یکشنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۴۰

کارگردان «جشن تولد» در گفتگو با «سینماپرس» مطرح کرد:

مسئولان برخی نهادهای فرهنگی زیرمجموعه «سپاه پاسداران» نباید فکر کنند که آنجا «میراث پدری‌شان» است!

اوج اوج

سینماپرس: عباس لاجوردی کارگردان سینما در خصوص عملکرد فرهنگی و سینمایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفت: ین هایی که الآن می گویند راجع به سوریه فیلم بسازیم اصلاً یک بار سمت سوریه رفتند که حالا سینمایی ساز شدند برای سوریه؟ چرا میدان به افرادی داده نمی شود که از جان خود گذشتند و در آن ایام خطیر در سوریه حضور فیزیکی داشتند؟ بنده و امثال بنده هنرمندانی بودیم که از آن زمان تا امروز در منطقه حضور داشتیم و همه چیز را به چشم خود دیده ایم. ما با مردم زیر آوار ماندیم و پرواز سوخو را بالای سرمان شاهد بوده ایم. ما در شرایطی زندگی می کردیم که با دوستان مان عمودی راه می رفتیم اما پیکرشان را افقی باز می گرداندیم.

کارگردان فیلم سینمایی «جشن تولد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من از نزدیک برخی رفتارهای غیرعادلانه در نهادهای زیرمجموعه سپاه را لمس کرده ام و معتقدم باید اتفاقاتی در این بخش انجام شود که مسئولان برخی نهادهای فرهنگی زیرمجموعه سپاه فکر نکنند که آنجا میراث پدری شان است و دوستان شان وراث آن هستند و می توانند با زد و بند و رابطه و چاپلوسی کار بگیرند!

وی ادامه داد: متأسفانه چاپلوسی در برخی افراد متظاهر زیاد شده! آن ها گاهی به سینه می زنند و گاهی کف می زنند. از سوی دیگر افرادی که سینه سوخته نظام و انقلاب هستند علیرغم توانایی های شان کنار گذاشته می شوند چرا که معمولاً افرادی که متدین و انقلابی هستند چاپلوس نیستند و تنها تلاش می کنند اثری بسازند اما هرگز برای گرفتن بودجه و ساخت اثر چاپلوسی نمی کنند.

این سینماگر سپس با تأکید بر اینکه نباید بیش از این فریب برخی افراد متظاهر را خورد تصریح کرد: باعث تأسف است برخی افراد متظاهر که با انقلاب زاویه دارند با ظاهرسازی و چاپلوسی خود را به بودجه های دولتی می رسانند و اصلاً دغدغه ای برای انقلاب ندارند و زمانی که نیاز به کمک و همراهی با نظام است شانه خالی می کنند و حتی یک مطلب و کامنت در صفحات اینستاگرام خود نمی گذارند.

لاجوردی یادآور شد: سال ها قبل بنده از طرف یکی از معاونان فرهنگی حاج قاسم نامه مکتوبی را دریافت کردم که به دست برخی مسئولان سازمان اوج برسانم که در خصوص یک پروژه تأمین مالی داشته باشند و در این نامه تأکید شده بود که چرا به افراد فرهنگی و سینه سوخته که همیشه پای کار نظام و انقلاب بودند میدان داده نمی شود؛ در شرایط سخت آن روزگار نامه را به من رساندند اما وقتی من اقدام کردم هیچ اتفاقی نیفتاد و انگار نه انگار که معاون فرهنگی حاج قاسم چنین نامه ای را زده! من اسم مقصد و مبدأ را نمی آورم اما اگر روزی نیاز شود این کار را می کنم.

وی تصریح کرد: چرا کسی در میدان ایستاده که تجربه این میدان داری را ندارد و اصلاً شرایط را از نزدیک لمس نکرده است؟ این هایی که الآن می گویند راجع به سوریه فیلم بسازیم اصلاً یک بار سمت سوریه رفتند که حالا سینمایی ساز شدند برای سوریه؟ چرا میدان به افرادی داده نمی شود که از جان خود گذشتند و در آن ایام خطیر در سوریه حضور فیزیکی داشتند؟ بنده و امثال بنده هنرمندانی بودیم که از آن زمان تا امروز در منطقه حضور داشتیم و همه چیز را به چشم خود دیده ایم. ما با مردم زیر آوار ماندیم و پرواز سوخو را بالای سرمان شاهد بوده ایم. ما در شرایطی زندگی می کردیم که با دوستان مان عمودی راه می رفتیم اما پیکرشان را افقی باز می گرداندیم.

این کارگردان تأکید کرد: افرادی که آنجا نبودند و فقط تظاهر می کنند که بچه حزب اللهی هستند و چون بوی پول های خوب به دماغ شان خورده امروزه کنار نهادهایی مانند اوج می ایستند در آن روزگار کجا بودند؟

لاجوردی تصریح کرد: هر چه بگویم از شدت دردهای این اتفاقات کاسته نمی شود؛ بنده فراموش نمی کنم وقتی تنها فیلم سینمایی آن روزگار به کارگردانی بنده در سوریه با نظارت دورادور حاج قاسم ساخته شد و ما در سازمان اوج این فیلم را برای خانواده شهدای فاطیمون پخش کردیم مدیر این نهاد حتی به جلسه نمایش فیلم نیامد و در کنار ما نبود.

وی در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما چاره ای برای این اتفاقات دردآور وجود دارد و آیا می توان تحولی در این نهادها ایجاد کرد یا خیر اظهار داشت: ما نمی گوییم که از تواناهایی برخی افراد که همسو نیستند و انقلت هایی دارند استفاده نشود اما نباید در سطح اعلا از آن ها استفاده کنند و دغدغه مندان و سینه سوختگان را این چنین نادیده بگیرند. باید با احتیاط و رصد دقیق مبادرت به انتخاب افراد کنند. آن ها باید نیروهای انقلابی را تقویت کنند؛ مسئولان این نهادها باید بدانند ارزش ها را نمی شود به افراد وارد کرد. شاید فردی متظاهر باشد اما نباید فریب تظاهر افراد را خورد؛ بی شک با این افراد کار فرهنگی نمی شود.

لاجوردی متذکر شد: بنده از همین امروز می گویم که در آینده اسرائیل و آمریکا از همین ماجراهای اخیر غزه فیلم می سازند اما ما دست روی دست می گذاریم. ما کم افراد بزرگ را از دست ندادیم. ما برگ های ارزشمندی را از دست دادیم که زندگی هریک از آن ها می تواند دستمایه ای برای تولید ده ها کار سینمایی شود اما جز یک فیلم سینمایی که من و حاتمی کیا از سوریه ساختیم آیا کار دیگری شد؟

وی افزود: آیا در این ده سال سهم هزاران شهید ایرانی و افغان و سرداران و... در سینما ادا شد؟ هر کدام از این ها گنجی بودند برای کشور؛ آیا سهم این تلاش ها و حملات نظامی را در سینما به تصویر کشیدیم. آیا حق این ها ساخت دو فیلم بوده؟

این کارگردان در خاتمه این گفتگو افزود: مسئولان نباید به این کارها به شکل رزومه و بیلان کاری نگاه کنند. این کارها با عشق تولید می شود و ما باید سالانه چندین اثر متعدد سینمایی در خصوص اتفاقات منطقه تولید کنیم.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.