به گزارش سینماپرس، دارکوب «بهروز شعیبی» همچون بسیاری از فیلم های این ایام سینمای ایران نوک خود را بر روی روح و روان مخاطب می کوبد و همچون دارکوب های جنگلی ضربه زدن خود را بی وقفه ادامه می دهد و رها نمی کند و با اتکا به سکانس های دلخراش می خواهد مخاطب را تا پایان داستان نگه دارد و ضعف فیلمنامه ی بالیوودی خود را پوشش دهد.

اما بهروز شعیبی بار دیگر در نقش کارگردان توانسته است به خوبی قابلیت های خود را به عرصه نمایش بگذارد و بازیگران را به خوبی هدایت کند و بازی متناسب با کاراکتر را از بازیگرانش بگیرد و به خوبی شخصیت پردازی آن ها را کامل کند و شاید تا این لحظه از جشنواره رقیبی برای بهترین بازیگر زن فیلم دارکوب وجود نداشته باشد و از حالا باید «سارا بهرامی» در نقش «مهسا» را جز کاندیداهای اصلی بهترین بازیگر زن جشنواره امسال قلمداد کرد.

مهسا سال ها بخاطر دروغ مصلحتی همسر سابقش با بازی «امین حیایی» در نقش روزبه ، از دیدن فرزندش محروم مانده بود ، دروغی که صحت آن به عنوان تعلیق فیلم خیلی زود خود را افشا کرد و نیمی از توان کارگردان را برای ارائه ی یک اثر خوب را هدر داد ، دروغی که در کشاکش درگیری های خشن و غیرقابل توجیه مهسا و روزبه برای مخاطب سر باز می کند و روایت داستان در نگاهی سخت قضاوت می کند و جامعه را مقصر اصلی اعتیاد “مهسا” می داند . تلاشی نافرجام در ریشه یابی یکی از معضلات جامعه امروز ما که نهایتا می توانست تبدیل به سریالی برای پخش خانگی باشد و تنها عامل نجات دهنده ی آن کارگردانی بهروز شعیبی بوده است که دارکوب خود را به بلوغ می رساند.

* رضا پورحسین