سیدمحسن وزیری تهیه کننده سینما در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» گفت: متأسفانه مسئولان از تولید فیلم در ژانرهای مختلف حمایت نمی کنند، هیچ یارانه خاصی به سینماگرانی که تمایل داشته باشند در ژانری به جز اجتماعی و کمدی مبادرت به ساخت فیلم کنند تعلق نمی گیرد و همین باعث شده تا دست سینمای ایران از ژانرهای متنوع تهی باشد.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «بادام های تلخ» و «حادثه در کندوان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده شخصاً تهیه کننده ای هستم که بیشترین کارهایم در حوزه کمدی و طنز بوده؛ البته این دلیل نمی شود که به ژانرهای دیگر تعلق خاطر نداشته باشم! اتفاقاً به صورت کاملاً پیگیر فیلم های روز دنیا در ژانرهای گوناگون را دنبال می کنم و لذت می برم.

وی در همین راستا ادامه داد: اگر من نوعی جرأت نمی کنم به سمت ساخت فیلم ترسناک بروم به دلیل آن است که هم هزینه ها بسیار سرسام آور شده، همه تولید این قبیل آثار سخت تر است، هم دولت هیچ حمایت ویژه ای از این فیلم ها نمی کند و هم ریسک استقبال مردم از این قبیل فیلم ها بسیار بالا است.

وزیری با بیان اینکه تجربه ثابت کرده بسیاری از فیلم ها در ژانرهایی به غیر از کمدی امکان با خاک یکسان شدن شان در زمان اکران بالا است اظهار داشت: تهیه کنندگان به سراغ ساخت کمدی می روند تا حداقل اندکی سود کنند! تجربه ثابت کرده که این فیلم ها در هر شرایطی حداقل مخاطب را دارند اما ممکن است فیلم های دیگر حتی تعداد مخاطبان شان به ۵۰۰ هزار نفر هم نرسد و این اتفاق یک شکست بزرگ از نظر اقتصادی محسوب می شود.

این سینماگر در ادامه تصریح کرد: البته کمدی هم با کمدی فرق دارد! مثلاً همین فیلم «فسیل» را اگر بنده تهیه کرده بودم یا پخش آن دست من بود اینقدر نمی فروخت! اگر این فیلم امروز می فروشد به دلیل آن است که پخشش در دست فردی مانند علی سرتیپی است که اغلب سالن های سینما را در اختیار دارد و بهترین سانس ها را به این فیلم داده! ما همین الآن فیلم خوب کمدی دیگری مثل «عروس خیابان فرشته» را هم روی پرده داریم که متأسفانه فروش اندکی داشته! پس نتیجه می گیریم شرایط خاصی باعث می شود یک فیلم پر مخاطب شود یا نه!

تهیه کننده فیلم های سینمایی «سایه های غم» و «حالا چه شود» در خاتمه این گفتگو متذکر شد: مدیران سینمایی باید برنامه ریزی ویژه ای داشته باشند تا در تمام گونه ها فیلم ساخته شود و مخاطبان بتوانند بر اساس نظر و سلایق شان به هر نوع فیلمی دسترسی داشته باشند. دولت در همین راستا موظف است یارانه خاصی را در اختیار سازندگان ژانرهای متنوع قرار دهد تا آن ها تولید فیلم در ژانری به غیر از کمدی را برای خودشان و سرمایه شان ریسک تلقی نکنند و بتوانند با طیب خاطر مبادرت به ساخت این نوع فیلم ها کنند.