به گزارش خبرنگار سینماپرس سیدرضا میرکریمی دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر اخیراً در مصاحبه با یکی از رسانه ها به طور غیرمستقیم بودجه نجومی ۲۱میلیارد تومانی را به جشنواره ملی نسبت داده بود. مبلغی که با آنچه مدیران ارشاد و جشنواره ملی گفته بودند تفاوتی بالغ بر ۱۶میلیارد تومان داشت!
رسانه های مستقل و منتقدان جشنواره جهانی فیلم فجر مدتی منتظر پاسخگویی مدیران دراین زمینه شدند اما مصاحبه یا بیانیه ای رسمی توسط روابط عمومی سازمان سینمایی در این زمینه منتشر نشد و تنها داروغه زاده دبیرجشنواره ملی، خطاب به میرکریمی در توئیتر خود نوشت: «آقای میرکریمی عزیز، شما می‌خواهی از عملکرد نسبتاً خوب جشنواره جهانی دفاع کنی چرا با اطلاعات غلط جشنواره ملی را نابود می‌کنی!؟ کل هزینه ما چهارمیلیارد و هفتصدمیلیون تومان بوده که یک میلیارد و دویست میلیون تومان آن از طریق فروش بلیت به خزانه برگشته است. یعنی ما کلاً ۳.۵ میلیارد خرج روی دست دولت گذاشتیم. عدد۲۱ میلیارد را از کجا آوردی برادر من!؟»
اما در این میان انتشار خبری از سوی رمضانعلی حیدری خلیلی معاون توسعه و منابع سازمان سینمایی مبنی بر اینکه بودجه جشنواره جهانی فیلم فجر ۲ برابر جشنواره ملی بوده واکنش های زیادی را به همراه داشت.
بسیاری از رسانه ها و همچنین هنرمندان و سینماگران در رشته های مختلف خواستار ادغام دوباره جشنواره های جهانی و ملی فجر شدند! اما میرکریمی و دوستانش که که گویی از حمایت پنهان مدیریت سینمای کشور نیز بهره می برند اکنون در ظاهر با سازمان سینمایی و شخص داروغه زاده زاویه پیدا کرده اند و حالا در اقدامی جدید در یک مجلس اشرافی خودشان از خودشان تقدیر کردند!
این تقدیر مسئولان جشنواره جهانی از یکدیگر آن هم در زمانه ای که بعد از برگزاری دور چهارم این رویداد هنوز هم نتوانسته تایید عموم اهالی سینما را همراه داشته باشد و در شرایطی که حتی برخی صنوف سینمایی شامل انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران، اتحادیه تهیه کنندگان، کانون کارگردانان سینما و... نیز با انتشار بیانیه هایی خواستار توقف فعالیت جشنواره جهانی شدند ضرب المثل «خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی! » را به یاد می آورد!
حال سوأل اینجا است که این رفتار متولیان ار خود بی خود شده جشنواره جهانی فجر، دهن کجی نسبت به انتقادهای مکرر رسانه ها و اهالی سینما نسبت به جشنواره جهانی فیلم فجر نیست؟ آیا باید به تازگی منتظر ابعاد جدیدی از حضور شاهنشینان در سینمای کشور باشیم یا اینکه محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی که تاکنون ترجیح داده دست بسته عمل کند برای یک بار هم که شده اقدام مناسبی نسبت به گعده جهانی فجر خواهد داشت؟
این روزها سینمای ایران شاهد اعتراضات بخش اعظمی از سینماگران کشور برای برگزاری این رویداد اشرافی که با حضور تعدادی از نزدیکان و آشنایان دبیر جشنواره، رئیس سازمان سینمایی و... برگزار می شود هستند به نحوی که برخی از اهالی سینما تأکید کردند: امیدواریم با برخوردی قاطع و جدی جلوی عملکرد ۳-۴ نفری که چند سالی است به عنوان دست اندکاران اصلی این رویداد جیب های گشادی برای خودشان دوخته اند گرفته شود.
سینماگران کشور تأکید دارند: هرگز و در هیچ یک از جشنواره های مطرح دنیا ما شاهد چنین بدعت گذاری و دوپاره کردن جشنواره ها نبوده و نیستیم و این اتفاق تنها باعث از بین رفتن شکوه و عظمت جشنواره فیلم فجر شده است!
از این رو امید است مسئولان فعلی سازمان سینمایی در این راستا عقلانی تصمیم بگیرند و بساط و نان دانی برخی آقایان را جمع کنند! امروزه یکایک اهالی سینمای کشور منتظر هستند تا رئیس سازمان سینمایی بساط بی خاصیت جشنواره جهانی را برچیند و اجازه ندهد عده ای افراد به اسم جشنواره پول های کلان به جیب بزنند و بیش ازین در سینمای کشور جولان دهند! قطعاً سینمای ایران نیازمند حضور «شو» گونه برخی افراد نیست که در هر محفل و جشنواره ای حضور پیدا می کنند، قراردادهای نجومی می بندند و برای سینمای کشور تابلو می شوند! میرکریمی طی همه سال های برگزاری جشنواره جهانی ثابت کرده که برنامه و سیاست مفیدی برای اداره این رویداد ندارد و در مقابل با رفتارهای شوگونه ضمن حفظ این سنگ بنای کج، تنها پای خود را در معادلات سینمایی محکم می کند و فرآیندهایی را رقم می زند که آثار مخرب آن سالها بعد گریبان سینما را خواهد گرفت و شاید حرکت فرهنگی سینمای ایران به سوی ولنگاری فرهنگی، وابستگی فرهنگی و سینمای سفارتی تنها یکی از خسارت های زیان بار آن باشد!
ارسال نظر