علیرضا مسعودی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران بیان کرد: یکی از علت های اصلی ساختار نازل فیلم های کمدی استفاده کلیشه ای، غیر خلاقانه و بدون رعایت قواعد شخصیت پردازی از سوژه ها و بازیگران است و تهیه کنندگان نیز برای فیلمنامه های کمدی هزینه مناسبی پرداخت نمی کنند و بر همین مبنا فیلمنامه نویسان انرژی لازم را برای پردازش شخصیت ها به کار نمی برند؛ در واقع وقتی انگیزه ای نیست و روال کاری بر خلاف اصول پیش می رود حرف زدن درباره عشق به کار خنده دار است.

وی ادامه داد:از موارد موثر دیگر که تولید کمدی های نازل را تسریع بخشیده، اعمال سخت گیرانه ممیزی است که باعث شده تا سوژه هایی محدود در اختیار فیلمنامه نویسان باشد و برهمین مبنا نویسندگان به طور خودکار دچار خودسانسوری می شوند و از آنجا که هزینه زیادی برای فیلمنامه نمی شود و بازیگرسالاری در سینما بی داد می کند، روند تولید کمدی های بازیگرمحور در معنای منفی آن سرعت سرسام آوری پیدا کرده است.

نویسنده مجموعه"سه در چهار" با اشاره به اینکه شاخص سینمای کمدی خلق موقعیت در بستری شیرین است، افزود: برای درآوردن فیلمنامه "سه در چهار" یکسال کار تحقیقاتی انجام شد و حتی برای اینکه کار از لحاظ ساختار و محتوا شکیل شود با محمد حسین لطیفی، رضا عطاران، محسن طنابنده و سعید آقاخانی مشورت کردم و اگر این مجموعه به عنوان یک کمدی موقعیت به توفیقی دست یافت حاصل فیلمنامه مناسب کار است.

بحران های مالی و همزمانی کار برای فیلمنامه نویس

مسعودی در ادامه افزود: برخی که از مجموعه "سه در چهار" خاطرات شیرینی دارند وقتی نام من را در برخی از تولیدات رسانه های تصویری می بینند این سوال را طرح می کنند که چرا فیلمنامه این آثار ضعیف است؟ در پاسخ مثال "لیموترش" را بیان می کنم که تنها یک شب برای آن وقت گذاشتم و علت این کار رفاقت با جواد رضویان بود.

وی تصریح کرد: وقتی فیلمنامه نویس با بحران های مالی روبروست و مبلغ قراردادش یک ششم دستمزد بازیگر نقش اول است نمی تواند حرف از عشق و علاقه به کار بزند و بر روی فیلمنامه کار متمرکز شود و در این شرایط شش کار را به صورت هم زمان قبول می کند تا گره های اقتصادی زندگیش را باز کند و در این شرایط نمی توان امنیت شغلی خوبی برای فیلمنامه نویسان متصور شد.

مسعودی ضمن اشاره به نقش هرم بازیگر، کلام و موقعیت در جلوه گری کار فیلمنامه نویسان افزود: آگاهی از شاخصه ها و روحیات بازیگران گامی موثر در خلق و فراهم سازی زمینه های شکوفایی استعدادهای پنهان نویسندگان جوان است و دولت از طریق ایجاد سازمان حمایت از فیلمنامه نویسان جوان، می تواند امید، انگیزه و نشاط را به این گروه جوان بازگرداند تا آنها نیز تمرکز خوبی را برای خلق سوزه های ناب تر به کار ببرند.
انتهای پیام/الف