شاهین چگینی با بیان اینکه در خصوصیسازی تئاتر از رویکرد و الگویی که پیش از این مورد آزمون و خطا قرار گرفته است پیروی نکردهایم تصریح کرد: از رویکردهایی که در خارج از ایران اجرا شده استفاده نمی کنیم و به همین دلیل فضایی بیریشه شکل گرفته است.
وی اظهار داشت: تماشاخانههای خصوصی به فضای سرمایهداری تبدیل شده که محصول تئاتر را ارائه میدهد و بازار روزانه بر آن تاثیر بسیاری دارد.
به گفته چگینی، تا زمانی که این بازار سودآور باشد سرمایهگذاران در فضای تئاتر باقی میمانند و زمانی که حاصل آن سودی در برنداشته باشند صحنه را ترک میکنند.
رییس هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران با بیان اینکه روند سرمایهداری موجب تعطیلی تماشاخانههای خصوصی میشود، خاطرنشان کرد: پیش از تعطیلی دو تماشاخانه پالیز و دا زمزمههایی از تعطیلی به گوش میرسید اما این روزها تعطیلی تماشاخانه های خصوصی به طور مستقیم قابل لمس است. وی افزود: در این تعطیل شدن فضاهای تئاتری تضمینی برای بازسازی، بازیابی و جایگزینی وجود ندارد.
چگینی با بیان اینکه این روند باعث می شود شاهد تعطیلی دیگر تماشاخانههای خصوصی باشیم گفت: در این بازار سرمایهداری تئاتر، تولید کنندگان و هنرمندان هستند که آسیب میبیند.
وی با بیان اینکه زنجیره تماشاخانههای خصوصی معیوب عمل میکند، اظهار داشت: دولت، مرکز هنرهای نمایشی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنگاه ها و شهرداری ها حمایت از فرهنگ کشور را وظیفه خود نمی دانند.
چگینی تاکید کرد: مرکز هنرهای نمایشی به عنوان اولین متولی و پدر اهالی تئاتر برنامهای برای حمایت نه در حال حاضر نه برای فردای تئاتر ندارد.
وی افزود: بارها در جلسات مختلف با مدیران مرکز هنرهای نمایشی در خصوص باب شدن وضعیت سرمایه داری برای تماشاخانههای خصوصی تذکر دادهام؛ بلایی که برای تئاتر جبران پذیر نیست اما هیچ توجهی هم به آن نمیشود.
مدیر تماشاخانه استاد مشایخی مدعی شد: امروزه تئاتر با وضعیت سرمایه داری در مسیری پیش می رود که بر روی بیش از ۶۰ درصد از نمایشها نمی توان نام تئاتر گذاشت.
چگینی خاطر نشان کرد: بر همین اساس تئاتر اصیل و اجرایی که بتوان بر آن اسم نمایش گذاشت رو به نابودی است.
وی با بیان اینکه حراست و دفاع از داراییهای خود که تئاتر یکی از آنهاست را بلد نیستیم تاکید کرد: تماشاخانههای خصوصی مناسب برای تئاتر که از گامهای اولیه خصوصی سازی در خدمت این هنر بودهاند در وضعیت بهتری از دو تماشاخانه تعطیل شده قرار ندارند و فشار مالکین بر روی تماشاخانهدارها برای پیشنهادهای تجاری بهتر، از بین رفتن آنها را در پی دارد.
وی افزود: تماشاخانههای استاندارد خصوصی نفسهای آخر حضور در عرصه هنر را میکشند که با خروج آنها از لیست تماشاخانههای خصوصی معنای واقعی سالن تئاتر نیز همراه با آن از بین خواهد رفت.
ارسال نظر