مرتضی حکاکیان مدرس و مدیر فیلمبرداری فیلم کوتاه «کمپانی» که در جشنواره منطقه‌ای بوشهر – دنا حضور داشت و به طور مستقیم به چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران راه یافت، درباره تجربه این کار گفت: فیلم «کمپانی» برخلاف بسیاری از فیلم‌های مرسوم که ازنظر تجهیزات و... مبتنی بر سرمایه هستند، اینگونه نبود و از نظر تجهیزات فیلمبرداری بسیار ساده بود و از دوربین آلفا و لنزها و نورهای ابتدایی استفاده کردیم.

وی ادامه داد: بخشی از فیلمبرداری این فیلم برای خودم بسیار جذاب بود که با تعامل با کارگردان تغییراتی در دکوپاژهای فیلم دادیم. مثلا در یک صحنه به جای اینکه پسر بچه وارد اتاق شود، اول سایه بچه را دنبال می‌کنیم، به رفله آن می‌رسیم و بعد تازه پسر وارد قاب می‌شود و آن را می‌بینیم. این اتفاقی که با کارگردان شکل گرفت خیلی جذاب بود.

مدیرفیلمبرداری فیلم کوتاه «نام، نام خانوادگی» درباره جشنواره‌های منطقه‌ای بیان کرد: برگزاری جشنواره‌های منطقه‌ای اتفاق بسیار جذابی است. خودم در چند استان حضور داشته و از نزدیک دیده‌ام این تعامل و آشنایی که بین فیلمسازها و عوامل تولید یک فیلم شکل می‌گیرد، بسیار مهم و جدی است. تا جایی که نمونه کارهای یک دیگر را نگاه می‌کنند و بهتر و بیشتر با هم به بحث و تبادل می‌پردازند.

وی افزود: نکته دیگر اینکه عملا همه فیلمسازهای استان‌های مختلف باتجربه و با سابقه نیستند و وجود چنین جشنواره‌هایی نقطه امیدی برای آن‌ها خواهد بود. زیرا در این جشنواره امکان دیده شدن بیشتری دارند و می‌توانند با افرادی که تقریبا در سطح هم هستند به رقابت بپردازند که این خود باعث حرفه‌ای شدن افراد می‌شود.

این مدیر فیلمبرداری درباره چهلمین دوره از جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: جشنواره فیلم کوتاه بسیار پررنگ شده و فیلمسازهای مطرحی که در حال حاضر فعالیت می‌کنند، در سال‌های ابتدایی در همین جشنواره شرکت می‌کرده‌اند. واقعیت امر این است که جشنواره‌های متعدد داخلی و خارجی وجود دارد ولی همچنان جشنواره فیلم کوتاه تهران به قوت خودش باقی مانده و جزو مهم‌ترین رویدادها برای فیلمسازان است و به خاطر ندارم که در سالی از تب و تاب افتاده باشد.

حکاکیان ادامه داد: شاید انتقادی که بتوان کرد این است که فیلم‌های جدی‌تر نسبت به قبل کمتر شده است و شاید باید راه حل این را در سیاست‌گذاری‌ها و یا آموزش جویا شد. البته که شاید هم به فیلمنامه برگردد ولی نکته‌ای است که می‌توان به آن فکر کرد. ولی در کل در این حدود ۱۵ سالی که مشغول فعالیت هستم، به خاطر ندارم که جشنواره فیلم کوتاه تهران برای فیلمسازان یک چیز عادی شده باشد.

وی درباره اوضاع فیلمبرداری توضیح داد: چیزی که در کلاس‌های درسی و گعده‌های مختلف گفتم این است که شاید بتوان این گونه گفت که خوشبختانه پر قوت‌ترین و پر قدرت‌ترین بخش سینمای حال حاضر همین بحث فیلمبرداری است. در اینجا به مضمون و محتوا و قصه کاری ندارم. شما در ساده‌ترین قصه‌ها هم می‌بینید که چه فیلمبرداری‌های خوبی صورت گرفته است. درکل فیلمبرداری فیلم‌های کوتاه خیلی خوب است و این رقابت در این بخش را بسیار سخت کرده است. خوشبختانه فیلمبردارهای جوانی داریم که در عین جوانی بسیار با تجربه هستند و می‌توانند دستیارهای خوبی تربیت کنند. همچنین خیلی بهتر می‌توانند از تکنولوژی‌هایی که وجود دارد، استفاده کنند.

تهیه کننده فیلم کوتاه «هرگز رهایم نکن» اضافه کرد: آفتی که شاید بتوان از آن نام برد این است که گاهی اوقات فیلمبرداری خیلی از فیلم‌ها شبیه هم شده‌ است. باید جسارت کرد و به سمت انجام کارهای عجیب و بدیع رفت. مثلا خاطرم است که در پروژه «انگشت» به کارگردانی وحید علیمردانی از لنزهای آنالوگ عکاسی استفاده کردیم تا شکست‌هایی که می‌خواستیم به این واسطه شکل بگیرد. بعضی وقت‌ها می‌توان به این سمت رفت و چنین کارهایی انجام داد که حتی در کم کردن هزینه هم مفید است. شاید اگر فیلمسازها نور را بشناسند و قدری هم درباره فیلمبرداری بدانند، بتوانند در دکوپاژ خود استفاده کرده و طبیعتا نتیجه بهتری حاصل شود.

مرتضی حکاکیان در پایان درباره کارهای خود گفت: اخیرا سه کار کوتاه انجام داده‌ام که یکی از آن‌ها برای انجمن سینمای جوانان قزوین و یکی دیگر هم برای شیرین صبور است که به تدوین نرسیده است. یک همکاری هم با امیرمحمد زند داشتم و در این ماه نیز دو پروژه خواهم داشت.

به گزارش سینماپرس، مرتضی حکاکیان فیلمبردار و مدیر فیلمبرداری است. وی در سال 1394 دوره‌ی پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در تولید اثر مهمی حضور داشته که از آن جمله میتوان به: مستندهای «آقای نخست وزیر»، «هیچ و پول» و «بیتربیت» اشاره نمود.