به گزارش سینماپرس، امید شمس در گفت وگو با ایرنا و در توضیح زمان اکران فیلمش ملاقات خصوصی (بهترین فیلم جشنواره فجر سال گذشته) بیان کرد: ملاقات خصوصی با ثبت قرارداد در شورای صنفی نمایش، اکران خود را از امروز چهارشنبه ۱۴ دی‌ماه آغاز می‌کند.

وی ادامه داد: دوست نداشتیم که این فیلم در این شرایط و زمان حاضر اکران شود اما این موضوع در اختیار من نبود.

شمس توضیح داد: ملاقات خصوصی توقیف بود اما مهرماه مشکل توقیف آن رفع شد و قرار بود از هفتم مهرماه اکران شود اما به دلیل اتفاقاتی که در جامعه رخ داد صبر کردیم که شرایط تغییر کند و همچنان هم تمایلی به اکران فعلی آن نداشتیم اما در نهایت قرار شد اکران شود.

کارگردان فیلم سینمایی ملاقات خصوصی در پاسخ به این پرسش که این فیلم تا چه اندازه دچار تغییر شده است، اظهار داشت: این فیلم اصلا سانسور نشده و تقریبا همان نسخه ای است که در جشنواره فیلم فجر اکران شده است.

وی تصریح کرد: شاید تنها نکته ممیزی این بود که این فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده بود اما این قسمت از فیلم برداشته شده است.

ملاقات خصوصی پیشتر قرار بود از هفتم مهرماه نمایش ‌داده شود اما ناآرامی‌های اجتماعی، اکران این فیلم را به‌ مانند چندین فیلم دیگر به تعویق انداخت. فیلمی اجتماعی که به زعم سازنده‌ی اثر در مورد یکی از پرونده‌های قوه قضاییه است.

اما آنچه که از برآیند اثر برمی‌آید این است که «ملاقات خصوصی» به لحاظ محتوایی از قد و قامت یک فیلم اولی فراتر بوده و در قالب یک فیلم مثلا اجتماعی، به صورت نمادین به نقد حاکمیت می‌پردازد. اما از آنجا که اینگونه پیام‌ها بزرگتر از حد و اندازه فیلمساز جوان فیلم اولی است، از پس کار برنیامده و نمادهای آن آنچنان الکن است که مخاطب با پیام‌های نمادین اثر همراهی نمی‌کند.

«ملاقات خصوصی» در روایت داستان خود آنچنان ضعیف عمل می‌کند که حتی رمانتیسم آن نیز غیرقابل باور و تصنعی است. رمانتیسمی که از طریق موبایل و چت کردن شکل می‌گیرد و منجر به ازدواج شده و زندگی مشترک دو عاشق‌پیشه در زندان آغاز می‌شود.

از دیگر نکات قابل تامل فیلم تصویری است که از خانواده نشان داده می‌شود. خانواده‌های تصویر شده در این فیلم، از هم پاشیده و سرگردان هستند. روابط بین اعضا آنچنان به هم ریخته و لمپنی‌ست که حتی پدر و مادر در آن از جایگاه درست و قابل احترامی برخوردار نیستند. تا آنجا که پسر سرکش خانواده در ملاقات خانوادگی در زندان به پدرش می‌گوید بی‌تربیت! و گستاخی را از حد فراتر برده و روبه مادرش می‌گوید؛ تو ملاقات خصوصی به این(بابا) یه سری بزن...! درواقع شوخی اروتیک پسر با پدر و مادر را روی پرده سینما قاب می‌گیرد.

«ملاقات خصوصی» مانند فیلم «مغز و استخوان»، موضوع ملاقات شرعی در زندان را آنچنان بی‌پروا به تصویر می‌کشد که دیدن این فیلم را به صورت خانوادگی غیرممکن می‌سازد. این فیلم اتاق ملاقات خصوصی زندان را ابزار جذابیت و کشش در فیلمش قرار داده و حتی نام آن را بر روی اثر می‌گذارد و مخاطب را در خصوصی‌ترین لحظات یک زن و شوهر شریک می‌کند. علاوه بر آن، به تفصیل و با جزئیاتی غیرضروری، نحوه بسته‌بندی، جاسازی و حتی خارج کردن مواد را به تصویر می‌کشد.

درواقع «ملاقات خصوصی» در باطنِ خود عدالت را هدف گرفته و احکام شرع را به سخره می‌گیرد. در ظاهر، امکانات قوه‌ی قضائیه را برای همسران، یا وجودِ قاضی مهربان، را نمایش می‌دهد. یعنی این قوه‌ی مهم که از ارکانِ عدالت و اجرای احکامِ شرعی در جمهوری اسلامی ایران است، در فیلم، ظاهرا محترم شمرده شده است اما سیر کلی داستان خلاف این ظواهر پیش می‌رود. چه آنکه، جمله‌ی «رزق و روزی همراهِ زن و فرزندان است» حدیثی از پیامبر (ص) بوده که بر دیوارِ اتاقِ عقد، در زندان نوشته شده است، اما روندِ فیلم، عکسِ این حدیث را اثبات می‌کند.

عجیب آنکه در نشست خبری «ملاقات خصوصی»، از کمک‌ها و حمایت‌های قوه قضاییه سخن به میان آمده و حتی ایده‌ی این اثر نیز به گفته عوامل، توسطِ دادستانی به آنها رسیده است. اما باید دید که آیا این فیلم با تایید نهایی قوه قضاییه به چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور یافته وحالا با حفظ همان کیفیت به چرخه اکران وارد شده است یا خیر؟