طراح چهره پردازی سریال «مختارنامه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسئولان سینمای کشور مدت ها است که توجه چندانی نسبت به ورود تهیه کنندگان حرفه ای به سینما ندارند و این روزها هر شخصی به راحتی می تواند خود را تهیه کننده سینما بنامد و بعضا پروژه های بزرگ سینمایی را نیز در دست بگیرد؛ این امری است که برای آینده سینمای کشور خطرناک است و بایستی هرچه سریعتر برای آن چاره جویی کرد.

وی با تاکید بر اینکه در سینمای کشور ما معدود تهیه کنندگانی وجود دارند که به درستی سر جای خود قرار گرفته اند اظهار داشت: متاسفانه برای بسیاری از تهیه کنندگان تنها نام یک گریمور کافی است تا بتواند در تیتراژ فیلم و مواد تبلیغاتی اثرش از آن بهره مند شود و سپس از افراد تازه کار برای چهره پردازی فیلم استفاده کند؛ این قبیل تهیه کنندگان متاسفانه به هنر هیچ اهمیتی نمی دهند و تنها به فکر این هستند که پول کمتری را برای فیلم خرج کنند.

استاد پیشکسوت چهره پردازی سینمای ایران در ادامه این گفتگو تصریح کرد: این روزها کار هنری در کشور ما چندان ارزش و جایگاه مناسبی ندارد. متاسفانه بارها دیده شده که دستمزد یک چهره پرداز سینما که روزی ۱۴ ساعت کار می کند کمتر از دستمزد یک کارگر روزمزد ساختمانی است که تنها روزی ۸ ساعت مشغول به کار است! این مساله مدت ها است که یک احساس ناامنی را برای دست اندرکاران سینما به وجود آورده که معتقدم مدیران هرچه سریعتر باید تدبیری برای آن بیندیشند.

طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «دزد عروسک ها» یادآور شد: زمانی گریم سینمای کشور ما در سطح جهان حرف اول را می زد اما متاسفانه در حال حاضر ما در سطح منطقه هم حرف چندانی برای گفتن نداریم؛ به عنوان مثال زمانی که من طراحی گریم فیلم «دستفروش» را انجام دادم از میان ۱۵۰ چهره پرداز شاخص سینمای جهان به عنوان بهترین گریمور انتخاب شدم ولی طی سال های اخیر هیچ گاه این ارزش به سینمای کشور ما بازنگشته است.

اسکندری سپس تصریح کرد: البته آنچه من اشاره می کنم تنها مشکل گریم در سینما نیست؛ متاسفانه این روزها اغلب دست اندرکاران تولید یک فیلم به ویژه در بخش های هنری مانند طراحی صحنه و لباس، طراحی جلوه های ویژه و یا تدوین گران و فیلمبرداران و... نیز با مشکلات مشابه دست و پنجه نرم می کنند.

طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «آدم برفی» افزود: حدود ۲۵ سال قبل بنیاد سینمایی فارابی مقدار محدودی وسایل گریم را به کشور وارد کرد که میان حرفه ای های آن زمان تقسیم شد اما از آن زمان تاکنون هیچ وسایل و ابزار کاری به ما داده نشده است، این در حالی است که تمامی رقیبان ما در کشورهای خارجی مدرن ترین و به روز ترین ابزار چهره پردازی را در اختیار دارند. این مدیران سینمای کشور هستند که می بایست دغدغه ورود ابزار جدید به کشور را داشته باشند تا از این رهگذر سینمای ایران بتواند همچنان در سطح جهان بدرخشد.

وی در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: این روزها من مشغول فعالیت در هیچ پروژه ای نیستم، البته این بدان معنی نیست که من کار و یا درآمد را دوست ندارم بلکه بدان جهت است که همواره ترجیح می دهم به جای اینکه سالانه در ۵-۶ پروژه حضور داشته باشم در یک کار حاضر باشم و بتوانم از جان و دل برای آن مایه بگذارم. من دوست دارم همچنان به هنر کشورم خدمت کنم و به همین جهت حضور در پروژه های ساده و پیش پا افتاده را نمی پذیرم.

عبدالله اسکندری در سال ۱۳۲۴ در تهران متولد شد. چهره‌پردازی را از سال ۱۳۵۱ زیر نظز بیژن محتشم در تلویزیون آغاز کرد. او تاکنون موفق به دریافت پنج سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر و نیز برنده تندیس خانه سینما شده است. عبدالله اسکندری تاکنون بیش از یکصد و شصت پروژه سینمایی و تلویزیون را در ایران طراحی کرده است که از جمله آثار شاخص و به یاد ماندنی آن می‌شود به «هزاردستان»، «مثل آباد»، «سایه‌های بلند باد»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما»، «بازمانده»، «آدم برفی»، «دلشدگان»، «مادر»، «مسافر ری» و... اشاره کرد.