اندر احوال یازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران (۱)

دنیای انیمیشن؛ بایدها و نبایدها

سینماپرس: غفلت متولیان فرهنگی و سینمایی کشور از حوزه مهم انیمیشن به عنوان ابزار فرهنگی، سیاسی و رسانه ای و یا عدم سرمایه گذاری هدف مند و جدی در زمینه آن موجب می شود تا راهکاری جز کپی برداری و یا استفاده از محصولات خارجی از برای فعالان این عرصه باقی نمانده و این موضوع در هر صورت تبعات به شدت آسیب زا و غیرقابل جبرانی را بر عرصه فرهنگی و اجتماعی کشور  پدید خواهد آورد.

ابتذال در سینمای ایران (۶)

وقتی ابتذال با فتنه ۸۸ گسترش پیدا می کند

سینماپرس: میراث برجای مانده از حدود سی سال حاکمیت جریان مرموز فرهنگی بر کشور موضوعی نبود که بتوان آن را به یکباره و با حضور دولتی متفاوت در سال ۱۳۸۴ هجری شمسی، تغییر و تحول داد. از طرف دیگر عدم توجه دولت نهم به موضوع فرهنگ که با حفظ و ابقای منابع انسانی معلوم الحال همراه بود، موجب گسترش ابتذال در عرصه تولیدات هنری و بالاخص در صنعت سینمای کشور شد.

ابتذال در سینمای ایران (۵)

وقتی رقابت سینماگران بر سر کسب مقام نخست ابتذال مُد می شود!

سینماپرس: ورود به دهه ۱۳۸۰ هجری شمسی، صنعت سینمای ایران نیز تحت تاثیر تغییرات سیاسی کشور دست خوش تغییراتی می شود و در این مقطع زمانی است که به نرمی شاهد ورود و گسترش شدید نوعی از ابتذال در لایه های زیرین آثار سینمایی می باشیم.

ابتذال در سینمای ایران (۴)

تجدید بنای ابتذال در سایه مدیریت مرموز فرهنگی/ از بسط ابتذال فکری تا شکل گیری ابتذال تصویری

سینماپرس: پوست اندازی عناصری که اوایل انقلاب به عنوان نیروهای خط امامی بر پیاده سازی تفکرات التقاطی سوسیالیستیِ چپ اصرار می ورزیدند، با حفظ ظاهر خود، در دهه دوم انقلاب به سرعت شکل گرفت و این موضوع در عرصه ی فرهنگ و هنر کشور با عملکرد جریان مرموز فرهنگی در بهمن ۱۳۶۹ هجری شمسی بروز یافت تا کیفیت و کمیت آثار سینمایی مبتذل در جشنواره فجر همان سال به وضوح قابل مشاهده باشد.

حوزه هنری در لانگ شات (۲)

وقتی پای موش‌های سکه‌خوار به حوزه باز می شود

سینماپرس: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی نیز متاثر از مدیریت مرموز دهه شصت و بالاخص جریان فرهنگی معلوم الحال آن دوران قرار گرفت و به مرور با آرمان های نهادی خود در طراز هنر انقلاب اسلامی زاویه پیدا کرد و در این میان جدا شدن و در مواردی اخراج تعدادی از هنرمندان انقلابی و سوق یافتن بخشی از بازماندگان از ایشان به سمت سرمایه داری دو موضوع مهمی است که حوزه هنری در دهه نخست عمر خود با آنها مواجه شد.

تابوشکنی مرحله ای در سینمای ایران (۲)

تابوشکنی به سبک سینمای رضا قزاق

سینماپرس: با نگاهی به تاریخ اجتماعی اوایل قرن چهاردهم ایران، می‌توان به صورت جدی بر این مسئله تاکید داشت که حتی جامعه آن‌ روزهای ایران با نمایش‌های بی‌پروا که با سبک زندگی اسلامی و ایرانی او سازگار نبود و در بسیاری از موارد همراه با تابو شکنی بود؛ مشکل جدی داشته، اما سرانجام این تابوشکنی‌ها تا جایی ادامه پیدا کرد که در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ هجری شمسی، نمایش صحنه‌های غیراخلاقی و مفسده‌آمیز و یا قصه‌هایی که رکن اساسی آن‌ها فحشا و روابط نامشروع بود، پرده تمام سینماها را اشغال کرده بود.

تابوشکنی مرحله ای در سینمای ایران (۱)

سینمایِ شهوت برانگیز یا شهوت برانگیزیِ سینما؟!

سینماپرس: صنعت سینما از نخستین سال‌های ورود خود به ایران، اساس کار خود را برای جذب مخاطب، بر اصل تابوشکنی قرار داده است؛ تابوشکنی‌ای که به صورت مرحله‌ای گسترده می‌شود و این همه در حالی است که گذر از تابوهای اخلاقی و دینی مهمی که نشان از برنامه‌های پنهان و آشکار قدرت های سلطه گر، در دوران قبل از انقلاب اسلامی داشته و با  سوء مدیریت نهادهای متولی سینمایی در دوران پس از انقلاب، شرایط فرهنگی و بالاخص سینمایی کشور را امروزه به وادی ولنگاری فرهنگی کشانده است.

چرا رسانه ها انسان مسلمان ایرانی را رقاص می خواهند! (۴)

رسانه ملی و نفوذ خزنده رقص در برنامه ها/ وقتی نفوذ فرهنگی از کودکان شروع می شود

سینماپرس: پس از تحلیل محتوایی رقص، انواع آن و مفاهیم دینی؛ تاریخچه ورود رقص به ایران در دوران پهلوی مورد بررسی قرار گرفت و به تحولاتی که در عرصه رقص و موسیقی با تحقق انقلاب اسلامی روی داد اشاره ای شد تا زمینه سازی های صورت گرفته در زمینه رجعت فرهنگی پس از انقلاب مشخص گردد. حال در ادامه این فرآیند نقش جریان رفورمیست (اصلاح طلب) و بالاخص حاکمیت تکنوکرات های فرهنگی بر عرصه رسانه ملی در ترویج سبک زندگی غربی مورد تحلیل قرار گرفته است.

نشست مجازی دکتر علیزاده با موضوع «حریم خصوصی و آزادی بیان در رسانه‌ها»

بست نشینی BBC فارسی در خانه‌های مردم

سینماپرس: هدف از ساخت تلویزیون «BBC» و منفعتی که برای دولت بریتانیا داشت هیچ چیزی جز شکل‌دهی به افکار عمومی ایرانیان در زمینه سیاست خارجی و منطقه‌ای دولت آنها نبود.

لُس آنجلس نشین ها و تولیداتی که با گوش شنیده نمی شوند/ از ویدئو تا ماهواره؛ استراتژی ترویج هنر سفارتی

چرا رسانه ها انسان مسلمان ایرانی را رقاص می خواهند! (۳)

سینماپرس: پس از بررسی و تحلیل محتوایی رقص و انواع آن و رابطه اش با مفاهیم دینی، تاریخچه ورود رقص به ایران در دوران پهلوی بررسی شد. در ادامه در این بخش تحولاتی که در عرصه رقص و موسیقی با تحقق انقلاب اسلامی ایران روی داد و منجر به کوچ رقاصان و خوانندگان به خارج از کشور شد، مورد بررسی قرار می گیرد تا مشخص شود چگونه غرض ورزی و یا بی عرضه گی برخی مدیران فرهنگی باعث گشت تهاجم فرهنگی در اواخر دهه شصت شکل گیرد و بستر رجعت فرهنگی را مهیا سازد.

در گفتگوی چالشی با سختانه

زرشناس: تهاجم فرهنگی و نفوذ راه را بر جریان انقلابی بسته است

سینماپرس: برنامه چالشی سختانه میزبان شهریار زرشناس بود و با او پیرامون اندیشه هایش درباره مدرنتیه و تفاوت آن با تفکرات جریانات سلفی به گفتگو پرداخت.

سینماگران درباره اوضاع فرهنگی چه گفتند؟

«آتش به اختیار» الزام امروز فرهنگ و هنر کشور؛ وقتی شبیخون فرهنگی به ولنگاری می انجامد!/ از ناکارآمدی مدیران فرهنگی تا نقش آفرینی نیروهای ارزشی و انقلابی

سینماپرس: در پی مطرح شدن «آتش به اختیار» در حوزه فرهنگ، تعدادی از هنرمندان و کارشناسان فرهنگی با اشاره به لزوم برکناری مدیران دولتی، به کارگیری نیروهای ارزشی و متعهد به نظام و انقلاب اسلامی و حضور حداکثری افسران جوان جنگ نرم؛ خواهان برچیده شدن دست معاندان، باندبازان و رانت خواران از سینمای کشور شدند.