گذشته در میان مردم جایگاه خاص خود را داشته باشند.