به گزارش سینماپرس، علیرضا سبط احمدی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون درباره حضور سینمای ایران در بازارهای بین‌المللی و همچنین برنامه ریزی برای حضور راهبردی و موثر در جشنواره‌های سینمایی گفت: دنیای فیلمسازی امروز مثل جهش‌های رسانه‌ای به سرعت در حال پیشرفت است. نه تنها فیلمسازی در جهان درحال دگرگون شدن است بلکه سلیقه مخاطبان نیز در همه جای دنیا دچار تغییر شده و دیگر قدرت تشخیص و انتخاب‌ها وسیع شده است.

وی ادامه داد: سینما تبلوری از اندیشه و فرهنگ هر جامعه است و ما با پیدا کردن بازارهای فروش جهانی برای تولیداتمان، می‌توانیم بهترین شکل صادرات و انتقال فرهنگ و اندیشه را داشته باشیم. ضمن آنکه این اتفاق می‌تواند به شکلی مقابله با تهاجم فرهنگی دشمنان باشد زیرا ابتکار عمل در عرصه جهانی را به دست ما می‌سپارد. لازمه این کار این است که سینمای ما به ابزار و تکنیک روز مجهز و مسلح شود. بخشی از این ماجرا سخت افزاری است اما بخش عمده و مهم آن بخش تفکر و اندیشه یا همان بُعد نرم افزاری آن است.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «نغمه» با اشاره به حضور صهیونیست‌ها در عرصه بازارهای جهانی فیلم در جشنواره‌های مختلف عنوان کرد: صهیونیست‌ها و یهودیان با هزینه‌های هنگفت و سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها به صورت غیر مستقیم سعی می‌کنند که به اهداف خود برسند. در حال حاضر صهیونیست‌ها به گونه‌ای در سینما حضور پیدا کرده‌اند که تصور اکثر مردم جهان این است که آن‌ها در طول تاریخ مورد ظلم قرار گرفته‌اند و همیشه مورد تجاوز هستند. دقیقا با ابزار سینما جای جلاد و شهید را در افکار عمومی جهان عوض کرده‌اند. از آن طرف کلیسا میلیون‌ها دلار هزینه می‌کند تا حقانیت مسیح را به تصویر بکشد و تفکر خود را به شکل جذاب و مورد پسندی به نسل جدید دنیا تحمیل کند.
وی با انتقاد از شعاری عمل کردن در سینمای ایران، اظهار کرد: متاسفانه ما بیشتر شعار می‌دهیم و زمانی که کار به عمل می‌رسد صحنه را خالی می‌کنیم. ما هنوز خود را به این ابزار راهبردی و اثرگذار مسلح نکردیم و نگاه استراتژیک به آن نداریم. مشخص است که حضور ما نیز در بازارهای جهانی چشگیر نیست زیرا این چرخه از ابتدا ناقص است. ما می‌خواهیم درباره دین، اندیشه اسلامی، فرهنگ غنی ایرانی در دنیا حرف بزنیم اما هنوز به قدرت اثرگذاری تصویر پی نبردیم و دائم حرف می‌زنیم.
سبط احمدی با بیان اینکه خیلی از صاحب نظران دینی و فرزانگان جامعه، ما سینماگران را قبول ندارند، افزود: این قطع رابطه میان نهادها و مراکز اندیشه محور با سینما منجر شده که ما از محتوا تهی شویم و آنطور که می‌شود از این ظرفیت جهانی استفاده نکنیم. ابزار سینما چیزی است که امروز تمام جهان در حال بهره برداری از آن است و با استفاده از آن نظراتش را به افکار عمومی دنیا عرضه می‌کند. ما اگر می‌خواهیم در بازارهای سینمای جهان مثل کن، برلین، ونیز و… عرض اندام کنیم، باید اول اندیشه و تفکرمان را بین المللی کنیم، نوع ساختار سینما در کشور بین المللی شود.
وی تصریح کرد: ما باید دبیرخانه دائمی برای امور بین الملل سینما داتشه باشیم که دائم در حال ارتباط گرفتن با مراکز و جشنواره‌های مختلف هنری باشد تا هم از این طریق برای سینما ارز آوری شود و هم اینکه ما بتوانیم اندیشه نهفته در پشت کارهای سینمایی استراتژیک را به جهانیان عرضه کنیم.
این تهیه‌کننده سینما همچنین درباره حضور افراد غیر مرتبط در جشنواره‌های سینمایی خارجی اضافه کرد: من گاهی دیده‌ام که در فلان سازمان یا اداره سینمایی قرعه کشی می‌گذارند تا چه کسی برود و در جشنواره رسمی سینمایی در خارج از کشور شرکت کند. یعنی حضور در بازارهای جهانی سینما برای بسیاری از مدیران سینمایی ما حکم سیزده بدر و کار تشویقی برای کارکنان را دارد. در صورتی که باید در این قبیل از جشنواره‌های معتبر بازاریابان حرفه‌ای سینما بروند و موثر ظاهر شوند. اصلا در بسیاری از موارد لزومی ندارد که یک مدیر سینمایی بخواهد با یک هیات همراه در یک جشنواره جهانی شخصا حضور داشته باشد بلکه اعزام عوامل مرتبط و مدیریت آن‌ها باید در اولویت باشد.