به گزارش سینماپرس، مجموعه انیمیشن ایرانی «دیریندیرین» یکی از موفقترین سریالهای انیمیشنی ایرانی است که در قالب آیتمهای کوتاه تولید و در فضای مجازی منتشر میشود؛ آیتمهایی که تا همین چند سال پیش در تلویزیون هم شاهد پخش آن بودهایم، اما بنا به سیاستهای اداره بازرگانی صداوسیما که به ضرر تولیدکننده ایرانی است، در حجم بالای انیمیشنهای خارجی که با فرهنگ کشورمان در تعارض هستند، خبری از دیده شدن «دیریندیرین» نیست. به بهانه نامه سرگشاده محمد ابوالحسنی تهیهکننده این مجموعه انیمیشن به رئیس قوه قضائیه درباره مافیای آموزشی در تلویزیون، گفتوگویی با وی داشته ایم.
به تازگی نامهای سرگشاده به رئیس قوه قضائیه نوشتهاید و در آن از تبلیغات مؤسسات کنکور در تلویزیون، گلایه کردهاید، با این موضوع شروع کنیم که چرا چنین نامهای نوشته شد؟
ما معتقدیم مباحثی مانند شادی و نشاط در بچههای ایرانی به شدت تحت تأثیر مسائلی، چون کنکور قرار گرفته است که صداوسیما نیز با تبلیغات پرحجم به آن دامن میزند. در ابتدا هم فقط بحث کنکور بود، اما الان میبینیم که برای بچههای دوره دبستان هم آزمون جامع برگزار میکنند. به نظر شما چرا باید یک کودک دبستانی در یک آزمون جامع قرار گیرد که سطح خودش را با دانشآموزان سطح شهر مقایسه کند؟ استرسی که از طریق همین تبلیغات به بچهها وارد میشود و روی روح و روان آنها تأثیر منفی میگذارد؟ غیرقابل انکار است. چرا نباید جلوی مافیای کنکور و مؤسسات آموزشی گرفته شود. وقتی در تلویزیون پیشنهاد میشود که بچه به جای کتاب داستان کتاب کمک درسی در خانه بخواند حتی روی مسائل فرهنگی نسل آینده هم تأثیر منفی میگذارد.
بدون تلویزیون هم فضای جامعه تحت تأثیر مؤسسات کنکور هست، آن را هم میشود تقصیر تلویزیون انداخت؟
بگذارید یک مثال بزنم، تبلیغ کرم حلزون را حتماً به یاد دارید. تلویزیون در سطح وسیعی کرم را تبلیغ کرد و پول کلانی برای آن تبلیغ گرفت. شرکت تولیدکننده هم به خاطر آن تبلیغات، کلی درآمد داشت، اما در آخر معلوم شد هیچ چیزی وجود ندارد و همه چیز به ضرر مردم تمام شد. در آن زمان کسی آمد به تلویزیون بگوید که چرا برای سود بیشتر چنین چیزی را تبلیغ کردی؟ مؤسسات کنکور هم در قالب آگهی بازرگانی یا حضور در برنامههای تلویزیونی باعث میشوند که آرامش روحی و روانی و آموزشی فرزندان ایران به هم بریزد. اما مافیای مؤسسات کنکور خیلی قوی است و باید ما به همراه رسانهها به کمک وزیر آموزش و پرورش برویم تا جلوی این مافیای آموزشی را بگیرد. من در نامهام به رئیس قوه قضائیه خواستم در این موضوع ورود پیدا کنند. ما حداقل در ۱۰ قسمت به این موضوع خواهیم پرداخت. باید در اینخصوص فرهنگسازی شود تا با حمایت مردمی، آموزشوپرورش هم بتواند راحتتر با مافیا برخورد کند.
به مجموعه «دیریندیرین» بپردازیم. سوژههای این برنامه که موضوعات روز جامعه است، چطور انجام میشود؟
میشود گفت که سوژهها را خود مردم به ما میدهند، یعنی ما همان حرفهایی که مردم در مهمانیها، در خیابان یا تاکسی به هم میگویند را در قالب جدید و با بیان طنز بیان میکنیم. سوژهای دیریندیرین همانهایی هستند که در جامعه هر روز آنها را میبینیم که با قلم خوب و شیرین علی درخشی نوشته شده و با صدای دلنشین محمدرضا علیمردانی دوبله میشود.
دیریندیرین چقدر بیننده دارد؟
هر کدام از آیتمهای ما به طور متوسط بین ۷تا ۸ میلیون بار بازدید میشود، البته کارهای شاخصمان تا ۲۵ میلیون بازدید داشته است. تقریباً همه «دیریندیرین» را نگاه میکنند.
بعضی از موضوعات واقعاً به روز هستند. برای تولید هر آیتم، از سوژهیابی تا انتشار چقدر وقت میبرد؟
تقریباً برای هر انیمیشن سه هفته زمان از سوژهیابی تا انتشار وقت لازم است، اما ما متناسب با موضوعات روز کارهایی را ۱۲ ساعته تولید و منتشر کردهایم. مثل آیتم «یک دلار دارم» که جالب است ما در استودیو در حال ضبط بودیم که هی خبر میرسید قیمت دلار بالا رفته و در آخر کار ما به طور کلی عوض شد.
سناریو و دیالوگها را چه کسی مینویسد؟ آیا اعضای گروه مثل آقای علیمردانی در تهیه آن نقش دارند؟
کارها همگی از قبل نوشته شدهاند، ما سه نفر نویسنده داریم، علی درخشی که سرپرست نویسندهها و کارگردان کار است، دو نویسنده دیگر هم داریم، البته سر ضبط هم علیمردانی اگر بداهه به ذهنش رسید اضافه میکند یا به درخشی میگوید و با مشورت کارگردان متن تغییر پیدا میکند.
دیریندیرین به موضوعات اخلاقی، سبک زندگی، فرهنگسازی و حمایت از تولید ملی پرداخته، ولی آیتمهای آن مدتی است که از تلویزیون پخش نمیشود، این کار علت خاصی دارد؟
همان طور که اشاره کردید ما درباره همه این موضوعات کار تولید کردهایم؛ موضوعاتی که وظیفه تلویزیون است به آن بپردازد. اما چند سالی است که اداره کل بازرگانی صداوسیما به شبکهها نامه زده است که «دیریندیرین» پخش نکنند. من با آقای علیعسگری دیدار داشتهام، ایشان به صراحت از دیریندیرین حمایت کردند و دستور دادند که آیتمهای برگزیده آن از تلویزیون پخش شود، اما متأسفانه زیرمجموعه کار خودشان را میکنند.
دلیل آن کار چیست؟
میگویند «دیریندیرین» اگر از تلویزیون پخش شود، شخصیتهای آن در بین مردم شناخته میشوند، بعد ما میرویم محصولاتی مثل دفتر مشق با تصویر کاراکترهای «دیریندیرین» تولید میکنیم و پولدار میشویم! در حالی که همین صداوسیما پول میدهد انیمیشنی مثل «باب اسفنجی» میخرد که با فرهنگ ما همخوانی هم ندارد، بارها و بارها آن انیمیشن را پخش میکند و بعد یک تاجر ایرانی وقتی محبوبیت «باب اسفنجی» را میبیند، میرود به چین سفارش اسباببازی و دفتر باب اسفنجی را میدهد. در این بین امریکاییها، تاجر ایرانی و تولیدکننده چینی سود میکنند و صداوسیما فقط هزینه میدهد که آنها سود کنند. حالا تلویزیون، چون احتمال میدهد ما بخواهیم دفتر «دیریندیرین» بفروشیم میگوید پخش نشود، تازه فرض کنیم ما این کار را انجام دهیم. مگر بد است که در سال تولید ملی یک تولیدکننده داخلی دفترچه، سفارش کار بگیرد و تولید کند! صداوسیما با این روش میخواهد از تولید ملی حمایت کند؟
چقدر توانستهاید فرهنگسازی کنید؟
به نظر خود من که دیریندیرین در فرهنگسازی موفق بوده، مثلاً آیتمی داشتیم درباره اینکه هر روز یک سیب بخوریم. خانمی من را دید و تشکر کرد و گفت: فرزندانم اصلاً سیب نمیخوردند ولی از وقتی دیریندیرین را دیدهاند هر روز یک سیب میخورند، حتی درباره همین نامه به رئیس قوه قضائیه هم بازتابها خوب بوده، از قوه قضائیه تماس گرفتند و قول پیگیری دادند، از آموزش و پرورش و انجمن ناشران کودک و نوجوان زنگ زده و خیلی از معلمان اعلام حمایت کردهاند.
دیریندیرین در آینده تغییر میکند؟
میشود گفت: ما در دوره پوستاندازی هستیم. قالب دیریندیرین در حال تغییر است و آقای درخشی در حال بازطراحی شخصیتها هستند تا در فضای جدیدی دیریندیرین را تولید کنیم.
*روزنامه جوان
ارسال نظر