این کارشناس سینما و عضو سابق شورای پروانه نمایش سینمای خانگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: دوران سخت مدیریت ناکارآمد سینمای ایران به پایان نزدیک می شود و  بررسی پرونده مدیران در حوزه مهم سینما که نقش تأثیرگذاری بر فرهنگ عمومی کشور دارد کم کم آغاز می گردد. بی تردید مدیران سینمایی باید پاسخگوی افکار و تصمیمات شان طی سال های اخیر باشند.

وی ادامه داد: متأسفانه مدیریت سینمایی در ۸ سال اخیر نه تنها باعث رونق سینما و ترغیب بخش های خصوصی و به ویژه تشکل های حرفه ای و صنفی نشده بلکه درصد مطالبه گری این اقشار را افزایش و آنان را منزوی کرده است.

پوریامین با تأکید بر اینکه مدیریت سینمایی کشور طی سال های گذشته همواره درگیر سیاست و جناح زدگی بوده است اظهار داشت: مدیریت سینمایی در کشور ما باید عهده دار مدیریت فرآیند و چرخه پیچیده خلق و تولید و نمایش باشد اما افسوس که مدیران سینمایی مسیر دیگری را پیش رو گرفته اند و اصلاً به این مسائل کلیدی توجهی ندارند.

این کارشناس فرهنگی خاطرنشان کرد: بی گمان گماردن مدیران مسلط به سینما و آشنا به فن مدیریت علمی و اعتقادی تأثیر شایسته ای بر رواج روحیه امید و حب وطن در بین مخاطبان سینما و شهروندان خواهد داشت و از این رو امیدوارم در دولت بعدی شاهد حضور مدیرانی دغدغه مند، متعهد و آگاه در سینمای کشور باشیم.

وی متذکر شد: مدیران سینمایی باید بتوانند از پشتوانه کارشناسان خبره سینمایی در شوراهای پروانه ساخت و نمایش آثار خانگی استفاده کنند. مدیریت به روز سینمایی باید بتواند فعالیت سینمایی و سمعی بصری را رونق و توسعه دهد، تعداد کمی آثار را افزایش دهد. تنوع سازی مضامین را در دستور کار قرار دهد و به فکر رشد و ارتقای سینمای کشور باشد.

پوریامین در خاتمه اظهاراتش یادآور شد: سال ۹۹ سپری شد، در لابه لای گرفتاری های سیاسی و انتخابات داخلی و خارجی، بیماری کرونا و... قافله عمر مدیریت سینمایی به سرعت برق سپری شد. امروزه بیش از هر زمان دیگری ما به این نتیجه رسیده ایم که مدیریت سینمایی نیازمند بازنگری اساسی است. توان جدید، فکر خلاقه و نو نیاز مدیریت فوری سینما است. مدیران سینمایی باید به جوانان توجه ویژه داشته باشند و تمام توان خود را به کار ببرند تا نیروهای جوان و دغدغه مند بتوانند وارد حیطه سینما شده و دست به خلق و تولید آثار ارزشمند بزنند.