این فیلمساز جوان که با فیلم سینمایی «معکوس» در بخش نگاه نو سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما در هیچ کجای دنیا نمونه این اتفاق را شاهد نیستیم که بخش های ملی و جهانی یک جشنواره به صورت جدا آن هم به فاصله زمانی چند ماه از یکدیگر برگزار شوند!؛ اصلاً برگزاری یک جشنواره ملی چه نفعی برای سینمای ما دارد؟ این که ما خودمان جشنواره ای با بودجه های هنگفت برگزار کنیم و در آن به خودمان جایزه بدهیم چه معنایی دارد؟ چرا مسئولان ما کاری نمی کنند تا سینمای شریف ایران بتواند در سطح جهانی دیده شود و مورد توجه قرار گیرد؟

کیمیایی تأکید کرد: این همه هزینه هنگفت برای برگزاری این جشنواره ها هدر می شود و در نهایت هم هیچ چیز عاید سینما و سینماگران کشورمان نمی شود؛ متأسفانه مسئولان هنوز به این باور نرسیده اند که اولاً جذابیت هر جشنواره ای به یک بار برگزارشدن آن است و از سوی دیگر با این کارشان اتفاقی را رقم زده اند تا بخش عمده ای از تولیدات مطرح سینمای کشور برای جهانیان ناشناس بماند. پیش از این و زمانی که جشنواره به صورت بین المللی برگزار می شد فیلمسازان ایرانی امکان رقابت جدی با آثار جهانی را داشتند اما الآن چه اتفاقی می افتد؟ هیچ!

وی در همین راستا ادامه داد: جشنواره باید بتواند فرهنگ کهن ملی مان را به دنیا صادر کند؛ هر جشنواره یا هر رویداد فرهنگی و هنری در دنیا باید دارای قدمت و تاریخ باشد تا باعث اعتبارش شود. هنر و فرهنگ در سراسر دنیا مثل نفت است، متاعی گرانبها! ما نباید فرهنگ و هنر خود را از دید جهانیان دور کنیم. ما باید با اعتماد به نفس فرهنگ خود را به دنیا صادر کنیم. کشورهای کهنی مانند ما که سالیان سال دستی بر فرهنگ و هنر دارند و روز به روز غنی تر شده اند باید در راستای ترویج فرهنگ خود به جهان کوشا باشند.

بازیگر فیلم های سینمایی «خفه گی» و «سربازهای جمعه» خاطرنشان کرد: ما اینک ادعای این را می توانیم بکنیم که یک گونه سینمایی مختص کشورمان را داریم و این خاصیت ما است و جهان بینی ما را به دنیا نشان می دهد. باید این جهان بینی در سراسر جهان تروج شود و ما باید به بهترین شکل ممکن به عنوان یک چهارراه فرهنگی از زیرساخت های مان استفاده درست کنیم. ما باید حداقل در کشورهای فارسی زبان و حوزه خلیج فارش همبستگی فرهنگی به وجود آوریم و اینطور منفعلانه عمل نکینم.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد به شیوه داوری ها در جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: اصولاً یک هیأت داوران چند نفره نمی تواند یک رأی نهایی و درست و جامع به یک فیلم بدهد.

وی تأکید کرد: ما امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند آن هستیم تا سیاست های جشنواره فیلم فجر را اصلاح کنیم. ما باید استراتژی جشنواره را از پایه عوض کنیم؛ ما اگر بتوانیم ساختار را تغییر دهیم اتفاق خوبی برای سینمای کشور می افتد. بنده تأکید دارم که صنوف باید قدرتمندتر بشنوند و در تصمیم گیری ها حضور فعال داشته باشند چرا که داورها  می توانند مسأله را شخصی کنند و یا دست اندرکاران جشنواره نسبت به برخی فیلم ها و موضوعات خاص انعطاف بیشتری نشان دهند. ما اگر به یک همه پرسی در سینما و جشنواره مان بیفتد اولاً هم شاهد تقویت حس اعتماد در سینماگران کشورمان می شویم و در وهله بعدی به دنیا نشان می دهیم که شاخصه جشنواره ما را را همه صنوف سینمایی مان شکل داده اند و رأی گیری و نظرات به صورت شخصی و یا دولتی نیست.

بازیگر فیلم های سینمایی «متروپل» و «شمعی در باد» در پایان این گفتگو افزود: ما باید کاری کنیم که جشنواره مان طعم داشته باشد؛ یعنی همه دنیا بدانند باید چه فیلم هایی را به جشنواره ما ارسال کنند؛ در واقع نگاه ما به سینما باید مشخص باشد مانند جشنواره های معتبر دنیا؛ مانند جشنواره فیلم برلین که همگان می دانند تنها فیلم های سیاسی را می پذیرد یا جشنواره های معتبر دیگر نظیر ونیز و کن و... که همگی سیاست های مشخصی دارند و همه سینماگران دنیا هم نسبت به سیاست های شان آگاهی کامل دارند. ما هم نیازمند آن هستیم تا سیاست گذاری کلان در جشنواره مان وجود داشته باشد.