وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ۳ فیلم تازه به صف اکران پیوسته سینما، گرچه هر کدام دارای ویژگی های خاص خود اند ولی چیز بیشتری از دیگر فیلم های در حال اکران ندارند. در واقع آثاری شاخص یا ممتاز تلقی نمی شوند.

آذین ادامه داد: ساخته جدید علی عطشانی، مانند «کاتیوشا» ی او، فیلمی آشفته و بدون در و پیکر است که هیچ چیز نو و تماشایی از منظر مضمون و محتوا ندارد. «پارادایس» بازگوکننده مکرر سوژه هایی تکراری است و در میان درام و کمدی دست و پا می زند. عطشانی در این فیلمک آشفته که نوعی محصول مشترک ایران و آلمان تلقی می شود، کوشیده با تکیه بر لوکیشن ها، فضاها و آدم های تازه و برخوردهای لوس شبه عاشقانه، موقعیت های خنده دار بسازد و از طریق شوخی های کلیشه ای و هجو و تکه اندازی های بی مزه به روحانیون و تفکرات و سلیقه ها و مناسبات فرهنگی و زندگی های متفاوت ایرانی و آلمانی، کمدی خلق کند.

این مدرس سینمای کشور خاطرنشان کرد: اما نه فقط درتحقق موقعیت ها و فضاهای نشاط آور و انتقادی سازنده خنده دار ناموفق است که فیلمش ازمولفه های آثار وگونه کمدی هم دور است. «پارادایس» به جز همان حرف های مکرر و شیطنت های کودکانه سیاسی اجتماعی علی عطشانی در ساختار و محتوا هیچ چیز برای گفتن ندارد.           

آذین سپس به نقد یکی دیگر از فیلم های روی پرده پرداخت و اظهار داشت: فیلم اجتماعی «ترانه» ساخته مهدی صاحبی مستندساز سینما و تلویزیون، در سوژه و محتوا و پرداخت مضامین فیلم تاحدی تازه و قابل توجه است. مشکلات اجتماعی و خانوادگی و برخی از دغدغه های نسل جوان، بستر روایت داستان ترانه در فیلم «ترانه» است. مدلینگ، آن هم از نوع غیرقانونی، فضایی است که دختری به نام ترانه برای رهایی از مشکلات خانوادگی و شخصی و دستیابی به بخشی از علاقه هایش به آنجا رو می آورد.

وی افزود: این مکان و فضا، معضلاتی را رقم می زند که ترانه را باچالش های بزرگ روبرومی کند. نگاه دغدغه مند، حساس و آسیب شناسانه فیلمساز به برخی مسائل روز از جمله بیگانگی نسل ها، مشکلات روزافزون اجتماعی و اقتصادی، بی توجهی یاکم اعتنایی به امور آموزشی و تربیتی و تنهایی ها و غفلت ها و گرفتاری های نسل جوان در میان کوه مشکلات و البته توجه به کوشش ها و امیدها و نا امیدی ها در ساختار داستانی فیلم «ترانه» لحاظ شده است. «ترانه» درکل برای آغاز کارحرفه ای یک سینماگرجوان در سینمای بی سر و سامان ایران، امیدوارکننده  و نشانگر توانایی های کارگردانش برای تولیدات بهترسینمایی است.

این منتقد سینما سپس با بیان اینکه «سندباد وسارا» محصول مشترک سینمایی یک زوج هنرمند بدون حاشیه و محترم سینما است اظهار داشت: فریال بهزاد و غلامرضا آزادی سال ها است که به رغم بی توجهی های متولیان ناکارآمد و سینماناشناس سینمای کودک، پیگیرانه و متعهدانه، همچنان به دغدغه ها وعلاقه های خود در سینمای مهجور کودک ونوجوان می پردازند.

وی افزود: آن ها در فیلم فانتزی، جذاب وسرگرم کننده جدید خود، «سندباد و سارا» قصه های کودکانه را ازمیان افسانه های مردمی بیرون کشیده و به ایران آورده اندتا تماشاگر ایرانی را به تماشای همراهی و مماشات و ماجراهای سندباد بنشانند. ساخته درحال اکران آزادی، فیلمی مفرح، قصه گو و بالای متوسط و برای مخاطب کودک ونوجوان جدید وقدیم، اثری تماشایی و راضی کننده است.  

آذین در خاتمه این گفتگو با انتقاد شدید از عملکرد مدیران سینمایی کشور تأکید کرد: برگزاری جشن پاره موسوم به ملی فجر، این ۳ فیلم را هم مانند دیگر فیلم های روی پرده، بدون مشتری گذاشته است. فیلم های اکران در واقع قربانیان مراسم فیلمسوزی نامدیران سینما هستند!