کارگردان فیلم های کوتاه «رویا چرا گم شده؟»، «جدول، روزنامه و ٣ نقطه!» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: فیلم های سینمایی که تماشاگر میلیونی دارند هیچ وقت تأثیر جدی روی جامعه نمی گذارند چه برسد به فیلم های کوتاه که نهایتاً چند هزار مخاطب دارند! این اتفاق بسیار غم انگیز است و نیاز به بازنگری جدی و اساسی از سوی مسئولان و سیاست گذاران این حوزه دارد.

عباس پور خاطرنشان کرد: این اتفاق می تواند امید را از جوانان بگیرد و آنها را دچار یأس و ناامیدی کند. مدیران باید به فیلمسازان اعتماد کنند. همهما به خوبی می دانیم که سینمای کوتاه تأثیر زیادی روی جامعه نمی تواند بگذارد و از این رو بهتر است با نگاهی بازتر به این حوزه باعث رشد تولیداتبا نگاه های متفاوت شویم.

وی ادامه داد: متأسفانه در حدود بیش از ۲۰ سالی که بنده در سینمای کوتاه فعالیت می کنم از نظر اختصاص بودجه وزارت ارشاد به سینمای کوتاه و... هیچ تفاوتی ندیده ایم. گاهی با تغییر دولت ها مدیرانی اداره انجمن سینمای جوانان را در دست گرفته اند که عملکرد بهتری داشته اند و گاهی مدیرانی روی کار آمده اند که نتوانستند دستاورد مثبتی از خود به جای بگذارند.

این سینماگر ادامه داد: در کل آنچه مهم است اینکه وزارت ارشاد هیچ گاه حمایت لازم را نسبت به سینمای کوتاه نداشته است این در حالی است که درهمه کشورهای دنیا این مراکز دولتی هستند که از سینمای کوتاه حمایت می کنند و در کشور ما نیز قرار است که انجمن سینمای جوانان این نقش را داشته باشد اما متأسفانه هرگز این حمایت ها کافی نبوده است چون پول کافی در اختیارش قرار نداده‌ اند!

عباس پور متذکر شد: متأسفانه همیشه بچه های فیلمساز کوتاه نالان هستند. بودجه ها هیچ وقت حداقل ۷۰ درصد هزینه تولید یک فیلم را تأمین نمی کند. در حال حاضر ارزان ترین فیلم کوتاه حداقل ۱۰۰ میلیون تومان هزینه دربر دارد و این در حالی است که انجمن سینمای جوان نهایتاً برای تولید یک اثر ۴۵ میلیون تومان بودجه اختصاص می دهد و تازه این مقدار هم تنها به تعداد کمی از فعالان این حوزه می رسد، از این رو باید میزان بودجه این انجمن افزایش پیدا کند تا بتواند از تعداد بیشتری فیلمساز حمایت داشته باشد.

وی در پایان این گفتگو افزود: هر سال هزاران نفر متقاضی حضور در جشنواره هستند. بخشی از آن ها شرایط مالی خوبی دارند یا تهیه کننده خصوصی دارند اما دو سوم شان نیازمند حمایت مالی هستند. نکته اینجا است که وقتی این مباحث هم مطرح می شود به جای افزایش بودجه بحث تعطیلی انجمن یا تعطیلی آموزش در انجمن را می شنویم که خود به خود اتفاقی متأثرکننده است.