در روزهایی که کارمندان سازمان سینمایی به شوخی خودشان را «نیروی انتظامی» صدا می‌کنند، این سازمان بیش از هر چیزی نیازمند شفافیت و مبارزه با مافیای سینماست.

برخلاف نظر وزیر ارشاد که سینمای دوران محمدمهدی حیدریان را سینمایی رو به پیشرفت می‌دانست، سینماگران زیادی هستند که خارج از دایره مدیران بازمانده از دهه ۶۰ معتقدند حاصل عملکرد مدیران سینمایی در سال‌های اخیر چیزی جز زوال سینما نبوده و حالا وظیفه اصلی سرپرست سازمان سینمایی جلوگیری از سقوط بنایی است که کج بالا رفته است.

حتی پیش از اینکه حدس و گمان‌ها درباره انتصاب حسین انتظامی به عنوان «سرپرست سازمان سینمایی» به واقعیت مبدل شود، این مدیر فرهنگی در معرض درخواست‌های متعدد اهالی سینما برای تغییر در شرایط سینما بود؛ درخواست‌هایی که از اکنون بعد از حدود ۱۰ روز از انتصاب وی، همچنان ادامه دارد و مهم‌ترین این درخواست‌ها نظم‌بخشی به سازمانی است که بی‌نظمی آن شهره آفاق شده است. سال گذشته، زمانی که حسین انتظامی از معاونت مطبوعاتی خداحافظی کرد، میراثی از خود در آن مجموعه به جای گذاشت که بارزترین آن «شفافیت» بود. انتظامی در معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، خواستار بحث شفافیت به خصوص در بخش کمک‌های وزارت به رسانه‌ها بود. بعد از رفتن انتظامی از معاونت مطبوعاتی، فریدون جیرانی از معدود سینماگران روزنامه‌نگار، دست به قلم شد و در وصف معاون سابق مطبوعاتی از وی به عنوان «مدیر خوب ما» یاد کرد. حالا باید دید با آمدن انتظامی به سازمان سینمایی، اهالی سینما درباره او از وصف «مدیر خوب» یاد خواهند کرد یا خیر!

مدیر سینما ضدمافیا باشد
محسن محسنی‌نسب کارگردان سینما درباره انتظاراتش از رئیس سازمان سینمایی می‌گوید: «ما نیاز به مدیری داریم که مافیای اکران را پس بزند و تمام تلاش خود را به کار گیرد تا آثار سینمایی فاخر و فرهنگی و فیلم‌های اجتماعی و آثاری که بر اثر دغدغه‌های ملی تولید شده امکان نمایش عمومی داشته باشند و در سینماها تنها شاهد اکران فیلم‌های مبتذل و پوچ و

بی‌هویت به اسم سینمای کمدی نباشیم! »
محسنی‌نسب معتقد است: «در حال حاضر ما تنها شاهد اکران فیلم‌هایی هستیم که یا توسط افراد و گروه‌هایی خاص که جزو دوستان و آشنایان سینماداران یا مدیران سینمایی هستند ساخته شده‌اند یا اینکه فیلم‌هایی که به اکران می‌رسند همگی فیلم‌های سری بندی شده‌ای هستند که عنوان محترم سینمای کمدی را با خود به یدک می‌کشند، اما هیچ یک از مولفه‌های سینمای کمدی را با خود به همراه ندارند و اغلب آثاری سخیف هستند. »

تا این دولت هست، تغییری رخ نمی‌دهد!
امیرحسین شریفی تهیه کننده سینما می‌گوید: «تا این دولت سر کار هست وضعیت سینما همین گونه خواهد بود و با تغییر مدیران اتفاق مثبتی در سینما رخ نخواهد داد و برای سینما و سینماگران هیچ فرقی نمی‌کند چه کسی در رأس سازمان سینمایی باشد. » شریفی تأکید می‌کند: «سینمای ایران در مسیر نابودی و اضمحلال است؛ تنها تعداد اندکی از افراد که وابسته به مدیران هستند مشغول کار و فعالیت هستند و رسماً فضا برای حضور بسیاری از حرفه‌ای‌های سینما فراهم نیست و این‌ها نکاتی اساسی است که باید به آن‌ها رسیدگی جدی و فوری شود. »

سازمان استراتژی معینی داشته باشد
روح الله شمقدری، تهیه کننده سینما و برادر کوچک‌تر جواد شمقدری رئیس اسبق سازمان سینمایی درباره انتظارات از مدیر سازمان سینمایی می‌گوید: «اگر بنا باشد مدیریت آینده به نفع فرهنگ و هنر انقلاب کار کند، نیازمند تعیین استراتژی در تولیدات سینمایی است، یعنی ما ابتدا باید بدانیم از چه آثاری و در چه شاخصه‌هایی می‌خواهیم حمایت کنیم و به جای اینکه حمایت‌ها بین آثار متعددی که اتفاقاً با ادعای بخش خصوصی بودن ساخته می‌شود، تقسیم شود، باید این حمایت‌ها در آثاری که بار محتوایی مناسبی دارد تمرکز یابد، یعنی بگذاریم بخش خصوصی کار خودش را بکند و سازمان سینمایی به عنوان متولی دولتی سینما که بودجه سینما از بیت‌المال را در دست دارد از آثاری حمایت کند که نیاز امروز جامعه است. » شمقدری می‌افزاید: «مدیر سازمان سینمایی باید اول بداند که چه محتوایی نیاز امروز جامعه ماست. یکی از مشکلات بزرگ سینمای ایران این است که افراد در سطح مدیریت سینما اصلاً نمی‌دانند چه محتوایی نیاز امروز ماست. وقتی هم که می‌گوییم آثار ارزشی، ذهنشان فقط سراغ سینمای دفاع مقدس می‌رود. این درحالی است که می‌توان در ژانرهای متنوع، به موضوعات ارزشی و استراتژیک پرداخت. »

سازمان سینمایی کوچک‌سازی شود
غلامرضا موسوی تهیه کننده کهنه‌کار سینما، خواسته‌هایی مانند «کوچک‌سازی و چابک‌سازی» و «شفافیت» را به عنوان اولویت‌های حسین انتظامی در سازمان سینمایی مطرح می‌کند. موسوی با یادآوری نحوه تبدیل معاونت سینمایی به سازمان سینمایی و باقی ماندن آن زیر مجموعه وزارت ارشاد، می‌گوید: «سازمان سینمایی زیرمجموعه وزارت ارشاد ماند، فقط بزرگ‌تر شد، یعنی ویژگی‌های سابق را داشت، اما پست‌های جدیدی هم به آن اضافه شد، بنابراین یکی از اقداماتی که رئیس یا سرپرست جدید سازمان سینمایی می‌تواند از پس انجام آن بربیاید همین نکته است تا شاید مقداری از بوروکراسی‌های حاکم بر سازمان کاسته شود. این در حالی است که نمودار داخلی سازمانی معاونت هم نیاز به به یک بازبینی مجدد دارد و می‌تواند با یک تجدید نظر به چابک‌سازی و کوچک‌سازی کمک کند. » این تهیه کننده با یادآوری اینکه انتظامی از پیشگامان طرح شفاف‌سازی بود، ادامه می‌دهد: «بحث شفاف‌سازی باید در مسائل تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری‌ها هم ادامه پیدا کند، یعنی بسیاری از مسائل و تصمیم‌گیری‌ها که بر اساس سلیقه اتفاق می‌افتد و طبیعتاً شفاف‌سازی در این حوزه می‌تواند به شناخت چهره‌هایی که ادای اپوزیسیون را درمی‌آورند و از بودجه‌های دولتی استفاده می‌کنند، بینجامد. »

ساختار سازمان سینمایی اصلاح شود
علیرضا رئیسیان، کارگردان سینما می‌گوید: «در حال حاضر یکی از مهم‌ترین اولویت‌ها می‌تواند رسیدگی به وضعیت ساختار تشکیلات سینمایی باشد. اکنون قوانینی که وجود دارند بیشتر جنبه بازدارندگی دارند تا کمک‌کننده. در حقیقت یکی از وظایف دولت بسترسازی برای بهبود اوضاع است نه بازدارندگی. نکته دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد طرح اختیاری کردن گرفتن پروانه ساخت است. در این مورد بارها صحبت کرده‌ایم، اما متأسفانه شنیده‌ام که انعکاسش در مدیریت وزارتخانه خوب نبوده زیرا آن‌ها تصور کردند اختیاری شدن پروانه ساخت یعنی حذف بخش نظارت، در حالی که در کتاب، روزنامه، مجله، تئاتر، موسیقی و... هیچ کدام نظارت پیش از تولید نداریم. » رئیسیان می‌گوید: «باید شرایطی ایجاد شود که سازمان از این حالت بوروکراسی خود خارج شود. از دیگر انتظارات ما این است که باید آرایش تولیدات سینمایی تغییر کند. این همه تولیدات یکنواختی که پروانه ساخت می‌گیرند، اصلاً مطلوب سینمای ایران نیستند و باید بررسی‌های دقیق‌تری روی ژانر، نوع و تعداد آثار تولیدی در سال صورت بگیرد. »