کمتر از ۲۴ساعت پیش از درگذشت احمدرضا دالوند دبیر بخش علمی پژوهشی پنجمین جشنواره هنر مقاومت، جمعی از مدیران این جشنواره و بنیاد فرهنگی روایت فتح از وی عیادت کردند. دالوند در این دیدار نکاتی پیرامون هنر انقلاب و هنر مقاومت مطرح کرد.
وی در این ملاقات گفت: نسل دوم رویشهای انقلاب نیازی به تعریف و بزرگنمایی ندارد. نسل اول به خاطر مواجهه با شرایط جنگ و انقلاب و دسیسههای داخلی، شرایطی پیدا کرد که چهره شد، خوب هم چهره شد، اشکالی هم ندارد اما نسل دوم رویشهای انقلاب چهره نیستند و ما روی اینها کار میکنیم.
دالوند ادامه داد: این پیشنهاد آقای نجابتی بود و عالی هم بود و من سعی کردم کتابی بنویسم که وقتی مشاهده شد، نسل دوم راه بهتری را به نسبت نسل اول بپیمایند. حدوداً ۹۰درصد کتاب انجام شده و اسمش هم «پیامی به تاریخ؛ بررسی رویشهای هنر انقلاب» است.
وی با طرح این پرسش که چرا این پیام به تاریخ است، گفت: برای اینکه ما مشابه انقلاب خودمان را در روسیه، مکزیک و کره داشتهایم و هنر انقلاب اینها هم به سبک خودشان بوده و امروزه بچههای هنرمند ما که عمدتاً هم همه گرافیستند... (صحبتهایش نیمهکاره میماند)
دالوند خاطرنشان کرد: گرافیک، هنر روز جهان است و یک سری تازگیهایی دارد که در عین حال تلاش کردم شأن بچههای قدیم مخدوش نشود و وارد انتقاد نشدیم. ما الان در جهان کنونی با فضایی متفاوت روبرو هستیم؛ مثلا رسانهها به اتفاقات میانمار یا مثلا قتل خاشقچی میپردازند و این سوژه اصلی میشود ولی پشتصحنه، یمن را میکوبند و در محاق خبری قرار میگیرد! ما باید حواسمان به اینها هم باشد، الان بچهها جای خوبی ایستادهاند اما کامل نیستند، جا پایشان خوب است ولی به شرط اینکه به آنها نگویند: استاد...استاد! (خنده حضار)
این استاد گرافیست با تأکید بر حمایت از رویشهای هنر انقلاب گفت: این حمایت دو جور است؛ یکی اینکه به آنها تریبون بدهیم چون فاقد تریبونند. دوم هم اینکه حمایت بشوند. اینها با شرکت در مسابقات گهگاه جایزهای میبرند اما سفارش ندارند، درآمد ندارند و همین عاملی برای ریزش نسل دوم هنر انقلاب میشود.
دالوند تصریح کرد: خیلی جاها میتوانند روی هنر انقلاب نظر داشته باشند ولی من احساس میکنم جای هنر انقلاب در بنیاد فرهنگی روایت فتح است، هیچ جای دیگر هم نه، هنر مقاومت اینجا میتواند رشد و نمو کند.
وی تأکید کرد: هنرمند ما نباید دچار تذبذب شود؛ محیطهای هنریمان ـ گالریها ـ باید جاهایی باشد که هنرمندان واقعی در آنها تردد کنند نه کسانی که دنبال تجارتند! ساختار خیلی از محیطهای فرهنگی هنری عریض و طویل باید تغییر کند.
این پژوهشگر و منتقد هنری تصریح کرد: ما در کتاب «پیامی به تاریخ» بررسی نسل اول و دوم و ریلگذاری فرهنگی را در سه بخش پیاده کردیم. نسل اول هنر انقلاب به نظرم بیچاره است، چون زمان شاه ریلگذاری به سمت غرب بود ولی الان بلبشویی است توی ریلگذاری فرهنگی کشور و این زشت است. چرا؟ چون ساختار ضعیف است.
دالوند در پایان تصریح کرد: اگر بخواهم دو نفر هنرمند شاخص و برجسته نسل اول را نام ببرم، فقط دو نفر «کاظم چلیپا» و «حبیب صادقی»؛ اینها جزء بهترین هنرمندان نسل اول هنر انقلاب هستند.
ارسال نظر