این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این روزها بیش از هر زمان دیگری نیاز است تا خون جدیدی به رگ های خشک شده تلویزیون ریخته شود. ما نیاز به نیروهای خوش فکر و تازه نفس در صدا و سیما داریم و مدیران رسانه ملی باید درهای این سازمان را به روی همه هنرمندان باز کنند تا هر فردی بتواند بر اساس قوانین و خطوط قرمز تعریف شده ای که قطعاً از آن عدول نخواهد کرد مبادرت به تولید برنامه برای تلویزیون کند.

وی خاطرنشان کرد: مدیران سازمان صدا و سیما، کمیت، آمارها و بیلان کاری برایشان اهمیت بسیار زیادی دارد و این در حالی است که باید به جای توجه به این مقولات به بهبود کیفیت آثار توجه کنند؛ مثلاً چه دلیلی دارد که در ایام خاص همه شبکه ها سرال داشته باشند، سریالی های ضعیف و نهایتاً متوسط که با اقبال عمومی مواجه نمی شوند و تنها بودجه بربادده هستند؛ بهتر است به جای چندین سریال تنها ۲ سریال ساخته شود اما این ۲ سریال متناسب با ذائقه مخاطب امروزی باشند، به این ترتیب می توان هم در هزینه کردها صرفه جویی کرد و هم کیفیت آثار را بالا برد و هم مخاطبان را تشویق به برنامه های رسانه ملی کرد.

کریمی سپس با بیان اینکه سیاست های سازمان صدا و سیما باعث تولید سریال هایی با محتوای تکراری به خصوص در برخی مناسبت های خاص مانند عیدنوروز، ماه مبارک رمضان و... شده است اظهار داشت: ما اصولاً با ساختار ارسطویی در تولیدات نمایشی تلویزیون روبرو هستیم، همان خیر و شر کلاسیک که ارسطو آن را تعریف می کند در سریال های ما دیده می شود در صورتی که اینطور آدم ها بخش بسیار اندکی از افراد جامعه را تشکیل می دهند، انسان ها امروزه با ضعف ها و قوت های شان شناخته می شوند و همه چیز به فطرت انسان ها باز می گردد اما متأسفانه مدیران سازمان صدا و سیما از همان دیدگاه های قدیمی و فناتیک برای تولیدات حمایت می کنند و همین باعث شده تا عموم مردم میلی برای تماشای برنامه های تلویزیون نداشته باشند.

این کارشناس فرهنگی در پاسخ به این سوأل که آیا فیلمنامه نویسانی که در تلویزیون کار می کنند جزو مقصران این اتفاق محسوب نمی شوند اظهار داشت: خیر آن ها مقصر نیستند چرا که ما از همین فیلمنامه نویسان در شبکه نمایش خانگی و سینما آثار خوبی را شاهد هستیم، پس مشخص است که سیاست های دست و پا گیر و غلط رسانه ملی موجب شده تا متنی که آن ها ارائه می کنند خوب نباشد.

وی تأکید کرد: وضعیت تلویزیون این روزها مثل وضعیت رسانه ها به خصوص رسانه های سینمایی شده که برخی از مدیران مسئول آن ها حتی بلد نیستند یک خط خبر بنویسند اما به واسطه زدوبندها و سیاست ها و روابط پشت پرده در جایگاه مدیرمسئولی نشسته اند و روزنامه نگاران پیشکسوت و موفق بیکار و خانه نشین شده اند! در تلویزیون هم وضعیت این گونه است به جای حضور نیروهای کاربلد و توانا، مدیران بر اساس روابط و دیدگاه های سیاسی شان در رسانه ملی فعالیت می کنند که کاری غلط است.

کریمی در همین راستا ادامه داد: قطعاً تا زمانی که آدم ها درست سرجای خودشان قرار نگیرند نمی توان انتظار بهبود اوضاع و شرایط را داشت؛ ما نمی توانیم با مدیرانی که مثلاً همچنان در ۴۰ سال قبل به سر می برند، رسانه ملی را شکوفا کنیم چرا که عموم افراد جامعه طی این سال ها بیش از ۴۰۰ سال جلو رفته اند و مدیران و سیاست های شان همواره چندین گام عقب تر از مردم قرار دارد.

این منتقد سینما در انتهای این گفتگو افزود: تلویزیون به عنوان رسانه ملی باید غذای سالم در اختیار مخاطب بگذارد. ما سوای دین مان مردمی هستیم که تابع اخلاق و اشتراکات خوب انسانی بوده و هستیم و این ها باید به شیوه و زبان جدید در تلویزیون تکرار شود، ما نیاز به ساختار مناسب و جذاب داریم تا بتوانیم عموم مخاطبان را ترغیب به تماشای برنامه های رسانه ملی کنیم.