به گزارش سینماپرس، آخرین کنسرت ارکستر ملی ایران از مجموعه‌های تحت پوشش بنیاد فرهنگی هنری رودکی در سال ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۳۰ روز پنجشنبه بیست و چهارم اسفند ماه در تالار وحدت تهران برگزار خواهد شد.

در این کنسرت که با رهبری مهمان مازیار ظهیرالدینی از نوازندگان با سابقه ویولن پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد، بخش‌هایی از آلبوم «دیورتیمنتو» اثر احمد پژمان آهنگساز و موسیقی دان پیشگام کشورمان و چند آهنگ خاطره انگیز از مهران روحانی آهنگساز نوگرای موسیقی کلاسیک پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

آلبوم «دیوِرتیمِنتو» جدیدترین اثر کلاسیک احمد پژمان است که خصوصیات سبکی آن به مانند سایر آثار این هنرمند است. دیورتیمنتو یک کلمه ایتالیایی به معنای تفریح و سرگرمی است. این اصطلاح از قرن بیستم توسط آهنگسازان کلاسیک برای کارهای نه چندان جدی به کار می‌رود. نام این آلبوم خود نوعی شوخی است زیرا که موسیقی در این آلبوم نه ساده، بلکه در حد خود پیچیدگی دارد و مخاطب خاص خود را می‌طلبد. این آلبوم شامل چندین قطعه برای کوینتت زهی است که ملودی غالب قطعات آن بر اساس موسیقی ایرانی است.

«نوستالژیا - دلتنگی ها» به آهنگسازی مهران روحانی نیز قطعه‌ای در سه موومان است؛ موومان اول با نام «قرمز و رنگ عشق» بر اساس تم مشهور الهه ناز اثر اکبر محسنی نوشته شده است. موومان دوم با نام «رنگ سفید» بر اساس تم مشهور «سنگ خارا (دشتی)» از علی تجویدی پرداخته شده و موومان نهایی «رنگ سبز پرچم» بر اساس تم مشهور بهار دلنشین اثر روح الله خالقی ساخته شده است.

پژمان با اینکه بیشتر با نام آهنگساز فیلم شناخته می‌شود در حقیقت آهنگسازی کلاسیک است. در موسیقی او فضای غالب موسیقی رمانتیک با سازبندی غربی است که ملودی‌های ایرانی و بعضاً سازهای شرقی در جای جای آثار او یافت می‌شوند.

مهران روحانی نیز از جمله آهنگسازان پیشگام موسیقی کشورمان است که تحصیلات خود را در مقطع دکترای آهنگسازی از کشور انگلستان به پایان رسانده است. این درحالی است که یادگیری موسیقی نزد هنرمندانی چون هرمز فرهت، محمدتقی مسعودیه، علیرضا مشایخی و توماس کریستیان داوید بخشی از پیشینه روحانی را در عرصه موسیقی تشکیل می‌دهد.

وی از جمله هنرمندانی است که اثر «سرناد جوانی» را در ۱۷ سالگی با الهام از «سرناتانوتورنا» اثر موتسارت اما در مایه شوشتری ایرانی تصنیف کرد.

این هنرمند در سال ۱۳۵۱ پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشکده هنرهای زیبا برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. پس از بازگشت ارکستر بزرگی به وجود آورد و تهیه برنامه «موسیقی کلاسیک» رادیو را به عهده گرفت. او با ساخت چندین قطعه پیانویی همچون «سوئیت خانوادگی»، «مونولوگ»، «دیالوگ»، «سوئیت آینه ها»، واریاسیون روی تم صبا، مجموعه «استیل ها»، «انوانسیون های دوصدایی»، «شوپینیانا» و آثار مجلسی و ارکسترال از آهنگسازان نوگرا است.