به گزارش سینماپرس، محمدحسین رجبی دوانی پژوهشگر و محقق تاریخ اسلام با اشاره به برنامه‌ها و مباحثی که با محوریت ذکر اهل‌بیت (ع) در مناسبت‌هایی چون ماه مبارک رمضان تولید و از تلویزیون پخش می‌شوند، به مهر بیان کرد: خدا به ذاکران اهل بیت (ع) توفیق داده است که ذوق و قریحه‌ای داشته باشند تا بتوانند شور و احساس را در عاشقان اهل بیت (ع) ایجاد کنند و این هنر نصیب هر کسی نمی‌شود. منتها خود عزیزان باید قدر این جایگاه را بدانند و هر مطلبی را نگویند، حتی اگر آن مطلب سند هم داشته باشد. چون ما معتقد هستیم که در برخی از نقل‌ها و روایات، دوستان نادان و دشمنان حساب‌گر دخل و تصرف‌هایی داشته‌اند و همین مسئله ملاحظه در باب طرح عمومی آن‌ها را دوچندان می‌کند.

وی ادامه داد: اگر قرار است نکته‌ای را به اهل بیت (ع) نسبت دهیم یا مسئله‌ای را مطرح کنیم باید با اهل فن در میان بگذاریم و بعد از تأیید آن‌ها این کار صورت بگیرد. به‌خصوص که ما سازمان‌هایی مثل سازمان تبلیغات اسلامی داریم که می‌توانند سازوکاری را پدید آورند تا مداحان و سخنرانان مذهبی مطالب خود را با آن‌ها در میان بگذارند و سپس بتوانند در رسانه آن را مطرح کنند. یا حتی می‌توان دوره‌های آموزشی با حضور استادان فن برای این گروه برگزار کرد.

رجبی دوانی با ذکر مثالی توضیح داد: ما مجاز نیستیم حتی حرف و یا نکته درستی را بدون سند قطعی، به معصوم (ع) نسبت دهیم. روزی کسی خدمت امام صادق (ع) آمد و دعایی خواست تا مشکلاتش رفع شود. حضرت فرمود «یا مقلب‌القلوب و…» در ادامه عباراتی را بیان کرد. بعد از فرد مقابل خواست آن را تکرار کند. فرد گفت «یا مقلب‌القلوب و الابصار و…» و امام همانجا به او گفتند، این عبارت هم درست است ولی من کلمه «ابصار» را بیان نکرده بودم.

وی افزود: اگر سخنرانان و ذاکران بدانند که هر نکته درستی را هم نمی‌توانیم بدون سند به معصوم (ع) نسبت دهیم، آن وقت می‌فهمند هر چیزی را نباید گفت و مستند باید حرف زد.

این پژوهشگر در ادامه درباره رویکرد محتوایی برنامه‌های مناسبتی تلویزیون در ماه مبارک رمضان نسبت به سال‌های قبل اظهار کرد: به نظرم سال‌های پیش صداوسیما در این زمینه موفق‌تر عمل می‌کرد و بحث‌های کارشناسی بهتری در این دست برنامه‌ها درمی‌گرفت.

رجبی دوانی در پایان درباره حضور کارشناسان مذهبی در برنامه‌ها نیز عنوان کرد: پیش از این از مراجع عظام بهره گرفته می‌شد و بزرگان و استادان برجسته اخلاق در برنامه‌ها گفتگو می‌کردند. صداوسیما باید تلاش کند حرکتش هر سال رو به رشد و ارتقا باشد، نه اینکه به سمت پسرفت برود. من خودم بیست و چند سال است با برنامه‌های مختلف صداوسیما همکاری داشته و دارم و به نظرم پیش از این در زمینه موضوعات معارفی بهتر برنامه‌سازی می‌شد.