وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تأکید می کنم هرچند که فضای فیلم «مادری» زنانه است اما با این حال می تواند جوانان و خانواده ها را به سالن های سینما بکشاند. «مادری» داستانی لطیف دارد و تصویری واقعی از جامعه امروز کشور را نشان می دهد.

توکلی ادامه داد: من بسیار هیجان زده هستم که اولین ساخته سینمایی ام مورد توجه اعضای هیأت انتخاب جشنواره قرار گرفته و این فیلم در مهمترین رویداد سینمایی کشور به نمایش در می آید؛ مهمترین اتفاق برای من ری اکشن هایی است که از سوی اهالی رسانه و منتقدان دریافت می کنم و امیدوارم که فضا و مضمون و ساختار فیلم همگی آن ها را راضی نگه دارد.

این فیلمساز تأکید کرد: نکته ای که مایلم به مخاطبان فیلم «مادری» گوشزد کنم این است که این اثر سینمایی سراسر احساس است و از این رو شاید برای برخی افراد که تمایل به دیدن فیلم های اکشن و ماجراجویانه داشته باشند ریتمش کند به نظر بیاید در صورتی که فضای فیلمنامه طلب می کرد تا ما چنین روایتی در «مادری» داشته باشیم و از مخاطبان فیلم می خواهم که با آرامش «مادری» را تماشا کنند. همه تلاش من این بود در سنی که هستم درگیری و احساس دخترانه اطرافم را به تصویر بکشم چرا که اگر پا به سن بگذارم این دغدغه‌ها را ملموس و واقعی  نمی‌توانم بیان کنم.

وی افزود: نکته مهم دیگری که بسیار به آن توجه داشتم این بود که به هیچ عنوان «مادری» درگیر دیدگاه فمینیستی نشود چرا که خودم از این دیدگاه بیزار هستم و دوست دارم که همه مردم جامعه فارغ از جنسیت شان در یک سطح و تراز دیده شوند.

مدرس انجمن سینمای جوانان ایران در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این سوأل که دلیل اصلی ساخت این اثر سینمایی که جغرافیا در آن نقش چندانی ندارد در استان یزد چه بوده است اظهار داشت: دلیل اصلی ساخته شدن «مادری» در شهر یزد ادای دین به زادگاهم بود!؛ من در شهر یزد به دنیا آمده و تا ۱۹ سالگی در این شهر زندگی کرده ام و آن را به شدت دوست دارم و همیشه در تمامی فیلمنامه هایم این شهر را مد نظر قرار داده ام و هیچ تصوری برای اینکه خارج از شهر یزد فیلم بسازم ندارم.

وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر سرمایه گذار این فیلم یزدی بود و او نیز تمایل داشت که «مادری» در این شهر ساخته شود؛ همچنین بنده معتقد هستم اگر ما بخواهیم تمامی فیلمنامه های اجتماعی را تماماً در شهر تهران به تصویر بکشیم کار صحیحی نیست چرا که جامعه ما فقط به تهران مربوط نمی شود و اینکه برخی از فیلمسازان تنها شهر تهران را جزو جامعه قلمداد می کنند و پای شان را فراتر از مرز تهران نمی گذارند به زعم من کار غلطی است.

توکلی افزود: اگر هر فیلمساز سینمای اجتماعی فیلم خودش را در زادگاهش جلوی دوربین ببرد ما تصویری جامع تر از امروز کشورمان را می توانیم در فیلم های سینمایی به تصویر بکشیم و این گونه قطعاً تأثیرگذاری فیلم ها نیز بیشتر خواهد بود.

این فیلمساز در ادامه این گفتگو ابراز داشت: داستان این فیلم در مورد زندگی دو خواهر است که به تنهایی در شهر یزد با یکدیگر زندگی می کنند و یک تنه جلوی مشکلات و مسائلی که سر راهشان قرار دارد ایستادگی کرده و حرکتی رو به جلو دارند. زن ها در این فیلم به هیچ عنوان منفعل نیستند و همه آن ها با شور زندگی را می گذارنند.

وی ادامه داد: این تصویری است که می توان در تمامی شهرهای کشور شاهد آن بود و من خوشحالم که توانستم با بهره گیری از بهترین بازیگران سینما خانم ها: هانیه توسلی، نازنین بیاتی و مریم بوبانی این مهم را به تصویر بکشم.

توکلی در پاسخ به این سوأل که چرا لهجه یزدی در هیچ یک از کاراکترها وجود ندارد اظهار داشت: متأسفانه بارها و بارها دیده شده که فیلم های بسیاری با حضور بازیگران سرشناس ساخته می شوند که قرار است آن ها لهجه ای خاص داشته باشند اما این اتفاق هیچ گاه درست رخ نمی دهد و برای افرادی که واقعاً متعلق به آن جغرافیای خاص هستند لهجه های غلط بسیار آزاردهنده است و از این رو من در «مادری» خانواده ای مهاجر را نشان دادم که لزومی برای بیان دیالوگ های با لهجه نداشته باشند.

این کارگردان جوان سینما تأکید کرد: یکی از بهترین فیلم هایی که در شهر یزد با حضور بازیگران مطرح ساخته شده «یه حبه قند» به کارگردانی رضا میرکریمی است اما متأسفانه در این فیلم هم لهجه ها به درستی ادا نشده است و من که در زمان ساخت فیلم در لوکیشن آن حضور داشتم به آقای میرکریمی تذکر دادم که لهجه ها در «یه حبه قند» درست ادا نمی شود!

وی افزود: یکی از مهمترین دلایل این اتفاق آن است که لهجه یزدی بسیار سخت است و باید در خون یک شخص باشد تا بتواند به بهترین شکل و شیوه ممکن آن را ادا کند؛ در هر صورت من در «مادری» هدفم تنها تعریف کردن یک داستان ساده بود و اصلاً برای فیلمم جنبه توریستی قائل نبودم که بخواهم جغرافیا و یا لهجه را در آن پررنگ کنم.

این فیلمساز در پاسخ به این سوأل که چرا در نیمه ابتدایی فیلم سعی دارید دیدگاه مخاطب را نسبت به خواهر بزرگتر داستان همراه با سوء ظن نشان دهید اظهار داشت: ما در زندگی روزمره مان همواره با اشتباهات و قضاوت های اشتباه دست و پنجه نرم می کنیم و در «مادری» هم همین اتفاق می افتد و مخاطب احساس می کند که شخصیت خواهر بزرگتر با فساد دست و پنجه نرم می کند اما در نهایت متوجه اشتباه خود و پاک و سالم بودن این شخصیت می شود.

توکلی در خاتمه این گفتگو افزود: امیدوارم «مادری» در جشنواره مورد توجه همگان قرار بگیرد؛ این فیلمی است که از دل من برآمده و تأکید دارم که در زمان تدوین با خانم هایده صفی یاری تمام تلاشم را به کار بردم تا ریتم فیلم برای مخاطبان در تمامی سنین و فرهنگ ها قابل قبول باشد و هیچ مخاطبی در حین تماشای فیلم از آن خسته و دلزده نشود؛ هرچند که با این همه برخی از منتقدان و اهالی رسانه که پیش از جشنواره فیلم را تماشا کرده اند معتقدند که برخی صحنه ها مانند صحنه «آرایشگاه زنانه» شاید اضافه به نظر برسد اما آن صحنه هم در فیلم بسیار مهم است چرا که خواهر کوچک تر در آنجا است که شماره تلفن پزشک خواهر بزرگتر خود را از موبایل برمی دارد و متوجه واقعیتی تلخ می شود.

گفتنی است؛ برخی از عوامل تولید «مادری» عبارتند از: نویسنده و کارگردان: رقیه توکلی، تهیه‌کننده: سیاوش حقیقی، سرمایه‌گذار و مجری طرح: حمیدرضا صالحیه‌ یزدی، موسسه فرهنگی هنری توسعه آسمان هنر (گروه مارلیک)، مدیر فیلمبرداری: مرتضی قیدی، مدیر تولید: سیدحسین هادیان‌فر، تدوین: هایده صفی‌یاری، طراح گریم: مهرداد میرکیانی، برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان: سیدروزبه سجادی‌حسینی، صدابردار: محمد شیوندی، موسیقی: ستار اورکی، طراح و ترکیب صدا: سیدعلیرضا علویان، جلوه‌های ویژه: امیر سحرخیز، اتالوناژ: نیما دبیرزاده، طراح لباس: مهرناز اکبری، طراح صحنه: محمود کشفی‌پور، عکاس: محمدهادی آخوندی، جانشین تولید: علی‌محمد منتظری هدش، ترجمه فیلم: حسن شرف‌الدین، مدیر تدارکات: حسن محمدی و علی حصاری.