این روزنامه نگار در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ترکیب هیأت داوران جشنواره فیلم فجر معمولاً این گونه است که از میان مدیران فرهنگی و سینمایی یک تا دو نفر انتخاب می شوند و مابقی افراد از عوامل برجسته تولید فیلم ها هستند.
وی ادامه داد: امسال حضور شخصی مثل ساره بیات که بازیگری حدوداً ۴۰ ساله است -که اتفاقاً خیلی دیر هم کار سینما را شروع کرده و با «جدایی نادر از سیمین» معروف شده- باعث حیرت بسیاری از هنرمندان و اهالی رسانه شده است. خانم بیات از جمله بازیگرانی هستند که همیشه در یک تیپ مشخص به سبک همان نقش شان در فیلم اصغر فرهادی بازی می کنند!
این منتقد متذکر شد: اینکه فردی مانند ایشان برای داوری جشنواره فجر انقلاب انتخاب می شود به هیچ عنوان نشانه خوش سلیقگی نیست و قطعاً اکثریت جامعه هنری نیز از این انتخاب خوشحال نیستند! همه این اتفاقات به سیاست گذاری های شخص طباطبایی نژاد بازمی گردد که مشخص نیست می خواهد بر اساس چه سیاستی جشنواره فجر را برگزار کند.
رستگار با تأکید بر اینکه ما نباید اجازه دهیم انتخاب های نادرست باعث افت جشنواره فجر انقلاب شود اظهار داشت: بین ۷ عضو هیأت داوران اصل ایراد ساره بیات است که اصلاً انتخاب شایسته ای نیست؛ جز آقای ساداتیان که یکی از تهیه کنندگان خبره سینمای ایران و جزو بهترین ها هستند نمی دانیم که مابقی افراد بر اساس چه پارامترهایی برای داوری در مهمترین رویداد سینمایی کشور انتخاب شده اند؟ در بین اعضای هیأت داوران مهمترین عنصر بازیگر است چرا که معروف ترین فرد است. همیشه بین کسانی که در جشنواره های کن و برلین و... به عنوان رئیس هیأت داوران برگزیده می شود یک بازیگر خیلی مطرح یا یک کارگردان شناخته شده به چشم می خورد و جای این سنت حسنه در سینمای کشور ما خالی است.
وی افزود: با سن و سال مشابه خانم ساره بیات کسانی هستند که صاحب سبکند و بازیگران به عنوان مولف از آن ها یاد می‌کنند و جایگاه منحصربفردی دارند. جای تعجب است که چرا آقای طباطبایی نژاد از این بازیگران برجسته برای حضور در هیأت داوران دعوت به عمل نیاوردند. اگر بنا به جوان‌گرایی است، مثلا خانم پریناز ایزدیار بازیگر شش‌دانگ‌تری است. اگر بنا به انتخاب بازیگران میان‌سال باشد، خانم مهتاب کرامتی یا خانم نیکی کریمی می‌توانند گزینه‌های مناسبی باشند.
رستگار تصریح کرد: این هیأت داوران نسبت به دوره قبل اصلاً قوی نیست. من حتی ۸-۹ دوره اخیر جشنواره را که مرور کردم مطمئن شدم این هیأت داوران از آن‌ها ضعیف‌تر است. به عنوان نمونه محمد احسانی کلیشه بلاموضوعی است که در این هیأت داوران وجود دارد. متوجه نمی شوم به چه دلیلی است که این فرد مرتباً تکرار می شود؟ وقتی ما در بین مدیران برجسته فرهنگی این همه چهره های برجسته داریم چرا باید دست به این انتخاب تکراری بزنیم؟ مثلا چرا هرگز یک مدیر فرهنگی و استادی مثل آقای مجید شاه حسینی، در بین هیأت داوران وجود ندارد؟
وی تأکید کرد: آقای طباطبایی نژاد به طور کل در چینش افراد اشتباه کرده اند. هم در بین چهره های قدیمی تر دچار اشتباه شده اند و هم در بین چهره های جدید! مقصر اصلی طباطبایی نژاد است چرا که همه چیز، حسب قد و قواره و حسب سیاست گذاری های او چیده شده است.
رستگار ادامه داد: ما نباید فراموش کنیم که هیأت داوران بخش اصلی هویتی، نماد و تابلوی جشنواره است. ما باید کسانی را به عنوان داور انتخاب کنیم که برخی‌شان حتی در ابعاد بین المللی هم چهره‌های شناخته شده ای باشند. البته مبنای اصلی این است که از حیث فرهنگی-هنری، باهوش، باسواد و باتجربه باشن و بتوانند از منظر چارچوب کلان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تحلیل کنند.
وی افزود: مگر در سینمای ایران قحط الرجال است؟ وقتی ما مدیران فرهنگی، کارگردانان و بازیگران درجه یکی مانند مجید شاه حسینی، ابراهیم حاتمی کیا، داریوش ارجمند، جمشید هاشم پور و... را داریم چرا باید دست به چنین انتخاب هایی برای هیأت داوران بزنیم؟ آقایان فراموش نکنند، این جشنواره برای تحقق اهداف فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است نه محدود به نگاه دولت مستقر! از این رو نباید تنها دوستان دولت را به عنوان داور و دست اندرکار انتخاب کنند!
رستگار با بیان اینکه جشنواره فیلم فجر یکی از بزرگترین رخدادهای فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران است تأکید کرد: این جشنواره برای آقای روحانی یا انتظامی و طباطبایی نژاد نیست که هرطور دوست داشته باشند دست به برگزاری اش بزنند؛ البته وقتی مدیران فرهنگی و هنری به نحوی انتخاب می شوند که طرف مطلوبش این است که سفیر شود و از اجبار و به عنوان یک مرحله‌ی گذار روی صندلی سازمان سینمایی می نشیند طبیعی است که مدیران زیرمجموعه‌ی ایشان هم چنین انتخاب های عجیبی داشته باشند.
ارسال نظر