آنچه در این مراسم جلب توجه می‌کرد، حضور پررنگ مدیران وابسته به جریان‌های کارگزاران سازندگی و اصلاح‌طلبی بود. علاوه‌بر قرار داشتن علیرضا سمیع آذر، از مدیران دولت به اصطلاح اصلاح‌طلب به عنوان رئیس‌این حراجی، چهره‌های دیگری چون حجت‌الله ایوبی (رئیس‌سازمان سینمایی دولت یازدهم)، سید محمد بهشتی (از مدیران اسبق سینمایی)، سید عباس سجادی (از مدیران سابق فرهنگی که ارتباطات نزدیکی با چهره‌های به اصطلاح هنری حامی فتنه دارد) و… حضور داشتند.

در این دوره از حراجی تهران نیز برخی از آثار با ارقام میلیاردی به فروش رسیدند، اما سوال اصلی این است که درآمد حاصل از این محفل، چه می‌شود؟ چرا برگزار کنندگان حراجی تهران هیچ گاه اقدام به شفاف‌سازی فعل و انفعالات اقتصادی این برنامه نمی‌کنند؟