کارگردان فیلم سینمایی «فصل بلوغ» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این جشنواره جز «شو» هیچ چیز دیگری نیست! به عنوان مثال همین بازار جشنواره به چه دردی می خورد؟ برای چه این همه خرج برای تهیه و تدارک غرفه های آن می شود؟ چرا مسئولان جشنواره آمار نمی دهند که چند فیلم در بازار این رویداد فروخته شده است؟ آیا اصلا خارجی ها علاقه ای برای خریداری فیلم های ما دارند یا اینکه می آیند در ایران تفریح می کنند و می روند؟

این سینماگر خاطرنشان کرد: همانطور که پیش از این تأکید کردم دست اندرکاران برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر خارجی ها را دعوت می کنند تا آن ها نیز متقابلا ایشان را به کشورهای شان دعوت کنند؛ بنده صریحا عنوان می کنم این جشنواره تیمی که همه ساله با حضور آدم های تکراری برگزار می شود هیچ عایدی مثبتی برای سینمای کشور در پی ندارد. مدیران «جغله» بی تخصص را می آورند و کت تن شان می کنند و یک آرم جشنواره به سینه شان می زنند و برایشان یک کارت شناسایی صادر می کنند و آن ها فکر می کنند متخصص سینما و برگزاری جشنواره شده اند در حالی که هیچ تخصصی در این زمینه ها ندارند. بنده تأکید می کنم همه چیز جشنواره جهانی «شو»، پز و ادا است و این جشنواره یک شوی بزرگ است.

قنبری با بیان این پرسش که دستاورد این جشنواره تیمی با حضور افراد کم توان جز هدر دادن بودجه چه بوده است؟ اظهار داشت: من نمی دانم این جشنواره با کدام تدبیر از بخش ملی اش جدا شد؟ اصلا برگزاری این رویداد در اردیبهشت ماه چه دلیل علمی و منطقی دارد؟ چرا این جشنواره که عنوان فجر انقلاب را با خود به یدک می کشد در زمانی برگزار می شود که هیچ ارتباطی با فجر و انقلاب در آن دیده نمی شود؟ چرا مسئولان جشنواره بدترین بازه زمانی را برای برگزاری این رویداد انتخاب کرده اند؟ بازه ای که در آن جشنواره های معتبر و بزرگی همچون: کن، پکن، برلین و... برگزار می گردد و هیچ سینماگر مطرح و تراز اولی در دنیا حاضر نمی شود این جشنواره ها را ول کرده و فیلمش را به جشنواره فجر بفرستد.

کارگردان فیلم سینمایی «نسترن های وحشی» تصریح کرد: طی همه سال های برگزاری این رویداد ما شاهد حضور هیچ سینماگر بزرگ و شناخته شده ای نبودیم؛ مسئولان نتوانستند فیلمسازان برجسته بین المللی که در جشنواره های معتبر دنیا از آن ها دعوت می شود را حتی برای یک بار به این رویداد دعوت کنند. تنها دستاورد جشنواره جهانی فیلم فجر حضور فیلمسازان درجه ۲ و درجه ۳ به خصوص از کشورهای اطراف و کشورهای جدا شده از شوروی سابق بوده است. 

این سینماگر تأکید کرد: حضور فیلم های الکن که هم سنگ سینمای ما نیست و برگزاری یک جشنواره پر نقص و ایراد با هزینه های زیاد به خصوص در این دوران رکود و تورم و با گرانی فزاینده دلار نمی تواند به هیچ عنوان عقلانی و مورد قبول باشد. چرا باید برای این مهمانی پول بیت المال را خرج کرد؟ چرا باید پول بلیت و هتل و غدا و گردش و تفریح و سوغات و هدیه خارجی ها را ما تقبل کنیم؟ حداقل آقایان ای کاش از آدم هایی در این جشنواره دعوت می کردند که در سطح سینمای بین الملل دارای ارزش بودند و می توانستند ما را به جلو ببرند و باعث تقویت دیدگاه و بینش سینماگران ایرانی شوند.

وی در خاتمه این گفتگو افزود: هر چه سریع تر باید بخش های ملی و جهانی جشنواره فیلم فجر با یکدیگر ادغام شود و این بدعت گذاری به شدت غلط باید از بین برود و ما باید تنها در بهمن ماه و ایام دهه مبارک فجر شاهد برگزاری این رویداد باشیم. ما در هیچ یک از جشنواره های استاندارد بین المللی شاهد تغییر زمان نیستیم و جشنواره ها همیشه در یک زمان ثابت و مشخص برگزار می شوند همچنین هیچ یک از جشنواره های مطرح دنیا دو بخش ملی و بین الملل خود را جداسازی نمی کنند و آن ها را در فاصله چند ماه از یکدیگر برگزار نمی نمایند و معلوم نیست این اعمال سلیقه های غلط در سینمای ایران از کجا نشأت می گیرد.