این تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اساسی ترین ایرادی که در حوزه سریال های مناسبتی شاهد آن هستیم نبود اتاق فکر با بهره گیری از خبرگان و نخبگان حوزه و دانشگاه در رشته های مرتبط مثل جامعه شناسی، روانشناسی، کارشناسان دینی و کسانی که با حوزه رسانه و تکنولوژی و توانمندی های رسانه در عصر حاضر آشنا باشند، است.

وی ادامه داد: این افراد باید با هنرمندان و برنامه سازان خوب تلویزیون همفکری و همدلی داشته باشند تا به ایده پردازی های ناب دست پیدا کنند اما جای این اصل اساسی در سازمان صدا و سیما به شدت خالی است. اتاق فکرها و شوراهایی هم که در سازمان وجود دارد اغلب متشکل از افرادی است که فاقد این ویژگی ها هستند، افرادی قدیمی و تکراری که خروجی شان باعث شده بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد سریال هایی باشیم که نه تنها هیچ جذابیتی ندارند بلکه با دیدن آن ها حسرت و افسوس گذشته را بخوریم و هر سال بگوییم دریغ از پارسال!

فارسیجانی در همین راستا خاطرنشان کرد: هیچ گونه نوآوری، محتوای مناسب، استفاده از تکنولوژی به روز و مناسب و... در تولیدات نمایشی سازمان دیده نمی شود که دلیل اصلی آن فاصله گرفتن از هنرمندان و نخبگان فکری جامعه است. بی تردید تا زمانی که مدیران سازمان به آدم های تکراری که مرتب در همه جا حضور دارند و دیده می شوند بسنده کنند اوضاع بهبود پیدا نمی کند.

این کارشناس فرهنگی در بخش دیگری از این گفتگو به مسأله جوانگرایی اشاره کرد و اظهار داشت: ما نباید از یاد ببریم جوانان زمانی می توانند موفق عمل کنند که در کنار پیشکسوتان تعلیم گرفته باشند؛ نشاندن یکباره جوانان در پست ها و مسندهای مدیریتی به شدت کاری غلط است. مدیران صدا و سیما که همواره در حال آزمون و خطا هستند باید از تجربیات پیشکسوتان و مدیران موفق گذشته و نخبگان حوزه و دانشگاه به خوبی بهره بگیرند تا بتوانند از این بحران که دامان محصولات تولیدی صدا و سیما را گرفته عبور نمایند.

پدیدآورنده کتاب «منشور سینما» با اشاره به یکایک سریال های نوروزی ۹۹ گفت: زمانی که سریال «پایتخت۶» در حال پخش بود مرتب در این اندیشه بودم که ای کاش زمانی که این مجموعه در اوج خودش بود تمام می شد و مدیران سیما از سریالی جدید با طرحی جدید حمایت می کردند تا امروز وضعیت پایتخت به اینجا کشیده نمی شد!

وی افزود: متأسفانه نه تنها در سریال «پایتخت۶» که در سریال های «دوپینگ»، «کامیون» و «میانبر» هم سطح محتوا بسیار نازل بود. به نیازهای جامعه در هیچ یک از این سریال ها توجهی نمی شد. متأسفانه فیلمنامه های این آثار بسیار ضعیف بودند و نشان از آن داشتند که در حوزه آسیب های اجتماعی نویسندگان توجیه نیستند و مشاوران خوبی هم با آن ها همکاری نمی کنند. نبود کار تیمی در حوزه فیلمنامه نویسی و کارگردانی باعث شده تا افراد مرتبا به تکرار و پسرفت دچار شوند.

فارسیجانی سپس با بیان اینکه عدم حضور نیروهای متعهد، متدین و انقلابی باعث تولید آثار نازل در تلویزیون شده است تصریح کرد: جای نیروهای انقلابی در تولیدات صدا و سیما به خصوص در بخش سریال سازی به شدت خالی است. نیروی های حزب الهی و انقلابی در پیچ و خم های عجیب فرآیند کارهای نمایشی تحویل گرفته نمی شوند و در عوض کارهای سنگین و کلیدی به افرادی سپرده می شود که اگر به آن ها ضدانقلاب نگوییم، به هیچ عنوان به انقلاب اسلامی هم تعلق خاطر ندارند!

وی در همین راستا تأکید کرد: بنا به فرمایش مقام معظم رهبری وقتی کارها به افراد غیرمتعهد واگذار می شود نمی توان توقع خروجی مناسب از آن ها داشت و از این رو بنده عرض می کنم تا زمانی که مدیران سازمان صدا و سیما به این نتیجه نرسند که باید تغییرات اساسی در این سازمان ایجاد و تولیدات را به دست نیروهای انقلابی و وفادار به نظام بسپارند، وضعیت به همین روال باقی خواهد ماند.

این کارشناس فرهنگی در خاتمه این گفتگو با تأکید بر اینکه همانطور که در سینما به دوران فیلمفارسی بازگشته ایم تلویزیون هم در حال رجعت به آن دوران تاریک است اظهار داشت: متأسفانه جماعتی که سینما را به انحطاط کشیدند در تلویزیون هم نفوذ کرده اند و ما این مطلب را از خروجی آثار آن ها شاهد هستیم. آسیب نیروی انسانی، محتوایی و سیاست گذاری در تولیدات تلویزیونی به شدت مشهود است و من امیدوارم هرچه سریع تر برای برون رفت از این بحران تدبیری اساسی اندیشه شود.