به گزارش سینماپرس، "هوش مصنوعی" اگرچه واژهای جدید در تکنولوژی نیست اما گستره استفاده از آن در ماههای اخیر بسیار خبرساز شده تا جایی که واکنشها به کارکرد این تکنولوژی، صنعت سینمایی هالیوود را به تعطیلی کشانده است. شاید بتوان سینما را تنها حوزهای دانست که تا به امروز بیشترین و علنیترین موضعگیریها در آن نسبت به کارکرد هوش مصنوعی نشان داده شده است ولی آیا در سینمای ایران هم نسبت به ظهور این فناوری باید نگران بود؟ آیا سینماگران و سیاستگذاران و مدیران سینما دورنمایی از آنچه پیشروست دارند؟
منوچهر محمدی، یکی از تهیهکنندگان قدیمی سینما مدتهاست که مطالعات جدی را در این زمینه شروع کرده و در گفتوگویی با ایسنا نکاتی را درباره لزوم بررسی این جریان مطرح کرد.
ورود هوش مصنوعی به سینمای ایران نگرانی دارد؟
او ابتدا در پاسخ به اینکه با توجه به تغییرات مداوم در صنعت فیلمسازی، آیا نسبت به ورود هوش مصنوعی به سینما و آینده این هنر باید نگران باشیم؟ بیان کرد: من این نگرانی را نه فقط نسبت به سینما بلکه نسبت به آینده بشریت میدانم و به نظرم بهتر است بحث را درباره هوش مصنوعی از همین نقطه شروع کنیم؛ زمانی بود که میگفتند اگر کسی سواد خواندن و نوشتن داشته باشد، باسواد شناخته میشود. بعد میگفتند هر کسی تحصیلات عالیه و دانشگاهی داشته باشد باسواد است و از حدود ۱۵ سال قبل به کرات میشنیدیم کسی که کامپیوتر را بلد نباشد بیسواد است یعنی از آن زمان، ملاک باسواد بودن برخورداری از دانش کامپیوتر بود. در آن مقطع احساس میکردم در این حرف کمی غلو وجود دارد اما اگر الان به محیط اطراف خود نگاه کنیم میبینیم برای خیلی از کارها مثل همین گرفتن ارز توسط زائران کربلا در اربعین که اخیرا جمع زیادی با آن مواجه بودند، با کلمه "سامانه" روبرو هستیم و این بدان معناست که برای انجام بسیاری از امور روزانه به سطحی از سواد کامپیوتر نیاز داریم.
وی ادامه داد: حالا پس از گذشت این دوران، آنچه دو، سه سالی است که حرف آن را جسته و گریخته در ایران میشنویم و انگار کمکم جدی شده، هوش مصنوعی است بخصوص از سال گذشته که بحث آن خیلی جدیتر شده است. نتیجه آنچه من خوانده و از منابع موثق شنیدهام این است که اگر بخواهیم اثر این تکنولوژی جدید را در همه ابعاد زندگی بشر بررسی کنیم باید بگوییم که تاثیر هوش مصنوعی از تاثیری که انقلاب صنعتی در زندگی بشر گذاشت، بسیار بسیار بیشتر است.
محمدی با بیان اینکه «رصد اخبار مربوط به هوش مصنوعی به تنهایی میتواند برای ما یک هشدار باشد» گفت: وقتی مجالس کشورهای غربی با غولهای فناوری دنیا جلسه تشکیل میدهند و میخواهند آگاه شوند که این پدیده ممکن است چه تاثیرات و کارکردهایی داشته باشد، مشخص میکند که این قضیه چه ابعاد و گسترهای دارد. یک نکته جالب برای من این است که «سام آلتمن» که یکی از دانشمندان بزرگ آمریکایی در زمینه هوش مصنوعی است در جلساتی که با سنا و کنگره داشته، گفته که هوش مصنوعی چنان زندگی بشر را تحت تاثیر قرار میدهد که ترجیح میدهد هیچ رابطهای با این پدیده نداشته باشد چون این ماجرا مثل یک دومینو میماند که پس از اولین ضربه مشخص نیست انتهای آن به کجا میرسد.
او ادامه داد: در همین اخباری که پیگیری میکردم شنیدم غولهای رسانهای دنیا توسط قانونگذاران امریکا دور هم جمع شده اند تا یک منشور اخلاقی برای این ماجرا تعریف شود. نگرانی دولتمردان آمریکا از باب نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری است و میخواهند راه حلی پیدا کنند تا استفادهکنندگان از هوش مصنوعی مقید باشند تا در محتوای بارگذاری شده خود عبارت "هوش مصنوعی" را -به شرط استفاده- حتما قید کنند چرا که هوش مصنوعی مرز واقعیت و مجاز را آنچنان به هم میریزد که واقعیت دیگر قابل تشخیص نیست و این یک خطر بسیار نگرانکننده است. تصور کنید من مقابل شما نشسته باشم ولی شما ندانید که ممکن است من، واقعی نباشم و یک نفر دیگر کاملا مشابه و با صدای منوچهر محمدی صحبت کند. این تداخل بیش از حد فضای مجازی و فضای واقعی به گمان من میتواند منجر به اتفاقات عجیب و غریب شود و ممکن است انسان و نیز رسانه دچار اشتباه شوند.
تهیهکننده فیلمهای «بازمانده»، «مارمولک» و «ارتفاع پست» در ادامه به ماجرایی اشاره کرد که در یک گروه فضای مجازی با حضور جمعی از اساتید دانشگاهی پیش آمده بود. «من در آن گروه فیلم کوتاهی را دیدم که همه با تعریف و شگفتی یا تلخی برای آن کامنت میگذارند. وقتی فیلم را دقیق نگاه کردم متوجه شدم کاملاً تقلبی است و درواقع چیدمان شده است. برای من نکته قابل توجه این بود که هیچ کدام از این اساتید متوجه فیک بودن فیلم نشده بودند و من توضیح دادم که اگر به زوایای دوربین دقت کنند میبینند که فیلم اصلاً واقعی نیست؛ حتی در این حد غیرواقعی بود که فیلم در امریکا گرفته شده بود اما به نظر میرسید در آفریقا ساخته شده است. این نمونه خیلی کوچک را گفتم تا به بحث مهم سواد رسانهای برسم که در مقطع فعلی و در دوران رونق هوش مصنوعی اهمیت زیادی دارد. الان سواد رسانهای به جایی رسیده که اگر مراجع یا گروههایی نباشند تا این موارد را تشخیص دهند، نگرانیهای زیادی به وجود میآید؛ آنقدر که میتوان پیشبینی کرد یک کاندیدای ریاست جمهوری با صدا و تصویر خود اعلام کند از انتخابات کنارهگیری کرده است و تا بخواهید ثابت کنید که این اتفاق واقعی نبوده ممکن است کار از دست خارج شود.
خواب غفلت در حوزه دیداری و شنیداری
محمدی در بخشی دیگر از صحبتهای خود با بیان اینکه دامنه فعالیت هوش مصنوعی از حوزههای کاربردی و عمومی مثل آشپزی تا حوزههایی تخصصی مثل پزشکی و قضا و وکالت تاثیرگذار خواهد بود اظهار کرد: هوش مصنوعی میتواند در سطوح مختلف زندگی بشر تاثیر بگذارد و برخی آدمهای بدبین معتقدند میتواند به انقراض نسل بشر هم منجر شود. اما مسئله قطعی این است که تاثیر آن بر ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... بسیار زیاد است و تاکید من بر این قضیه از این جهت است که به نظر میرسد در حوزه دیداری و شنیداری آقایان در خواب غفلت هستند. البته من تا جایی که توانستهام در جلسههای مختلف به این موضوع اشاره کردهام و حتی در جلسهای توضیح دادم روزگاری خواهد رسید که یک نفر میتواند پای هوش مصنوعی بنشیند و یک فیلم سینمایی را با تمام اجزای آن بسازد و احتیاجی هم به یک لشگر ادم برای ساخت نداشته نباشد. اگرچه برخی فیلمسازان بزرگ سینمای امریکا معتقدند هوش مصنوعی جای خلاقیت بشر را نمیگیرد ولی به هر حال این اتفاق جدی است و در اعتصاب نویسندگان و بازیگران هالیوود هم دیده شد چون آنها بابت حضور هوش مصنوعی در سینمای آمریکا به عنوان بزرگترین مرکز تولید فیلم و محتوا در دنیا نگران هستند.
وی گفت: به نظر میرسد هنوز تمام قابلیتهای هوش مصنوعی اعلام نشده است چون کارهای زیادی در اتاق فکرها انجام میشود. حالا حرف ما با مسئولین فرهنگی کشور از جمله وزارت ارشاد تا صداوسیما و دیگر حوزهها این است که آیا وقتی شما چنین پدیدهای را که مثل هوا در حال ورود به زندگی است نمیبینید؟ آیا فکر میکنید ساختارهای موجود از جمله پروانه ساخت و نمایش و همچنین نگاه فعلی شما به این حوزه جوابگو خواهد بود؟ تصور من این است که کسی به فکر نیست و شاید امورات روزمره آنقدر آقایان را گرفتار کرده که فرصتی برای رسیدگی به این موضوع یا شاید حتی مطالعه آن ندارند.
محمدی با اشاره به وضعیت هالیوود که بیش از دو ماه است در اعتصاب به سر میبرد گفت: مراسم اسکار که تمام افتخار سینمای امریکا به آن است، به دلیل اعتصاب دچار تغییرات احتمالی میشود و چنین اتفاقی نشان میدهد که اگر هوش مصنوعی را در اینجا با این شرایط اقتصادی کشور داشته باشیم با چه اوضاعی روبرو خواهیم شد؛ مثلا تصمیم گرفته شود با هوش مصنوعی از بازیگران استفاده شود که دیگر نه دستمزد دارند، نه بیمه و نه ممنوع الکاری، به همین دلیل درخواست جدی من از همکارانم و مدیران فرهنگی این است که اطلاعات خود را گرداوری کنند تا بتوان برنامهای را تدوین کرد.
این تهیهکننده سینما بیان کرد که در این زمینه کانون تهیهکنندگان سینما (اکت) حدود دو ماه است که تمام جلسات خود را به موضوع هوش مصنوعی اختصاص داده و هر دو هفته یک بار جلساتی را تشکیل داده و قرار است سمیناری را هم برگزار کند.
هوش مصنوعی مثل زلزله ویرانگر است اگر...
او درباره اینکه ایران چقدر میتواند همپای کشورهای دیگر در حوزه هوش مصنوعی پیش رود گفت: ممکن است کمی عقبتر باشیم اما واقعیت این است که هوش مصنوعی مثل هواست و هوا را نمیتوان کنترل کرد. بنابراین ممکن است بخاطر تحریمها کمی دیر و سخت و پیچیده به ایران برسد اما حتماً اتفاق خواهد افتاد. هوش مصنوعی چیزی شبیه به هوش انسان است و گفته میشود بدون احساسات و عواطف است در حالی که به نظر میرسد رنگ و بویی از عواطف و احساسات هم میتواند در آن وجود داشته باشد و این جای نگرانی و سوال اساسیتری را شکل میدهد. اگر بخواهم در حوزه کاری خودم صریحتر بگویم ماجرا این است که هوش مصنوعی مثل زلزله میماند و ممکن است اگر پیشتر برایش فکری نکنیم آواری به جا بگذارد که آن وقت دیگر نه به ارشاد احتیاجی داریم نه به صدا و سیما چرا که قابلیت اجرایی ندارند.
او درباره لزوم تدوین برنامه برای استفاده از هوش مصنوعی این مثال را مطرح کرد که اگر روزی ماشینها این امکان را داشته باشند تا در سطحی فراتر از زمین تردد کنند، تکلیف چراغ قرمز و پلیس راهنمایی و رانندگی چه میشود؟ قطعاً باید یک سیستم ناوبری دیگری وجود داشته باشد. در حوزه کاری ما نیز به همین شکل است و اگر پای هوش مصنوعی به میان آید بسیاری از قواعد امروزی کارایی خود را از دست میدهند. ما نیازمندیم اخبار را رصد کنیم، البته نه به عنوان یک خطر و در کنار آن باید از کارشناسان داخلی و خارجی هم استفاده کنیم. هوش مصنوعی یک طفل نامشروع نیست و نمیتوان آن را کنار گذاشت. به هر حال خواهد آمد و اگر شما بتوانید برای آن برنامهریزی و طراحی داشته باشید جلوتر خواهید بود. اما اگر همچنان بخواهیم روشها و ساختارهای فعلی را ادامه دهیم در مقابل گردبادی که پیش روی ماست، به نقطهای خواهیم رسید که نسل آینده ما را نخواهد بخشید.
حال و روز فعلی سینمای مستقل از زبان منوچهر محمدی
منوچهر محمدی که خودش فیلمنامهای را در حوزه هوش مصنوعی برای ساخت آماده دارد، در پاسخ به اینکه وضعیت سینمای مستقل در روزهای فعلی سینما به کدام سمت میرود؟ گفت: آنچه در این روزها باعث شده بسیاری از دستاندرکاران حرفهای سینما نسبت به ساخت فیلم دست نگه دارند همین وضعیت اقتصادی است که البته فقط به سینما محدود نمیشود. یادم است تا قبل از سال ۱۳۷۶ مدیران ارشاد هر چه تلاش میکردند که بخش خصوصی وارد شود نه تنها اتفاق خوبی نمیافتاد بلکه برعکس، حتی صاحبان سینما در بخش خصوصی به دنبال تغییر کاربری بودند اما بعد از آن که در وزارت ارشاد مسئولیت داشتم، مجموعه کارهایی را انجام دادیم و طبق سرانه سینما در دنیا برنامهریزی کردیم. براین اساس افتخار سینماسازی را از وزارت ارشاد به شهرداری واگذار کردیم چون ارشاد به عنوان یک سد مقابل سینماسازی شناخته میشد. با شهرداریها توافق کردیم تا به ازای هر صندلی، یک متر مربع فضای تجاری بدون عوارض بگیرند و معافیت مالیاتی را هم ایجاد کردیم تا شرایط بهبود پیدا کند اما الان متاسفانه به دلیل تورم که البته ارتباطی به ارشاد ندارد و نیز کم شدن ارزش پول ملی، امکان ادامه رقابت برای بخش خصوصی سخت شده و نگرانی من این است که دولت هم نتواند سالی ۱۰۰ فیلم تولید کند و این توانایی از دولت کم کم گرفته خواهد شد. بنابراین معتقدم بیرون راندن بخش خصوصی از مرحله تولید و خالی کردن دست آن به نفع فرهنگ کشور نیست.
ارسال نظر