به گزارش سینماپرس نوزدهمین جلسه از سلسه نشست های «سینما روایت» که به نمایش و نقد و بررسی فیلم «دیوانه ای از قفس پرید» ساخته احمدرضا معتمدی اختصاص داشت با حضور محسن یزدی، حسینی منتقد و احمدرضا معتمدی نویسنده و کارگردان برگزار شد.

معتمدی وقایع بعد از جنگ را به تصویر کشیده است

در ابتدای نشست به دلیل تاخیر حضور احمدرضا معتمدی، یزدی از حسینی خواست تا کمی درباره فیلم صحبت کند؛ حسینی ضمن بیان اینکه احمدرضا معتمدی یکی از معدود فیلمسازان نسل اول انقلاب اسلامی است، گفت: «فیلم های معتمدی از آن دست فیلم هایی است که برای درک کامل آن حتما باید چند بار دیده شوند تا تک تک دیالوگ ها معنا پیدا کند چرا که معتمدی اکثر دیالوگ های خود را به ضرب المثل های مختلف آغشته می کند، اما چیزی که در این فیلم پررنگ تر به نظر می آید مجموعه دیالوگ های به هم بافته شده فاخری است که به فیلم ضربه می زند.»

حسینی در پاسخ به سوال یزدی مبنی بر اینکه مخاطب فیلم های معتمدی از چه جایگاهی برخوردار هستند، اظهار داشت: «بحثی را شهید آوینی مطرح کرد که همچنان ادامه دارد و آن اینکه جاعتی جمع شده اند و می گویند سینما با مخاطب معنا پیدا می کند و گروه دیگری که معتقدند سینما امر سخن فاخر است و باید جماعتی فاخر صحبت کنند؛ این دیگر مشکل مخاطب است.»

وی افزود: «این همان سینمایی است که از یک طرف سینما و فیلمفارسی بیرون می آید و از طرف دیگر آن جریان فکری شبه روشنفکری که اغلب حرف زدن را هم یاد ندارد، سر بلند می کند؛ سینمای شبه روشن فکری به مانند گوری است که در آن مرده نیست چرا که مردم کشورش را به ندانستن متهم می کند.»

حسینی با تاکید بر این که فیلم های معتمدی از هیچ کدام یک از فیلم های سینمای نام برده نیست، افزود: «معتمدی به دنبال نوعی فخامت در بیان است؛ می خواهد کمی فخیم و فاخر سخن بگوید. معتمدی در این فیلم برای جامعه ای که در حال دور شدن از خودش است، نشانه گذاری می کند؛ معتمدی در این فیلم وقایع بعد از جنگ را روایت می کند.»

معتمدی باید نوع بیان خود را کمی تعدیل دهد تا مخاطبانش ماندگار شوند

حسینی در پاسخ به این سوال یزدی مبنی بر اینکه چقدر مخاطب با سینمای معتمدی ارتباط  ماندگار برقرار می کند، بیان داشت: «فیلم های معتمدی به گونه ای هستند که مخاطب را به فکر و اندیشه فرو می برد، مخاطب معتمدی به دنبال فکر کردن است و با واقعیتی با عنوان اندیشه آشنایی کامل دارد. البته من معتقد هستم معتمدی باید نوع بیان خود را کمی تعدیل دهد تا مخاطبانش ماندگار شوند.»

وی ضمت تاکید بر اشتباه بودن نوع بیان مسائل در فیلم های معتمدی افزود: «نمی توانم بپذیرم که شکافی عمیق میان نسل ها بوجود آمده و از درک یکدیگر عاجز شده اند، به نظر من اینها همه شعار است، شاید در قشر محدودی از جامعه رخ داده باشد اما اینکه دگردیسی در بیانی صورت می گیرد همیشه اشتباه و گل درشت بوده است.»

فیلم من با ۴۰ مورد سانسور از تلویزیون پخش شد

معتمدی در بدو ورود خود به جلسه به مزاح ضمن بیان اینکه من با قول مساعدت برای تولید فیلم بعدی ام در این جلسه حاضر شده ام افزود: «می خوام کمی به عقب تر بروم و از این حرف بزنم که مدرنیته از ۴-۵ قرن پیش وارد اروپا شد؛ مدرنیته برای اروپا تا حد پیشرفت سینما موثر بود در حالی که مدرنیته در سینمای ایران سبب ساز نزول آثار فاخرمان شد.»

معتمدی که با دلی پر از انتقاد صحبت می کرد، در ادامه بیان داشت: «زمانی که ارتباطمان را با سنت کشورمان قطع می کنیم، بی پایه اعقلانیت جدید را از آن طرف آب می پذیریم. شخصیتی که «علی نصیریان» آن را ایفا کرد نماد همان عقل بی بنیادی است که روزی نماد عقل کلی و الهی بود!که با گذشت زمان به سمت عقل بی بنیاد مدرنیته می آید.»

معتمدی در ادامه صحبت های خود ضمن بیان ناراحتی از پخش دوباره فیلمش بعد از ۱۰ سال از تلویزیون، بیان داشت: «فیلم من با ۴۰ مورد سانسور از تلویزیون پخش شد، حتی همین نسخه ای که شما آن را دیدید با همان ۴۰ مورد سانسور بوده است. این سانسورها داستان فیلم من را گنگ و بی مفهوم کرده است به گونه ای که من با آن احساس غریبگی می کنم.»

من اگر بخواهم فیلمی مذهبی و با فاخر بسازم میلیاردها تومان برای تولید آن هزینه می کنند

وی با بیان اینکه رابطه میان دانشگاه و دیگر بخش های فرهنگی ما قطع است، خاطر نشان کرد: «من گلایه دارم از این که چرا فیلم من باید مورد سانسور قرار بگیرد؟ من گلایه های خود را به صورت درون متنی بیان کرده ام که همه آن ها سانسور شده است. ما برای آزادی جنگیده ایم و نباید به یک سانسورچی تبدیل شویم!»

معتمدی با بیان اینکه با این مدل تفکر شرایط نفاق در سینما فراهم شده است، گفت :«من اگر بخواهم فیلمی مذهبی و با فاخر بسازم میلیاردها تومان برای تولید آن هزینه می کنند اما به محض اینکه می گویم می خواهم فیلمی بسازم که در آن تفکر فلان فیلسوف ایرانی به مانند سهروردی و ... را نشان دهم ایرادها از کار من می گیرند.»

وی در پایان افزود: «امر قدسی را نباید با شهادت نشان داد بلکه باید به گونه ای نشان داد که مخاطب با تفکر خود به شهادت آن فرد برسد. ما باید از تجارب ساخت فیلم هایی که برای سطل آشغال تولید می شوند درس بگیریم و یک قدم به جلو بگذاریم.»