جلیل شعبانی تهیه کننده فیلم سینمایی «سوءتفاهم» گفت: زمانی که قرار بر این شد تا با آقای معتمدی همکاری کنیم وی یک فیلمنامه ۱۰ صفحه ای به ما ارایه داد که من بعد از خواندن آن احساس کردم پتانسیل این را دارد که تبدیل به فیلمنامه پرمخاطبی شود و از همین رو متن را بسط دادیم. پس از این مرحله، احساس کردیم این فیلم نیازمند بازیگران حرفه ای است زیرا حدود ۵ پلان سکانس ۸ دقیقه ای داشت که درآوردن آنها توسط بازیگران غیرحرفه ای سخت یا ناممکن بود.

وی با اشاره به اینکه «سوءتفاهم» می تواند مخاطب عام را هم جذب کند، عنوان کرد: تصور من این است که فیلم ما لایه های مختلف دارد که هرکدام از مخاطبان می توانند حداقل یکی از لایه های آن را درک کنند پس مخاطب عام هم با اثر ارتباط برقرار می کند یعنی فیلم می تواند مورد پسند مخاطبی که دغدغه تماشای فیلم فلسفی هم ندارد، باشد.

شعبانی با اشاره به تعلیق موجود در این فیلم اظهار کرد: به نظرم تعلیقی که در فیلمنامه وجود دارد «سوءتفاهم» را جذاب و مخاطب را درگیر خود می کند همچنین بازی های جذاب بازیگران، طراحی صحنه، فیلمبرداری خوب و ... از دیگر عواملی هستند که می تواند مخاطب را با خود همراه کند.

این تهیه کننده با تاکید بر حفظ ویژگی قصه گویی در فیلم احمدرضا معتمدی توضیح داد: سعی کردیم مفاهیمی را که مدنظرمان بود از طریق داستان بیان کنیم یعنی با یک داستان سرراست ضمن بیان مقصود خود بتوانیم مخاطب عام را هم به این فیلم جذب کنیم و اگر تمام فیلم را به دقت نگاه کنید متوجه می شوید که ادا و اصول روشنفکری ندارد.

وی در پایان درباره کوتاه شدن این فیلم برای بعد از جشنواره بیان کرد: «سوءتفاهم» به مدت ۱۰۵ دقیقه است از همین رو ما قبل از ارایه فیلم به جشنواره احساس کردیم که مقداری طولانی است به همین دلیل قصد داشتیم آن را کوتاه کنیم ولی با توجه به اینکه زمان کمی در اختیار داشتیم و ممکن بود این کار به صورت شتابزده باشد و به فیلم صدمه وارد شود، تصمیم گرفتیم بازخوردهای مردم را در جشنواره جمع کنیم و براساس آن مجددا دست به تدوین بزنیم. هرچند که فکر می کنم نمی شود فیلم را زیاد دستکاری کرد ولی اگر بتوانیم زمان آن را به ۹۰ دقیقه برسانیم بهتر می شود.