علی عبدالعلی زاده کارگردان سینما و تلویزیون در آستانه روز ادبیات کودک و نوجوان در خصوص فقدان داستان های جذاب در فیلم های کودک گفت: فیلمساز کاربلد، قصه خوب و مناسب و مخاطب هدف سینمای کودک همه در دسترس است اما بودجه ای برای تولید این آثار وجود ندارد و همین باعث شده تا نتوانیم طی سال های گذشته با تولیدات قوی و کودک پسند روبرو شویم.

کارگردان فیلم های سینمایی «تارزن و تارزان» و «سرتو بدزد رفیق» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تجربه در دنیا ثابت کرده که تولیدات فانتزی همواره با استقبال بسیار خوبی از سوی کودکان روبرو می شوند اما خلق دنیای فانتزی امکانات و بودجه زیادی می خواهد که در سینمای ما بضاعتش موجود نیست. آیا مدیران سینمایی الآن ۵۰ میلیارد برای یک کار فانتزی هزینه می کنند؟ شما تردید نکنید اگر چنین هزینه ای شود هم فیلم خوب ساخته می شود و هم مخاطب انبوه برای آن وجود خواهد داشت.

وی ادامه داد: کار فانتزی هزینه بر است و نه بخش خصوصی توان پرداخت هزینه های آن را دارد و نه بخش دولتی تمایلی به پرداخت چنین هزینه هایی برای فیلم کودک دارد و سیاست گذاران ترجیح می دهند به جای خرج زیاد برای تولید یک فیلم کودک بودجه آن را برای تولید فیلم های استراتژیک مصرف کنند.

عبدالعلی زاده متذکر شد: اینکه برخی فکر می کنند ذائقه کودکان امروزی با ذائقه کودکان ۳-۴ دهه قبل فرق کرده به نظر من برداشت و نگاهی غلط است؛ کودک امروز با کودک دیروز تفاوتی ندارد؛ او تازه پا در این دنیا گذاشته و قطعاً با هر اثری ارتباط برقرار می کند. اگر کار خوب تولید شود قطعاً مخاطب خوب نیز خواهد داشت کما اینکه همچنان شاهد آن هستیم که وقتی آقای طهماسب اثری را با همان عروسک های قدیمی مانند «کلاه قرمزی» تولید می کنند آن اثر برای کودکان امروزی هم دارای جذابیت است و با اشتیاق به تماشای آن می نشینند.

این سینماگر سپس با بیان اینکه اشراف فیلمساز روی ساخت فیلم، نحوه و بیان سینمایی و سیاست ها و نگاه مسئولان و سیاست گذاران است که به سینمای کودک جهت می دهد اظهار داشت: همه چیز در سینما به قصه و نوع روایت و شخصیت پردازی ها برمی گردد. داستان یک اثر کودک جدا از اینکه عروسکی یا رئال باشد باید برای مخاطب هدف که کودکان هستند جذاب باشد. البته همه می دانیم که انسان ها سلایق مختلف دارند و ممکن است یک فیلم به مذاق یک کودک خوش بیاید و کودک دیگر اصلاً با آن ارتباطی برقرار نکند.

کارگردان سریال های تلویزیونی «دانی و من» و «دردسرهای بزرگ» خاطرنشان کرد: نکته مهم اینجا است که سینمای کودک در هر جایی که ایستاده به دلیل نگاه سیاست گذاران این سینما بوده است. چه در سینمای ما چه در رسانه هایی مانند تلویزیون و... همیشه سیاست گذار تعیین کننده بوده؛ در جشنواره های کل دنیا نیز مسیر سینما را سیاست گذار ترسیم می کند، پس نباید نقش سیاست گذاران نیز به فراموشی سپرده شود.

وی متذکر شد: پیدا کردن فیلمسازانی که همچنان می توانند آثار درخشان برای سینمای کودک و نوجوان خلق کنند دشواری ندارد و کار آسانی است اما احتمالاً سیاست، سیاست گذاران سینمای کودک و نوجوان این نیست که از این فیلمسازان برای تولید فیلم های کودک بهره ببرند.

عبدالعلی زاده تأکید کرد: اینکه چرا کارهای کودک در سینما و تلویزیون به اینجا رسیده که دیگر کمتر کودکی از آن ها استقبال می کند را باید از مدیران پرسش کرد چون از کارهای ارزشمند حمایت نمی کنند.

این کارگردان در پایان این گفتگو افزود: این مدیران و سیاست گذاران هستند که افراد مستقر در شوراها را انتخاب می کنند؛ قطعاً وقتی سلیقه خاصی در شوراهای فیلمنامه حاکم باشد تولیدات نیز بر اساس آن سلیقه خواهند بود. اگر ما سال ها است با تولیدات کم مخاطب در سینمای کودک و نوجوان روبرو هستیم به دلیل آن است که افرادی در شوراهای تأیید فیلمنامه حضور دارند که سلیقه و نگاه خاص خود را حاکم کرده اند؛ البته در مورد مدیران جدید فارابی ما همچنان منتظر برگزاری جشنواره فیلم کودک هستیم و بعد از آن می توانیم بگوییم آیا آن ها توانسته اند در کارشان موفق عمل کنند یا خیر؟ بعد از جشنواره مشخص می شود که آیا ماحصل تولیدات سینمای کودک با وعده ها و شعارهای مدیران سینمایی همخوانی داشته و یا هیچ ارتباطی با آن وعده ها نداشته است.