این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: همه ما به این امر واقف هستیم که دانستن بهتر از ندانستن است اما با این همه نمی توانیم به همه با یک دید نگاه کنیم و برای همه به یک صورت نسخه بپیچیم!

وی ادامه داد: مثلاً مرسوم است که بسیاری از اهالی رسانه و منتقدان فیلمسازی را به سخیف سازی، مبتذل سازی، سطحی نگری و... محکوم می کنند؛ خوب است اول این افراد بیایند و سطحی نگری را تعریف کنند، بیایند و معنای ابتذال را روشن کنند. متأسفانه ما درگیر کلیشه هایی شده ایم و این کلیشه ها را در هر جایی تکرار می کنیم. منتقدان امروزی همچنان حرف منتقدان قدیمی را تکرار می کنند و از خودشان چیزی برای گفتن ندارند و اگر از بخشی از ایشان سوأل کنید هنوز معنای ابتذال را نمی دانند! خوب با این شرایط آیا این فرد که فیلمسازی را محکوم به بی خردی می کند خود اهل مطالعه است؟

صلح جو خاطرنشان کرد: از نظر من وقتی یک کارگردان فیلم یا سریالی می سازد اگر اثرش در حدی باشد که مخاطب آن را بفهمد از آن استقبال می کند و اگر با آن اثر ارتباط نگیرد و آن را نفهمد هیچ استقبالی از آن نمی کند اما متأسفانه تیپ روشنفکر و منتقد واژه ای درست کرده و می گوید فلان اثر مبتذل است!

این منتقد سینما تأکید کرد: ما آمار دقیقی نداریم در دست نداریم که چه تعداد از فیلمسازان ما مطالعه دارند و چه میزان مطالعه ندارند؛ از این رو باید کمی در کلام مان دقت نظر بیشتری داشته باشیم و تجدیدنظر اساسی کنیم. آیا هر کس کتاب بخواند فیلمساز خوبی هم می شود؟ قطعاً اینطور نیست و نمی توان با این دیدگاه غلط فیلمسازان را قضاوت کرد.

وی ادامه داد: یکی از پرسش های اصلی من از برخی منتقدان که مدام واژه مبتذل و ابتذال را به کار می برند این است که چرا باید از فیلمی که مردم استقبال می کنند بگوییم مبتذل؟ آیا ما بخش اعظمی از جامعه را مبتذل می دانیم؟

صلح جو در پایان این گفتگو متذکر شد: خود هنرمند باید ضرورت مطالعه را درک کند؛ کتاب یک وسیله نیست و باید نگاه ابزاری به کتاب در جامعه ما از بین برود. مطالعه را نمی توان به هنرمندان حقنه کرد؛ مدیران فرهنگی به فکر دستور و بخشنامه برای توسعه کتاب خوانی نباشند، با دستور و بخشنامه نمی توان کسی را کتاب خوان کرد. این وظیفه متولیان فرهنگی است که نقش خوب مطالعه و کتاب خوانی را به مردم بیاموزند و انتخاب را بر عهده دیگران بگذارند که آیا باید مطالعه کنند یا خیر؟