کارگردان فیلم کوتاه «سرخ رگ» به عنوان یکی از فیلم‌های حاضر در بخش ملی چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با انتقاد از فرم گرایی افراطی بوجود آمده در آثار سال های اخیر سینمای کوتاه کشور اظهار داشت: متأسفانه یک مشکلی که برای فیلم‌سازان فیلم کوتاه، به ویژه فیلم‌ اولی ها وجود دارد این است که وقتی برای اولین بار می‌خواهند فیلم‌نامه بنویسند و خودشان بسازند، تصور می‌کنند اگر موضوعی که می‌خواهند به آن بپردازند را پیچیده کنند و فرم خاصی به آن بدهند، فیلمشان ویژه خواهد شد، در حالی که واقعاً این‌طور نیست. بسیاری از فیلم‌ها را که می‌بینم، اصلاً نمی‌توانم متوجه شوم حرفی که فیلم‌ساز می‌خواهد بزند چیست، زیرا او کار خود و مخاطب را بیش از حد پیچیده کرده و درک موضوع برای بیننده بسیار سخت شده است.

وی افزود: اگر فیلم و فیلم‌نامه شخصی‌تر باشد و نزدیک به تجربه و دغدغه‌های خود فیلم‌نامه‌نویس باشد، و اگر برای شروع از اطراف خود و پیرامونش بنویسد، کارش ساده‌تر و روان‌تر خواهد شد. با این حال، فیلم‌سازان جوان اغلب به یکدیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند باید ایدئولوژی پیچیده‌تری وارد کارشان کنند تا فیلم فاخرتر به نظر برسد یا توجه بیشتری به آن جلب شود، ولی وقتی فیلم را نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که ساده‌ترین روایت ممکن را می‌شد به کار گرفت، اما آن‌ها آن را آنقدر پیچیده کرده‌اند که بیننده واقعاً باید فکر کند چه چیزی می‌خواسته گفته شود.

گنجی با بیان این مطلب که به نظر من این جشنواره فیلم کوتاه تهران نبوده که تأثیر منفی داشته است؛ تصریح نمود: بلکه معمولاً فیلم‌سازان می‌روند و فیلم‌های جشنواره‌های خارجی را بررسی می‌کنند، و دیگر رویدادهای بین‌المللی که جوایز دریافت کرده‌اند. پس از آن، ذهنیت آن‌ها تحت تأثیر این آثار قرار می‌گیرد و تلاش می‌کنند سبک و فرم فیلم‌سازان خارجی را تقلید کنند، زیرا فکر می‌کنند این کار باعث موفقیت فیلمشان می‌شود.

او ادامه داد: به نظر من جشنواره فیلم کوتاه تهران بستر مناسبی فراهم می‌کند. وقتی فیلم‌سازان کارهای یکدیگر را می‌بینند، می‌توانند تأثیر مثبت بگیرند و از سطح آثار داخلی، چه متوسط و چه خوب، بهره ببرند. مشکل اصلی آن است که فیلم‌سازان جوان از فضای داخلی فاصله می‌گیرند و به سمت تقلید از آثار خارجی حرکت می‌کنند، در نتیجه فیلم‌هایشان ضربه می‌خورد.

کارگردان فیلم کوتاه «تبر» با انتقاد از این رویکرد که سینمای کوتاه مقدمه ای برای ورود به سینمای بلند است بیان کرد: یکی از نکات این است که بسیاری از فیلم‌سازان، فیلم کوتاه را بستری برای رسیدن به فیلم بلند می‌دانند، در حالی که خود مدیوم فیلم کوتاه یک مدیوم مستقل است، چه در ایران و چه در دنیا. بسیاری از افراد در جهان سال‌هاست که صرفاً به ساخت فیلم کوتاه می‌پردازند و نگرش فیلم بلند ندارند. فرم‌گرایی در آثار معمولاً به این دلیل به وجود می‌آید که فیلم‌سازان می‌خواهند خود را به دیگران ثابت کنند و توانایی‌هایشان را نشان دهند. این نگاه از آنجا ناشی می‌شود که بسیاری از فیلم‌سازان کوتاه به این مسیر فکر می‌کنند که فیلم کوتاه تنها یک مرحله برای ورود به سینمای بلند است.

وی متذکر شد: من خودم نیز علاقه‌مند به ساخت فیلم بلند هستم، اما وقتی در حال ساخت فیلم کوتاه هستم، باید در همان مدیوم باقی بمانم و از قالب اصلی آن خارج نشوم. من سعی می‌کنم فیلم‌هایم ساده، روان و بدون لکنت باشند، طوری که هر مخاطبی، چه عام و چه خاص و چه تخصصی در زمینه فیلم کوتاه، بتواند منظور و پیام من را درک کند. حتی یک بیننده عادی نیز باید بتواند بفهمد که من قصد داشتم چه آسیب یا موضوعی را در فیلمم هدف بگیرم و چه پیامی را منتقل کنم.

گنجی تاکید کرد: مهمترین آسیب و موضوعی که گریبان‌گیر فیلم‌سازان شده، هزینه ساخت است. بسیاری از دوستان فیلمنامه‌های خوبی دارند و دو سال است که به دنبال سرمایه‌گذار هستند تا فیلم خود را بسازند، اما کسی حاضر به سرمایه‌گذاری نیست، زیرا بازگشت سرمایه تضمین شده نیست. حتی اگر فیلم چند جایزه جشنواره‌ای کسب کند، مبلغ آن تنها بخش کوچکی از هزینه‌ها را جبران می‌کند و باز هم فیلم‌ساز مجبور است بدهی‌های زیادی به عوامل بدهد. به همین دلیل سرمایه‌گذاران علاقه‌ای به ورود به حوزه فیلم کوتاه ندارند.

«مهدی محمد گنجی» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: متأسفانه استعدادهای زیادی در این حوزه وجود دارند که به دلیل نبود حمایت مالی و سرمایه‌گذاری مناسب، نادیده گرفته می‌شوند و فرصتی برای بروز و شکوفایی آن‌ها فراهم نمی‌شود. به نظر من، مسائل مالی و حمایتی مهم‌ترین مشکل و آسیبی است که در حال حاضر گریبان‌گیر فیلم‌سازان فیلم کوتاه شده است.