کارگردان فیلم های سینمایی «موش» و «چند میگیری گریه کنی؟» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه معضل دستمزدهای نجومی از سال ها قبل وجود دارد. چند سالی است سینمای ایران درگیر این معضل بزرگ شده که به دلیل عدم مدیریت صحیح مدیران و عدم هماهنگی عوامل اصلی سینما به ویژه تهیه کنندگان است که برای داشتن آنچه می خواهند بی رویه هزینه هایی می کنند و نمی دانند به مرور زمان چقدر در افول سینمای ایران موثر است.

وی تصریح کرد: اعطای این دستمزدهای نجومی به برخی بازیگران در حالی است که سینمای ما از اساس سینمایی فقیر است که ریشه هایش از خاک درآمده اما کسی به این مسأله توجه ندارد. ما در حال حاضر در بحران به سر می بریم و زنگ خطر قطع حیات سینما به صدا درآمده اما گویا قرار است سال ها بعد که سینما کاملاً نابود شد شرایط را درک کنیم.

احمدلو متذکر شد: مسأله مهم انحصار باعث این قبیل بحران ها در سینما شده است. همین الآن سینما تنها در انحصار چند بازیگر خاص است که از این پروژه به آن پروژه می روند و دستمزدهای نجومی طلب می کنند. حال پرسش اینجا است که چه کسی باید با این انحصار مقابله کند؟

این سینماگر سپس با بیان اینکه فقدان قانون شهر را برای هفت تیرکشی قورباغه ها آماده کرده است ادامه داد: مدیریت کلان سینما باید راهکاری برای مقابله با این بحران عظیم ارائه کند. از سوی دیگر خود سینماگران باید یکدست و متحد شوند و جلوی زیاده خواهی برخی افراد ایستادگی کنند.

بازیگر فیلم های سینمایی «سیاه باز» و «اکباتان» تأکید کرد: این بسیار بد است که ما برای کت دکمه نمی دوزیم و بالعکس برای دکمه کت می دوزیم! متأسفانه این رویه نه تنها در سینما که در فوتبال، سیاسیت، اقتصاد و بسیاری از بخش های دیگر کشور نیز خودنمایی می کند.

وی خاطرنشان کرد: بی قانونی در سینما بدل به قانون شده و این مسأله خطرناک است. ما نیازمند آن هستیم تا فونداسیون سینما را از اساس اصلاح کنیم. ما نباید اجازه دهیم بیش از این به پیکره سینمای کشور ضربه وارد شود.

احمدلو در پایان این گفتگو متذکر شد: عدالت باید در لایه های مختلف اصناف سینما چه جلو یا پشت دوربین باید رعایت شود و عدم رعایت عدالت در این حوزه ما را با معضلات بسیار عدیده و پیچیده ای روبرو کرده است.