ابراهیم وحیدزاده کارگردان سینما در خصوص فقدان آموزش اصولی و حرفه ای در سینمای ایران گفت: سینمای علمی در کشورمان هیچ گاه جدی گرفته نشده است و دلیل این اتفاق سیاست گذاران فرهنگی در دولت های مختلف اند که در هر مقطعی سعی کرده اند بر اساس سلیقه خود دست فیلمسازان دیگر را برای تولید آثار مورد علاقه شان باز بگذارند.

کارگردان فیلم های سینمایی «معادله» و «تحفه ها» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: آموزش چه در سینما و چه در رشته های دیگر باید همواره مورد توجه قرار بگیرد؛ در همه دنیا مرسوم است اساتید دانشگاه با همه علم و دانشی که دارند باز هم در سمینارهایی شرکت می کنند تا از آموخته ها و اندیشه های نوین دیگران استفاده کنند اما این مهم در سینمای ما هیچ گاه به صورت جدی دنبال نشده است.

این سینماگر پیشکسوت یادآور شد: بنده سال ها است در سینمای ایران فعالیت می کنم و هیچ گاه به خاطر نمی آورم که مقوله آموزش در سینما به صورت جدی توسط مدیران فرهنگی دنبال شده باشد. حتی در مقطعی گفتند هر کسی دلش می خواهد فیلم بسازد به میدان بیاید این در حالی بود که قبل از آن ضوابطی بود و هر کس نمی توانست به عنوان فیلمساز وارد عرصه سینما شود.

وی در همین راستا ادامه داد: در یک دوران کانون کارگردانان پرونده متقاضیان فیلمسازی را بررسی می کرد تا ببینند آیا آن ها اصلاً در سینما تجربه درخشانی دارند؟ آیا دستیاری کرده اند؟ آیا دانشگاه رفته اند؟ آیا یک فیلم خوب ساخته اند؟ آیا سابقه کار مفید در سینما دارند؟ اما متأسفانه امروز دیگر چنین رویه ای نیست و خیلی ها از راه های دیگر وارد حوزه فیلمسازی می شوند.

وحیدزاده یادآور شد: سال ها قبل بهرام بیضایی می گفت باید انجمن حمایت از نگاتیو به وجود آوریم؛ چون خیلی ها وارد سینما می شدند که فقط نگاتیو را هدر می دادند و به جای اینکه کار مثبتی انجام دهند به سینما ضربه می زدند. امروز که دیگر با دیجیتالی شدن سینما این وضعیت بدتر از قبل هم شده است و گویا هیچ دغدغه ای هم برای بهبود شرایط توسط سیاست گذاران و مدیران فرهنگی وجود ندارد.

کارگردان فیلم های سینمایی «مجسمه» و «عشق فیلم» در پایان این گفتگو با بیان اینکه فقدان آموزش حرفه ای و اصولی ضربات جبران ناپذیری را بر پیکره نحیف سینمای کشور وارد می کند اظهار داشت: گویا برخی مدیران فکر می کنند اگر کسی دانش داشته باشد و وارد سینما شود بعداً مدعی خواهد شد و بهتر است آدم های ناآگاه در سینما داشته باشیم تا هر زمان دوست داشته باشیم گوش آن ها را بکشیم. این نگاه و این تفکر به سینما و ادبیات و هنر و علم ایران عزیزمان ضربه می زند و من امیدوارم مدیران دغدغه مندی در وزارت علوم و وزارت ارشاد پیدا شوند و دست به دست هم داده و به این وضعیت بحرانی با یک تعامل درست و مشترک پایان دهند.