خبرنگار روزنامه جوان در گفتگو با سینماپرس افزود: موسسان جشنواره جهانی هدفی جز نابودی بیش از ۳۰ سال برگزاری یک جشنواره ارزشمند را نداشتند. حالا جالب است که ادعای دلسوزی برای سینمای ایران را مطرح می کنند و خود را دغدغه مند دیده شدن سینمای ایران در عرصه بین المللی جلوه می دهند و مدام متذکر می شوند که این جشنواره توانسته بود در میان جشنواره های رده الف سینمای جهان جای بگیرد و عضو فیاپف شود.

وی ادامه داد: گویا آقایان به این مسأله باور ندارند که هویت جشنواره فجر انقلاب بسیار مهمتر از دیده شدن این جشنواره در عرصه جهانی است و ما باید تنها در پی پاسداشت و حفظ ارزش های اسلام و انقلاب اسلامی باشیم و اجازه ندهیم زرق و برق جشنواره های جهانی باعث شود هویت ملی مان را به غربی ها بفروشیم!

عابدینی در همین راستا تصریح کرد: بی تردید معترضان به انحلال جشنواره جهانی نگران جمع شدن سفره های تجملاتی شان هستند! آن ها در این سال ها ریخت و پاش های بیهوده با بودجه های بیت المال داشتند و گعده ای افراد خودی شان که جزو طبقه روشنفکرنماها بودند را دور هم جمع کرده بودند و برای خود حیات خلوتی ساخته بودند که حالا تخریب این پناهگاه امن برایشان ترس و دلهره ایجاد کرده است.

این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: نکته بسیار مهم این است که این آقایان که ادعای شناخت بر جشنواره های جهانی را دارند هنوز نمی دانند که تمامی فستیوال های سینمایی جهان بر اساس اهداف حکومت های شان پیش می روند و در پی مستحکم کردن هویت ملی شان هستند اما ما با باج دادن به غربی ها سعی داریم هویت ملی مان را به فراموشی سپرده و در زیر چتر کسانی برویم که بعضاً حتی با فرهنگ دینی، ملی و انقلابی ما دارای عناد هستند.

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: من امیدوارم دیگر هرگز سینمای ایران در تاریخ خود دچار چنین پریشانی، سردرگمی و انحرافاتی نشود. بی شک لازمه جلوگیری از این انحرافات به کار گرفتن مدیرانی متعهد، ولایی و انقلابی است که دغدغه اصلی شان توجه به اهداف کلان نظام و کشور باشد.