به گزارش سینماپرس، جوان نوشت: افشاگری‌های سینمایی‌ها علیه یکدیگر از گیر دادن به فیش‌های حقوقی فراتر رفته است. در حالی که انتظار می‌رود سینماگران  ایرانی وقت خود را صرف کمک به ارتقای سینمای ایران کنند، دعواهای صنفی و شخصی اهالی سینما باعث تحت تأثیرقرار گرفتن سینما شده است. این روزها اهالی سینما به موارد مهم‌تری از دریافتی‌های ماهانه مدیران سینمایی می‌پردازند. مجید مجیدی در کانال تلگرامی‌اش درباره مدیریت حوزه هنری در زمان حجت‌الاسلام زم مطلب تندی را منتشر کرده و این بار نوبت منوچهر محمدی است که جواب عباسیان را درباره سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران بدهد.

  
چه کسی اولین بار ما را متحیر کرد
افشاگری و چوب زدن به گذشته اگرچه در فرهنگ ما کمی مذموم و ناپسند است اما چه کسی این بازی را در سینما شروع کرد؟ در این باره انگشت اتهام را باید به سمت مرد دیپلمات سینما گرفت؛ فردی که سال‌ها در فرانسه آداب سیاستمداری را آموخته است ولی در مدیریت سینما هیچ چیز شبیه سفارتخانه ایران در پاریس نیست. حجت‌الله ایوبی در ادامه افشاگری‌ها درباره فیش‌های حقوقی که میان مدیران بانک‌ها، بیمه و برخی مراکز دولتی به راه افتاده بود، سیاست افشاگری فیش حقوقی را کلید زد و سراغ دریافتی‌های جواد شمقدری و محمدرضا عباسیان از مدیران دوران احمدی‌نژاد سازمان سینمایی رفت. ایوبی ابتدا گفت: «من حافظ فضای آرامش در سینما هستم. ما آمادگی کافی برای انتشار فیش حقوقی خود و مدیران گذشته را داریم. ما این کار را درست نمی‌دانیم ولی اگر این کار را بکنیم شما متحیر خواهید شد.» در ادامه با پاسخ شمقدری بازی فیش‌ها آغاز شد. فیش‌های شمقدری و محمدرضا عباسیان و بعد از آن واکنش‌های تند عباسیان به عملکرد سازمان سینمایی تحت مدیریت ایوبی باعث شد تا داستان صرفاً از یک افشاگری مالی درباره حقوق به ابعاد گسترده‌تری منجر شود. مصاحبه عباسیان با برنامه اینترنتی «کات» این دعوا را گسترش داد و بعد نامه سرگشاده وی به ایوبی و بیان بخشی از ریخت و پاش‌های دولت فعلی در سینما باعث شد تا نه تنها ایوبی در معرض اتهام قرار گیرد بلکه مسائل تازه‌ای مانند پشت پرده برگزاری جشنواره فجر و اهدای سیمرغ‌ها را به همراه داشت.
  
یک سیمرغ و این همه مدعی
ایوبی هنوز به درخواست‌های عباسیان برای روشنگری درباره بودجه سازمان سینمایی و نحوه خرج کردن این بودجه پاسخی نداده است ولی قصه تمام نشده چون این بار نوبت یک تهیه‌کننده سینماست که جواب عباسیان را بدهد. عباسیان در مصاحبه با برنامه «کات» از دردسرهای برگزاری اختتامیه جشنواره فیلم فجر و اینکه پلیس به وی که دبیر جشنواره بوده است، اطلاع می‌دهد بمبگذاری در محل اختتامیه شده و با این حرف چه فشاری به وی وارد شده می‌گوید و به این موضوع نیز اشاره می‌کند که« این وسط آقای منوچهر محمدی مدام زنگ می‌زند که حق اینکه جایزه مشترک بدهی را نداری و اگر این کار را بکنی از تمام حیثیت و آبرویم استفاده می‌کنم و پدر تو و شمقدری را درمی‌آورم!» عباسیان می‌افزاید: «در آن شرایط استرس‌هایی که آقای منوچهر محمدی به من وارد و تهدیدایی که می‌کرد همچنان برایم سؤال است که چرا یک تهیه‌کننده شاخص و حرفه‌ای که فیلم‌های بسیار شاخصی برای سینمای ایران ساخته، باید اینقدر برایش ناراحت‌کننده باشد که جایزه مشترک را با فیلمساز با ارزشی مثل خانم درخشنده بگیرد.»

همین موضوع باعث شد منوچهر محمدی در مقام دفاع از خودش برآید. محمدی می‌گوید: «جناب آقای عباسیان دبیر اسبق جشنواره فجر، اخیراً در مصاحبه‌ای با عنوان ناگفته‌های سینمای ایران، بدون هیچ ربط منطقی با سایر مطالبشان، تحت عنوان تهدید منوچهر محمدی برای گرفتن جایزه، به زعم خودشان دست به افشاگری‌زده است.» محمدی سپس با بیان اینکه در سال 90، شمقدری در حالی که فاصله 3 صدم درصدی میان فیلم بوسیدن روی ماه و برف روی کاج‌ها بوده، با پیشنهاد دبیر وقت جشنواره برای اهدای سیمرغ بهترین فیلم از نظر تماشاگران به دو فیلم مخالفت می‌کند اما در سال 91 وقتی «حوض نقاشی» با 5 صدم درصد از فیلم «هیس» جلوتر بوده است برای این بار شمقدری تصمیم می‌گیرد به دو فیلم سیمرغ بدهد! این کار را برای لوث کردن ارزش سیمرغ عنوان می‌کند که مورد اعتراض محمدی قرار می‌گیرد اما بعد از این توضیح نوبت به افشاگری منوچهر محمدی می‌رسد و خطاب به محمدرضا عباسیان می‌نویسد: «جناب عباسیان شما خواب‌های طولانی برای مدیریت در سینما دیده بودی که همگی نقش بر آب شد. با رفتن آقای احمدی‌نژاد و شمقدری، شما هم از مسئولیت پرمواهب جشنواره کنار گذاشته شدی ولی برادر عزیز شما از این همه ناگفته‌ها که می‌دانم داری، چطور شده این وسط یاد این ماجرا بیفتی؟ راستش، خیلی حیرت نمی‌کنم.

آقای عباسیان با رفتار رئیس بزرگ شما در این کشور باب شده که برای دیده شدن بهتر است آدم مطرحی پیدا کنی و چند تا دروغ درباره او بگویی، اینجوری تیتر رسانه‌ها می‌شوی، شهرت به هر قیمتی آرزوی امثال شماست. در مصاحبه آخرتان شده‌اید مدافع اصغر فرهادی، جزو نامحرمان حلقه شمقدری و مدیریت جشنواره فجر شده مزخرف‌ترین کار دنیا. واقعاً عجیب نیست؟» محمدی تأکید می‌کند: آقای عباسیان، شما درباره مسائل مالی خود با ارشاد، گفته‌اید که اگر کسی آبروی مسلمانی را بریزد حارب ‌الله است. امیدوارم در خلوت خود مرور کنید که این دروغ بزرگ که به من نسبت داده‌اید کی و کجا بوده؟
   
مجیدی – زم؛ دوئل در حوزه هنری
مجید مجیدی از بنیانگذاران حوزه هنری در مطلبی که در کانال تلگرامی‌اش منتشر کرد، حمله تندی را علیه حجت‌الاسلام زم رئیس سابق حوزه هنری بیان داشت. ریاست زم در حوزه هنری یکی از بحث‌برانگیزترین دوره‌های حوزه هنری است. مجیدی که از همکاران نزدیک زم در حوزه هنری بوده است، بعد از 15 سال که از رفتن زم از حوزه هنری می‌گذرد، به یاد افشاگری علیه وی افتاده است.

مجیدی با اشاره به تمایل زم به فعالیت‌های اقتصادی می‌نویسد: «آن روزها 70 درصد فعالیت مدیران «حوزه هنری» در بخش اقتصادی متمرکز شده بود، در اصل همه چیز در راستای همان فعالیت‌های اقتصادی معنا می‌شد، از صادرات آب و خاک بگیرید تا واردات اتومبیل و به انحصار درآوردن فروش سیگار و ... توجیه‌شان هم آن بود که این کارها را برای تأمین هزینه‌های فرهنگی انجام می‌دهیم اما... » مجیدی می‌افزاید: «روزی روزگاری حوزه هنری می‌توانست بار بخش عمده‌ای از فرهنگ مملکت را از زمین بردارد، در زمانی که باید اینکار را می‌کرد، نکرد و به عوض به امور اقتصادی و مال‌اندوزی روی آورد!» افشاگری مجیدی درباره وضعیت مدیریت حجت‌الاسلام زم در حوزه هنری پیش از این نیز در گلایه‌های مرحوم آغاسی و شهید آوینی و وحید جلیلی تکرار شده است. آیا حوزه هنری می‌خواهد در واکنش به این افشاگری سیاست مشابهی را درپیش بگیرد یا به دلیل اینکه زم دیگر در حوزه هنری نیست، سیاست سکوت را در پیش خواهد گرفت؟!