مدیر مسئول نشریه «سینما رسانه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بی شک مهمترین مسأله در سینما بر عهده فیلمنامه نویسان است چرا که آن ها فکر و اندیشه خود را روی کاغذ می آورند و نوشته های آن ها است که بدل به فیلم می شود از این رو ما باید روی فیلمنامه نویسان سرمایه گذاری کرده و آموزش های لازم را به آن ها بدهیم.

وی ادامه داد: از سوی دیگر مدیران و سیاست گذاران سینما نیز مهم هستند؛ باید دید آن ها سعی دارند از چه تفکر و اندیشه ای حمایت کنند؛ آن ها می توانند خط مشی سینمای کشور را تعیین و ترسیم کنند و نباید اجازه دهند که کسانی در جهت باطل به سینما خط دهی کنند.

سربخش سپس با بیان اینکه دانشجویان سینما باید دوره مبارزه با استکبار و صهیونیسم و حمایت از نهضت های آزادی بخش ببینند تصریح کرد: هر کس می خواهد وارد سینما شود باید در بحث حمایت از نظام و انقلاب اسلامی آموزش ببیند. در دانشگاه ها و آموزشگاه های سینمایی باید استراتژی های روشن و شفاف نظام وجود داشته باشد.

این کارشناس فرهنگی متذکر شد: اما متأسفانه سینمای ما به حال خود رها شده است؛ متأسفانه مدیران سینمایی جلسه ای با فیلمنامه نویسان و تهیه کنندگان که دو عنصر اصلی تولید فیلم سینمایی هستند برگزار نمی کنند و خط و ربط سینمای کشور را به آن ها گوشزد نمی کنند و همین مقوله باعث شده تا ما با معضلات عدیده ای در سینمای کشور روبرو شویم.

وی خاطرنشان کرد: اما در عوض معکوس این اتفاق را داریم! جشنواره های خارجی تا دلتان بخواهد به سینماگران ما خط و ربط فکری دادند؛ به آن ها توجه کردند، به آن ها خوراک دادند و از آن ها برای رسیدن به مقاصد شوم خود سوءاستفاده کردند. در همین کشورمان نیز سفارتخانه ها تا توانستند فکر و اندیشه خودشان را به فیلمسازان جوان ما تزریق کردند به خصوص سفارتخانه های آلمان، ایتالیا، فرانسه و... در این زمینه همیشه پیشتاز بوده اند اما ما دست روی دست گذاشته و نظاره گر آن ها هستیم.

این منتقد سینما تأکید کرد: سفارت فرانسه همواره در بحث محتوا به نفع خودش فعال است اما ما در جهت انقلاب هیچ کاری نکردیم. این وظیفه مدیر سینمایی کشور است که این گره ها را برطرف کند. جدا از اینکه ما برای سازندگان آثار باید و نبایدهایی را در بحث مدیریتی ترسیم می کنیم باید گره های ذهنی آن ها را نیز برطرف کنیم اما کار درست و حسابی در این زمینه نشده است. اگر مدیران از گذشته تا امروز این کار را می کردند ما در حال حاضر با این همه معضل در سینمای کشورمان روبرو نبودیم.

سربخش در همین راستا با تأکید بر اینکه ما به بخش فکر و اندیشه و فیلمنامه باید ارج و قرب بدهیم اظهار داشت: ما باید به این مورد توجه داشته باشیم که فیلمنامه نویسان و تهیه کنندگان عناصر اصلی تزریق فکر و اندیشه در سینما هستند؛ ما نباید به اشتباه به سمت کارگردانان برویم و از آن ها توقع داشته باشیم که اندیشه های نابی که مدنظرمان است را در فیلم های شان لحاظ کنند چرا که آن ها صرفاً از طریق نوشته فیلمنامه نویسان و خط و ربط تهیه کنندگان اثرشان را تولید می کنند.

مدیر عامل مؤسسه سینمایی جانبازان و از اعضاء هیات منصفه مطبوعات در ادامه گفتگو با سینماپرس افزود: همین حالا هم دیر نشده است؛ ما باید بدانیم جلوی ضرر را از هر جا که بگیریم برایمان منفعت همراه دارد. مدیران سینمایی و وزیر ارشاد باید از همین حالا به فکر تشکیل اتاق فکری با حضور دلسوزان و دغدغه مندان و متخصصان باشند و مباحث مهم را اولویت بندی کنند و بر اساس این اولویت سینماگران را آموزش دهند.

وی در همین راستا یادآور شد: متأسفانه از گذشته های دور مسئولان تنها دنبال ارائه آمار بودند و برای همین هم تنها تعدادی تکنسین تربیت کردند؛ همیشه این مسأله در سینمای ما وجود داشت که ما مثلاً فلان تعداد کارگردان داریم یا فلان تعداد فیلم ساختیم در صورتی که این ها اصلاً مهم نبوده و نیست. متأسفانه ما هیچ وقت پرورش را مقدم ندانستیم. دانشگاه و آموزشگاه سینمایی داشتیم اما دانشگاه ها و آموزشگاه های مان نیروهایی بدون فکر و اندیشه را تربیت می کردند.

سربخش متذکر شد: مثلاً در حوزه فرم و تکنیک ما می توانیم برخی اصول را از غرب بگیریم اما باید نوآوری داشته باشیم و ابتکاراتی داشته باشیم و بتوانیم به عنوان مسائل اصلی از آن استفاده کنیم اما در محتوا حرف خودمان را بزنیم. باید سازوکار بومی و ایرانی و دینی خودمان در تکنیک و محتوا باشد. این مطلب مهمی است که از آن غفلت کردیم و باید این مقوله جبران شود.

وی خاطرنشان کرد: یک سینماگر نیاز به مطالعات جامعه شناسی و مردم شناسی و روانشناسی دارد. سینماگر باید در امور مختلف مطالعه کند. روی دین و مذهب باید تحقیق داشته باشد اما افسوس و دریغ که همه تکنسین بار آمده اند. تکنسین ها تنها بودجه ای می گیرند و فیلمی که هیچ محتوایی ندارد تولید می کنند که این اتفاق فاجعه است.

سربخش در پایان این گفتگو با تأکید بر اینکه ما به شدت غفلت کردیم تصریح کرد: باید در دانشگاه ها مسائل محتوایی و ارزشی و خوب از نظر مبانی جا انداخته شود و در این حوزه مدیران ارشاد و سازمان سینمایی باید فعالیت ویژه ای داشته باشند تا به سینماگر سمت و جهت دهند و خوراک لازم را در اختیارش قرار دهند. مسئولیت اصلی روی سیاست گذاران سینما و اندیشمندان است و امیدوارم که نگذارند بیش از این دیر شود!