این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یک فیلم اجتماعی زمانی می تواند اثر قابل تأمل محسوب شود که مناسبات و فرهنگ اجتماعی و سنتی و مذهبی و خانواده ها را خدشه دار نکرده و سنت ها و آیین های ملی و دینی را زیر سوأل نبرد و این نکته ای است که سازندگان «سد معبر» از آن غفلت کرده و با عبور از ارزش های مناسبات اخلاقی خانواده ها و سنت های ملی و دینی آن را نادیده گرفته اند.
وی ادامه داد: نمایش بخشی یا برخی از مسائل و مشکلات اجتماعی و نقادی عملکرد متولیان و نقش آفرین های امور اجتماعی انگیزه ایجاد تلنگر به آن ها برای رفع کاستی ها و اصلاح خود و برنامه های شان به صورت غیر اهانت آمیز نقدی پسندیده و سازنده است ولی اگر این بازنمایی ها به قصد تخریب دستاوردها و ارزش ها و نمایش بیچارگی ها، فقر و فساد و گمراهی یک جامعه و ملت باشد نه فقط خردمندانه نیست که خطایی بزرگ محسوب می شود که متأسفانه سازندگان «سد معبر» دچار این خطا شده اند!
این منتقد سینما افزود: آنچه ظاهراً محسن قرایی در دومین ساخته بلند سینمایی اش درصدد تعریف و نقادی آن در قالب یک اثر اجتماعی بوده معضل سد معبر کردن جامعه توسط دستفروشان و مرتبطان آن ها است. نگاه به این موضوع در سینما تازگی دارد و زاویه نگاه حمایتی فیلمساز از مورد ظلم قرار گرفتگان حائز اهمیت است. در واقع «سد معبر» که می تواند معنای گسترده تر اجتماعی هم داشته و تمامی سدها و سدکنندگان معابر اجتماعی را دربر بگیرد فارغ از نگاه انتقادی دوسویه فیلمساز به سدمعبر سازان و تخریب گران این نوع سدها راوی داستانی ساده، باورپذیر و ملموس از عملکرد مأموران شهرداری و دستفروشان است که در قالب خیر و شر و ظالم و مظلوم و مأمور و معذور روایت می شود.
آذین خاطرنشان کرد: اما داستان محسن قرایی با آنکه ظاهراً به سد کنندگان معابر می پردازد اما در پس و لایه اجتماعی خود نقد عوامل سدکنندگان جریان های سالم اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را نهفته دارد. این مهم در شکل ساده قصه گویی به سیاهی و تلخی روایت می شود که قابل قبول نیست. عبور گذرای کارگردان از آن ها چارچوب و ماجراهای واقعی فیلم می توانست به خوبی نقال مشکلات و معضلات نشأت گرفته از سد معبر شغلی و اجتماعی باشد و نیازی برای افراط در نمایش تیرگی، تلخی ها، زد و خوردها، ظلم و ستم ها و ظالم و مظلوم نمایی ها در فیلم وجود نداشت.
این منتقد سینمای کشور در خاتمه این گفتگو متذکر شد: رفتار و کردار و برخورد نامطلوب برخی مأموران با دستفروشان با یکدیگر در بستر حضور فقر و جبر اجتماعی و بیکاری و قانون مداری به اندازه کافی مضمون و محتوای سد معبر به تماشاگر منتقل می کند. به همین دلیل به رخ کشیدن این همه تلخی و نمایش اندوه و درماندگی در این فیلم لزوم تصویری و سینمایی نداشته است. قرایی و دیگر سینماگران آثار اجتماعی چنانچه دغدغه های اجتماعی خود را با نگاه به تلخ و شیرین واقعیات همسو کنند و منتقد سازنده مشکلات اجتماعی باشند و در بیراهه های افراط و تفریط نیفتند و به ویژه از سیمای پرتلاش و رنج کشیده ولی امیدوار و مصمم و مومن جامعه چهره عبوس، مغموم و ناامید نسازند و غم ها و شادی ها را با انگیزه اصلاح و ارتقا به تصویر کشند در صف سازندگان باوقار و محترم آثار خوب اجتماعی خواهند ایستاد.
گفتنی است؛ حامد بهداد، باران کوثری، نادر فلاح، اکبر رحمتی، آوا شریفی، عرفان ناصری، مرتضی آقاحسینی، بهرام سروری نژاد، سجاد رحیمی، غلامعلی رضایی، فتح الله طاهری، مهدی میری و نگارعابدی، علیرضا کمالی نژاد، گیتی قاسمی، حسام محمودی، بازیگر خردسال: رونیکا نعمت الله و با حضور محسن کیایی از جمله بازیگران این فیلم هستند.
این فیلم داستان قاسم کارمند اداره سد معبر شهرداری را روایت می کند که در تلاش است وضعیت زندگی خود را بهبود ببخشد، اما در این راه با نرگس همسرش اختلافِ نظر دارد.
ارسال نظر