چندسالی است که کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در مرحله اکران آثار سینمایی ورود کرده و خواهان توقیف برخی فیلم‌ها می‌شود، نظر به اینکه وظایف و اختیارات قوه مقننه طیفی وسیع‌تر از نظارت را در برمی گیرد و شأن اصلی این رکن مهم نظام، قانونگذاری و ریل‌گذاری است به نظر می‌رسد که اکتفا به نظارت آن هم در مرحله پساتولید و اکران آثار سینمایی به نوعی ورود در ایستگاه آخر فرهنگ و دخالت دیرهنگام بوده و نمی‌تواند تأثیری راهبردی در محتوا و ساختار آثار سینمای کشور برجای گذارد. از این جهت نامه‌نگاری برای توقیف یا توقف اکران فیلم‌ها، از سوی نمایندگان مجلس گرچه در بعد نظارتی به نوعی حق این نهاد تلقی می‌شود اما این پیش‌پاافتاده‌ترین راه برای اثرگذاری بر تولیدات سینمایی کشور از طریق بازوی مهمی چون مجلس شورای اسلامی است.
روند تولید آثار سینمایی چرخه‌ای را شامل می‌شود که از زمان طرح ایده تا نوشتن و ارائه مجوز ساخت و پیش‌تولید را دربر می‌گیرد و قوه مقننه اگر می‌خواهد تأثیری عمیق بر سینمای کشور بگذارد، لازم است که دست به پژوهشی کامل و جامع برای فهم چرایی وضعیت فعلی سینمای کشور زده و برای اصلاح این وضعیت اقدام به قانونگذاری کند. آنچه امروزه سینمای کشور از آن رنج می‌برد نبود یک نقشه راه کارشناسی شده است که نوک پیکان تولیدات سینمای ایران را به سمت مضامین، ساختار و موضوعات منطبق بر فرهنگ و منافع ملی رهنمون سازد. متأسفانه هنوز سینمای ایران از تئوری لازم برای رشد در این عرصه مهم فرهنگی برخوردار نیست، همین خلأ تئوریک باعث شده که مردم به طور عام با سینمای ایران قهر باشند و آنچه از سبد تولیدات سینمایی وارد چرخه اکران می‌شود نیز در بهترین حالت کمکی به ارتقای فرهنگ و بسط و گسترش مفاهیم مورد نیاز فرهنگ اجتماعی و سیاسی کشور نکند.
نامه‌نگاری برای پایین کشیدن فیلم‌ها از پرده از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی اقدامی پسینی و مابعد واقعه قلمداد می‌شود درحالی که نیاز است نهاد مهمی چون قوه مقننه برای راست کردن راه سینمای کشور در مرحله پیشینی و ماقبل واقعه دست به اقدامات لازم بزند، اگر نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی برای این نهاد جایگاه راهبردی قائلند لازم است در مراحلی اقدام به ورود به مباحث کنند که تأثیرگذاری بیشتری داشته و شأن و جایگاه این رکن مهم کشور نیز حفظ شود. شایسته است که معضلات اساسی سینما در مسئله تولید محتوا به ساخت چند فیلم ناهماهنگ تقلیل پیدا نکرده و گام‌هایی فنی، به هنگام، اثرگذار و کارشناسانه برای سامان دادن به وضعیت سینمای کشور از سوی افراد و نهادهای دلسوز و تأثیرگذار برداشته شود.
* جوان
ارسال نظر