به گزارش سینماپرس، علی رهبری ـ رهبر ارکستر و آهنگساز ـ در مصاحبه با ایسنا ادامه می‌دهد: اولویت وزیر، باید موسیقی ایرانی و سازهای ایرانی باشد؛ زیرا هنرمندان زیادی در این حوزه بیکار هستند. در هر شهری باید یک ارکستر سازهای ملی وجود داشته باشد. همچنین وزیر باید به وضعیت هنرستان‌های موسیقی رسیدگی کند؛ زیرا این هنرستان‌ها بوده‌اند که موسیقیدان‌های درجه یک را تربیت کرده‌اند.
او تصریح می‌کند: مشکلات موسیقی در ایران منحصر به فرد است تا حدی که در هیچ جای دیگر دنیا چنین مشکلاتی را شاهد نبوده‌ام. دلیل اینکه وضعیت موسیقی در ایران به صورت یکپارچه نابه‌سامان است و سطح موسیقی به حدی که شایسته آن است نرسیده، به گروهی برمی‌گردد که اعضای تقریبا ثابتی دارد و عمده تصمیم‌های مهم موسیقی را برعهده دارند.

او توضیح می‌دهد: این افراد باعث شده‌اند سطح موسیقی ایران تا حد سطح پایین خودشان در موسیقی تنزل پیدا کند. از آنجایی که تصمیم گیری‌های موسیقی در ایران توسط یک گروه مشخص انجام می‌شود، این وضعیت حالتی دموکراتیک ظاهری پیدا کرده است. تا جایی که مطلع هستم آقای اسماعیلی نخستین وزیری است که در ۱۶ سال گذشته به انحصار در خانه موسیقی اشاره کرده است و اکنون این امر برای موسیقیدان‌ها به روزنه امیدی در بهبود وضعیت فعلی موسیقی تبدیل شده است.

این هنرمند درباره خانه موسیقی ایران بیان می کند: خانه موسیقی برای دفاع از حق موسقیدان‌ها تشکیل می‌شود، مانند دفاع از حق کارگران. این مسئله در همه جای دنیا هست. ولی اتفاق عجیبی در ایران رخ داده که هیچ ارتباطی هم به وزیر، معاون و ... ندارد؛ زیرا گروهی دور هم جمع شده اند که عمده آنها در خانه موسیقی حضور دارند و در شوراهای مختلف موسیقی راه پیدا کرده‌اند. این امر در کشورهای دیگر تقریبا غیرممکن است. گروه خانه موسیقی در ایران پس از گذشت زمانی باید تغییر کند ولی این دوستان بیش از ۲۰ سال است که در جایگاه‌های مختلف تصمیم گیری موسیقی به شکل‌های مختلف حضور دارند و راه را برای نسل جوان باز نگذاشته‌اند.

او بار دیگر درباره توصیه خود به وزیر فرهنگ می‌گوید: توصیه می‌کنم وزیر فرهنگ صرفا به این افراد اعتماد نکند. ایشان گلخانه‌ای پر از گل دارند؛ در ایران موسیقیدان‌های درجه یک زندگی می‌کنند و می‌توان از اینها در مشاوره‌های موسیقی بهره برد ولی به آنها توجه نشده است. به همین جهت این گلخانه پر شده از پیچک و اگر مواظب پیچک‌ها نباشند تمام گل‌ها از بین خواهند رفت.

او در پایان درباره لزوم وجود نهادی چون خانه موسیقی می‌گوید: خانه موسیقی در ایران باید مانند دیگر کشورهای جهان باشد ولی نباید به خانه رفقا و آشنایان تبدیل شود. موسیقیدان‌ها نیاز دارند که از حق و حقوقشان دفاع شود. اگر مانند همه دنیا مسئولان این نهاد بدانند که وظیفه‌شان چیست، به درستی کارشان را انجام دهند و از افراد جوان و قابل استفاده کنند، قطعا به آن نیاز خواهد بود.