مقام معظم رهبری بارها در صحبتهایشان فرموده‌اند که از نخبگان استفاده شود. ما در این زمینه نه نصیحت کم داریم نه دستور. چرا مسئولان و وزرای ما بندرت از نخبگان به عنوان مشاور و معاون استفاده می‌کنند؟! دلیل این است که حرف شنوی نداریم. اگر قانون هم شود باز هم مدیران باید طالب باشند چون بلدند چگونه برای عدم بهره‌گیری از آنها بهانه بیاورند و ماجرا را دور بزنند! این مشکل باز به مدیریت برمی‌گردد. اغلب مدیران ما معمولا دوست ندارند کسی باهوش‌تر و توانا تر از خودشان در کنارشان باشد و همیشه کنار دستی خود را کوچک‌تر از خود انتخاب می‌کنند و اینطوری کوتوله‌پروری رایج می‌شود. تا زمانی که همه چیز تبلیغاتی و سیاسی باشد وضع به همین منوال خواهد بود، نه فرهنگ‌سازی شکل می‌گیرد نه جایگاهها درست می‌شوند و نه تولید شاخص بیرون می‌آید که به درد مردم بخورد. بیشتر مواقع تولیدات هنری برای تامین نظر مسئولان بالادستی است و نه ارتقای سطح هنر و مطالبات مردم! باید هنرمندان را در محیط‌های امن با آسایش و امکانات بگذاریم که آنقدر آزمون و خطا صورت نگیرد، این گونه به خروجی ماندگار و مؤثر در جهت پیشرفت و ارتباط عمودی و افقی می‌رسیم

اقا یعنی چی باید بشینیم و مثل..... نگاه کنیم هرکاری دلشون می خواد بکنند!! یعنی دو دهه مدیران فرهنگی جناح راست و چپ نفهمیدن حالا اینا فهمیدن باید کودک از نوجوان جدا بشه!! خدا و کیلی مثل جشنواره فجر که نابود شد و ملی و بین الملل تفکیک شد. یه کاری بکنید نزارید این کارها بشه به خدا فاجعه است...... هر چند سال دیگه یه گروه دیگه می آید و میگه نفهمیدن اشتباه کردن دوباره باید یکی بشه..... این حکایت سینمای ماست!!!!!میگن مشورت کردن با مدیران و کارشناسان و صاحب نظران. خوب اسامی آنها اعلام بشه ما هم اونا رو بشناسیم. حتما منظورشون مدیرعامل مرکز، انجمن، فارابی، رسانه تصویری و خلاصه خودشونی ها است دیگه بقال نمیگه ماستم ترشه