به گزارش سینماپرس، این نمایش برداشتی آزاد از رمانی با همین نام از بهومیل هرابال است. روایت آخرین مردی است که آخرین کتاب را در دست دارد. روایت عشق مثلثی است بین انسان، کتاب و یک ماشین پاپکورن. روابط این سه تمام صحنه نمایش را مملؤ می‌کند از کنش‌ها و تنش‌های انسانِ به قولی مدرن، در برابر خدای خود ساخته خویش یعنی ماشین در عصر حاضر. غفاریان این نمایش را در سال ۹۲ تولید کرد.

افشین غفاریان در دوره دانشجویی‌اش در رشتهٔ بازیگری با رقص معاصر آشنا شد. اشتیاق به این هنر مجب شد او در سال ۱۳۸۵ به همراه  دوستان خود گروهی زیر زمینی تشکیل دهند و به تمرین رقص – تئاتر بپردازند. او در کار خود از کارگردان لهستانی «یرژی گروتفسکی» بسیار الهام گرفت. در سال ۱۳۸۶ اجرایی از « مده آ » به دور از فضاهای معمول نمایشی، در بیابانی اجرا کردند. غفاریان در همان سال در نمایش « لمنوس » به کارگردانی «رائول والس»  بازی کرد و با این کار مشترک (ایران و مکزیک)   در جشنواره بین المللی تئاتر فجر در تهران حضور یافت.

او برای اجرای این نمایش در جشنواره «مول‌هایم» روانه آلمان شد، سفری که منجر به زندگی وی در فرانسه گردید و در مرکز ملی رقص فرانسه به عنوان دانشجو پذیرفته شد.

او در سال ۱۳۸۹، کمپانی « رفورمنـس » را در فرانسه برای ادامهٔ ماجراجویی‌اش در هنر  بنا نهاد و پژوهشی را در رقص و تئاتر و شیوه‌های بیان فراموش شده در آن که  شامل حافظهٔ بدن و چگونگی انتقال آن در رقص و تئاتر است، آغاز کرد.   در اول آبان ۱۳۸۹ و درست یک سال بعد از تاریخ رسیدنش به فرانسه، نمایش «فریـاد» را در پاریس به روی صحنه برد که با استقبال تماشاگران  روبرو شد.

وی از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ با اجراهای  متفاوتی در چندین جشنوارهٔ رقص در فرانسه شرکت کرد و با اساتیدی چون «آندی دوگرت» و «توماس لبرن»  به عنوان رقصنده – بازیگر همکاری نمود و همچنین  مدتی  در کارگاه‌های آموزشی زیر نظر اساتیدی چون «یوجینیو باربا» و «مردیت مونک» به تحصیل پرداخت.

نمایش «تنهایی پرهیاهو» که به بخش بین‌الملل این دوره از جشنواره، به مدیریت آروند دشت‌آرای، راه یافته است، ۲۹ و ۳۰ دی‌ماه ساعت ۱۸ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود.

سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، به دبیری فرهاد مهندس‌پور از ۲۸ دی‌ماه تا ۹ بهمن‌ماه برگزار می‌شود.