به گزارش سینماپرس؛ سعید الهی در ارزیابی خود از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر گفت: تمرکز بر سینمای اجتماعی و خروج از مرز اعتدال در حوزه تولیدات سینمایی از جمله سیاست‌های دولت از سال ۹۲ تاکنون بوده و متاسفانه فرصتی را برای طرح بسیاری از موضوعات مورد دلخواه یک طیف خاص از اهالی سینما فراهم کرده است.

وی افزود: نتیجه این سیاستگذاری غلط و به تعبیری کاملاً عامدانه و حساب شده، در جشنواره‌های دو ـ سه سال اخیر به ویژه امسال کاملاً مشهود بوده و در مضامین آثار شرایط را به گونه ای جلو برده است که حتی حامیان واقعی تقویت سینمای اجتماعی نیز به نگاه غیرمنصفانه برخی فیلمسازان به این بهانه اذعان دارند.

الهی با اشاره به سابقه سیاه‌نمایی‌های مکرر در طول دهه‌های مختلف از عمر سینما طی ۴۰ سال اخیر پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکید کرد: با تماشای آثار سینمایی جشنواره دوره سی و هفتم غیر از چند اثر انگشت‌شمار که آن هم احتمالاً بنا به برنامه‌ریزی‌های متولیان امر برای خالی نبودن جشنواره از آثار استراتژیک و ارزشی هرساله صورت می‌گیرد، بیشتر فیلم‌ها وضعیت اغراق شده‌ای از شرایط اجتماعی و روابط انسان‌های جامعه ایران اسلامی را به تصویر کشیده‌اند که این خود مصداقی از سیاه‌نمایی است.

این مدرس دانشگاه گفت: بی شک نقش فیلمسازان اجتماعی در کشف و معرفی آسیب‌ها و تهدیدات این حوزه انکارناپذیر است اما به شرط اینکه فیلم مورد نظر بر مبنای پژوهش‌های دقیق علمی و معتبر و متناسب با فضای فرهنگی و اجتماعی همه سطوح و اقشار مردم در اقصی‌نقاط کشور تولید شود، نه برداشت‌های محفلی و سلیقه‌های شخصی.

وی خاطرنشان ساخت: به همان اندازه که در سینمای اجتماعی ذکر نکات مخرب و فسادبرانگیز در جامعه می‌تواند به عنوان یک ابزار پیشگیرانه موثر واقع شود توجه به وجود موارد مثبت در اغلب خانواده‌های مسلمان ایرانی هم می‌تواند ضمن حفظ تعادل در روند محتوای فیلم، برای مخاطب در سنین مختلف ایجاد انگیزه کند تا با حس بهتری از سالن سینما خارج شود.

این کارشناس فرهنگی با انتقاد از فضای تلخ و سیاه برخی فیلم‌های به اصطلاح اجتماعی گفت: این برای مدیران تصمیم‌گیرنده در بخش سینما نقطه ضعف بزرگی است که در جشن ۴۰ سالگی انقلاب در اغلب فیلم‌ها به زبان‌های مختلف و به تعبیری زیرپوستی دستاوردهای این چند سال و در رأس آنها دوران دفاع مقدس بی رحمانه به سخره گرفته شود.

*فارس